คนเราเวลาโสดนานๆนี่มันก็ว่างมากนะครับ อาจจะเหงาแต่เดียวมันก็ผ่านไป ผมเป็นคนที่ผิดหวังจากความรักบ่อยๆ จีบใครก็โดนเททุกครั้ง ชอบโดนให้ความหวังบ่อยๆ ความรู้สึกพังจนไม่รู้จะพังยังไงแล้วครับ เจ็บจนหัวใจมันชาแทบไม่รู้สึก ร้องไห้จนน้ำตาแห้ง จนตอนนี้ผมเป็นโรคกลัวความรักไปเลยครับ ไม่กล้าหวังอะไรมากๆ เวลาที่ชอบใครก็ได้แค่แอบครบ ไม่กล้าที่จะคุยเพราะกลัวจริงๆครับความรัก เรื่องของความรู้สึกคนเรานี่พูดยากนะครับไม่รู้จะพูดระบายให้คนอื่นฟังและเข้าใจความรู้สึกเราได้ไง เวลาที่เศร้าผมก็ชอบขับรถไปเรื่อยๆครับ ไปนั่งร้านเหล้าคนเดียว ดูหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว เข้าผับคนเดียว ใช้ชีวิตวนไปวนมา เป็นคนโสดที่ชอบโพสอะไรเศร้าๆ ผมอยากบอกกับคนที่ผมเคยคุยจัง "ถ้าคุณอ่านใจผมได้คุณคงนั่งร้องไห้ไปนานแล้ว"