มีเพื่อนสมาชิก เข้ามาต่อว่าเพื่อนสมาชิกอีกฝ่ายว่า เห็นแดงเข้าไปด่ากัน ระบายอารมณ์อัดอั้นกันเยอะๆว่า สพ ในกระทู้มาลาริน ทั้งๆที่เธอก็ตั้งกระทู้ของเธอ แล้วเธอก็ไม่ได้ว่าใครก่อนด้วย  ในกระทู้ สะอาด แล้วมีเพื่อนสมาชิกเข้ามากดกิ๊ฟ ถูกใจ ผมไม่ค่อยรู้เรื่องการเมืองเท่าไร แต่อ่านยังไง ในความคิดเห็นของคนที่เข้ามาโต้กับ มาราลิน ผมก้ยังดูว่าเป็นการแสดงความคิดเห็นถึงผู้บริหารในเวลานี้อยู่ดี  ไม่ใช่ไปต่อว่าด่าทออะไรในตัว มาลาริน เพียงแต่ว่าในเวลานี้สมาชิกไม่สามารถจะแสดง คห. ออกมาตรงๆได้ก้ไปลงที่กระทู้ของมาลารินเป็นการ ตีวัวกระทบคราดก็เท่านั้น ซึ่งบาง คห.ก็ตีแรงไปหน่อยผลคือ ผิดกฎหมายทันที จริงๆแล้วผมไม่มีความรู้เรื่องการเมืองอะไรเลย แค่ชอบอ่านครับกระทู้ก็ตั้งไม่ค่อยเป็น ขอฝากนิทานภาษิตจีน ไว้เรื่องนึงแล้วกันครับ ลองอ่านกันดู

นกปากซ่อมกับหอยกาบ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....

ในวันที่ฟ้าโปร่งอากาศแจ่มใส มีหอยกาบตัวหนึ่งนอนผึ่งแดดอยู่ที่หาดทรายชายทะเลมันเปิดเปลือกหอยทั้ง 2 ข้าง ออกรับแสงแดดอันอบอุ่นอย่างสุขสบาย ในขณะนั้นเองมีนกปากซ่อมตัวหนึ่ง เดินหาอาหารอยู่ในบริเวณใกล้เคียง มองเห็นเนื้อสีแดงของหอยกาบตัวนั้น สะท้อนแสงเป็นประกายวับๆ นกปากซ่อมดีใจมากรีบตรงแน่วเข้าไปใช้ปากจิกหมายจะกินเนื้อหอยกาบให้ได้ หอยกาบตัวนั้นเจ็บปวดแสนสาหัส รีบหุบเปลือกหอยทั้ง 2 ข้างเข้าหากันอย่างรวดเร็ว หนีบเอาจะงอยปากของนกปากซ่อมติดอยู่ในเปลือกหอยด้วย นกปากซ่อมพยายายดึงจะงอยปากของตวเองสุดแรงเกิดแต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะหอยกาบหนีบไว้อย่างสนิทแน่น

     นกปากซ่อมเริ่มรู้สึกเสียใจบ้างแล้วแต่ก็แสดงท่าทีทำเป็นไม่แยแส พูดกับหอยกาบว่า "แกช่างป็นสัตว์ที่โง่จริงๆ แกมาหนีบจะงอยปากของฉันไม่ยอมปล่อยอย่งนี้ตัวแกเองก็เคลื่อนที่ไม่ได้ ถ้าวันนี้ฝนไม่ตกพรุ้งนี้ผนก็ไม่ตก แกก็ต้องแห้งตายแน่ๆ ฉันคิดว่าทางที่ดีแกยังคงรีบคลายเปลือกหอยของแก แล้วกลับลงน้ำไปดีกว่า"

หอยกาบยิ้มอย่างเย็นชา ตอบกลับมาว่า

"แกไม่ต้องมาพูดดี ฉันไม่หลงกลของแกแน่นอน ปากของแกถูกฉันหนีบอยู่อย่างนี้วันนี้กินอะไรก็ไม่ได้ พรุ้งนี้ก็กินอะไรไม่ได้แกก็ต้องอดตายในไม่ช้านี้"

   สัตว์สองตัวเถียงกันอยู่ครึ่งค่อนวันไม่มีใครยอมใคร พอดีมีชายชาวประมงคนหนึ่งกำลังจะกลับบ้านเดินผ่านมา เห็นสัตว์ 2 ตัวนี้หนีบติดอยู่ด้วยกัน เขาก็พูดอย่างดีใจว่า

" โชคดีของฉันจริงๆ วันนี้ไม่เลวเลยทีเดียว เมื่อแกทั้งคู่ตกลงกันไม่ได้ ฉันก็ต้องคว้าเอาโอกาสอันนี้ไว้แล้ว"

และแล้วชายชาวประมงก็จับเอาสัตรว์ทั้ง 2 ตัวนี้ขึ้นมาใส่ลงในชะลอมไม้ไผ่ด้วยกันวางแผนการไว้ว่าพรุ่งนี้จะเอาไปขายในตลาด

เพื่อนสมาชิกครับ

เราอย่าเป็นคนถือทิฎฐิมานะ ดื้อดึงจะเอาชนะให้ได้ คนอย่างนั้นเป็นคนไม่น่ารัก ไม่มีใครอยากคบด้วย และจะทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ แล้วตัวเองต้องมานั่งเสียใจภายหลัง ขอให้เราเป็นคนที่รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว รู้จักประนีประนอม มีหลักการชัดเจน เมื่อใดที่รู้ว่าตัวเองทำพลาดไปแล้วก็มีความกล้าหาญพอที่จะยอมรับผิดและปรับปรุงแก้ไข ไม่ดันทุรังเถียงข้างๆคูๆไม่กลัวหน้าแตก คนที่รู้จักแพ้ รู้จักถอยอย่างนี้ แทนที่จะเป็นการบั่นทอนศักดิ์ศรีของตัว ตรงกันข้าม กลับจะเป็นที่รักที่เคารพเกรงใจของคนอื่นๆ....

เครดิต หนังสือมังกรสอนใจ