สวัสดีครับพี่ ป้า น้า อา แห่งห้องคนบ้ามือหมุนที่เคารพรักทั่วทุกมุมโลก
ปลายปี 2016 ที่ผ่านมามีร้านขายของมือสองญี่ปุ่นที่กำลังเป็นที่นิยมมาเปิดกิจการอยู่ใกล้ๆบ้าน แถวๆโลตัสสามพราน
ขับรถผ่านไปมาอยู่หลายรอบ แต่ไม่มีโอกาสเข้าไปเยี่ยมชมกิจการ เนื่องจากภายในร้านยังดูเหมือนจัดของไม่เรียบร้อย
ปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปพอสมควรครับ
วันหนึ่งมีโอกาสไปนั่งสนทนาธรรมกับน้าพี ชายหนุ่มผู้หลงใหลการใช้ชีวิตหลังลูกกรงเหล็กวันละแปดชั่วโมง (หยุดวันเสาร์)
นั่งคุยกันถึงร้านขายของมือสองที่กล่าวถึง
แกเลยยุยงส่งเสริมให้ผมลองไปเยี่ยมเยือนสักครั้งหนึ่ง เผื่อจะ “ฟลุ๊ค” เจอกล้องเก่าๆเอามาถอดเลนส์ใช้เล่นๆเย็นๆใจ
พร้อมสำทับว่า “ถ้าเจออะไรดีๆให้ช่วยบอกแกด้วยก็แล้วกัน”
……………
……………
บ่ายวันนั้นหลังจากสนทนาธรรมเสร็จเรียบร้อย
ผมก็บึ่งรถจากอาณาจักร “Golden land” ของน้าพีมุ่งตรงไปที่นั่นทันที โดยใช้เวลาราวๆ 5 นาทีครับพี่น้อง
เมื่อไปถึงจุดหมาย ก็เดินมุ่งตรงไปยังตู้โชว์ภายในร้านที่คาดคิดว่ามันอาจจะมีกล้องเก่าๆแฝงตัวอยู่ทันที
แต่ก็ไม่พบ เดินหาดูตามตู้กระจกที่วางสินค้าหลายใบก็ยังไม่พบหมุดหมายที่ต้องการ
คิดว่าคงไม่น่าจะมีแล้ว
แต่เดินไปเดินมาอยู่สามรอบ กลับไปพบเจอกล้องวินเทจสามตัววางโชว์ตัวอยู่บนชั้นวาง “ถ้วยชามกระเบื้อง” ซะงั้น
……………
……………
เจ้าสามตัวที่ว่าคือกล้อง Zenit ET พร้อมเลนส์ Helios-44-2 โฉมเหมือน 44-3สภาพกล้องใหม่แต่ใช้งานไม่ได้
แต่เลนส์จัดอยู่ในสภาพที่เรียกว่า “พริตตี้”
อีกตัวหนึ่งคือ Minolta Hi-Matic 11 เรนจ์ไฟเดอร์ที่มาพร้อมเลนส์ Rokkor-PF 1.7/45 สภาพสวยใช้งานได้
ตัวสุดท้ายคือ Yashica Electro 35 สภาพสวย ชิ้นเลนส์ Yashinon-DX 1.7/45 งามหยด แต่กล้องใช้การไม่ได้ครับ
คิดเล่นๆในใจว่าคนขายคงตั้งราคาสักตัวละแปดร้อย เก้าร้อย ประมาณนั้น
ตะโกนถามอาม่าเจ้าของร้านที่กำลังนั่งซดน้ำเก๊กฮวยอยู่หน้าร้าน
“อาม่าครับ กล้องพวกนี้ตัวเท่าไหร่ครับ” พร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอน เผื่อว่าแกจะขายให้ถูกๆ ถือว่าเอาบุญ
แกตะโกนกลับมาว่า “ตัวละสามร้อย”
ตกตะลึงอยู่ประมาณ 3.28 วินาที แต่ผมก็ยังไม่วายขอต่อราคา “สามตัวแปดร้อยได้ป่าวครับอาม่าที่เคารพรักอย่างสูง???”
“เอาไปเลย” แกตะโกนกลับมา
ผมรีบควักแบงค์ห้าร้อยหนึ่งใบกับแบงค์ร้อยรุ่นใหม่อีกสามใบส่งให้แก
พร้อมกับวิ่งไปขึ้นรถ แล้วขับกลับออกมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ HA HA HA!!!
กลับถึงบ้านจัดการเอากล้องและเลนส์ทั้งหมดออกมาเช็ดทำความสะอาดแล้วเก็บเข้าตู้
กล้อง Zenit ET กับ Minolta Hi-Matic 11 เก็บไว้โชว์ เผื่อจะซ่อมกลับเอามาใช้ในอนาคต
แต่ Yashica Electro 35 จัดการถอดเลนส์ทันทีครับ เพื่อ “โมดิฟาย”
พร้อมกับไม่ลืมที่จะโทรไป “เยาะเย้ย” น้าพี ผู้แนะนำและยุยงอย่างสุดลิ่มให้ผมเข้าไปเยี่ยมชมร้านแห่งนั้น HA HA HA!!!
Yashica Electro 35 เป็นกล้องเรนจ์ไฟนเดอร์ที่ติดเลนส์ Yashinon-DX 1.7/45
ซึ่งในห้องมือหมุนแห่งนี้ได้มีน้าๆหลายคนทำการโมดิฟายกันมาตั้งนานแล้วครับ
จึงไม่ใช่ “ของแปลกใหม่” แต่อย่างใด
ซึ่งผมจัดการโมดิฟายเป็นเมาท์ฟูจิครับ
โดยให้ช่างอ๋า มือวางอันดับหนึ่งของ PK precission parts,CO,LTD เป็นผู้สร้างอแดปเตอร์ให้ตามแบบที่เขียนไป
ซึ่งช่างอ๋าใช้เวลาเพียง 7.43 นาที เป็นอันเสร็จพิธีการ (ทดเวลาดูดบุหรี่กับดูดเนสกาแฟกระป๋องเขียวอีก 25 นาที)
กลายร่างเป็น Yashinon-DX 1.7/45 Fuji FX mount พร้อมใช้งานทันที
จากการทดสอบ Yashinon-DX 1.7/45 ตัวนี้อย่างจริงจัง พบว่ามันยอดเยี่ยมสมคำร่ำลือจริงๆครับ
คม สีสันสด หวานใส Bright and Clear ซึ่งผู้ที่เคยใช้เลนส์ตระกูล Yashica ย่อมทราบดีอยู่แล้ว
มันสามารถใช้งานเพื่อถ่ายภาพรับทรัพย์ได้อย่างไม่เคอะเขิน กอปรกับรูปลักษณ์ที่คลาสสิค สวยงาม
ทำให้ผมอยากจะเก็บเอาไว้ในคอลเล็คชั่นอีกสักหนึ่ง “แบรนด์” ขึ้นมาทันที
และนั่นคือที่มาของ “วิบากกรรม” ที่เกิดจาก “ความโชคดี” ตามที่ผมกล่าวถึงในหัวเรื่องของกระทู้นี้ครับ
เพราะสมาชิกเก่าๆในห้องนี้ย่อมทราบดีว่า ผมจะเก็บเลนส์แต่ละตระกูลเป็นชุดครับ
อย่างน้อยต้องมีสามตัว วายด์แองเกิ้ล นอมอลเลนส์ และเทเลโฟโต้ อย่างละตัว
ผมจึงเริ่มผจญวิบากกรรมที่เกิดจากความโชคดีด้วยการมองหากล้อง Half frame ของ Yashica
เพื่อตามล่าวายด์แองเกิ้ลที่ประจำการอยู่
ซึ่งมีตัวเลือกหลายตัวครับ แต่สรุปมาลงที่ Yashica Half 17 ซึ่งติดเลนส์ Yashinon 1.7/32 ที่มีบอดี้เลนส์เป็นสีเงิน
จึงสั่งนำเข้าราชอาณาจักรไทยทันทีในสภาพ For parts ในราคารวมส่ง 1,180 บาทจากญี่ปุ่น
แล้วจัดแจงว่าจ้างบริษัทรับโมดิฟายเลนส์แห่งหนึ่งเป็นผู้รับเหมางานชิ้นนี้ HA HA HA!!!
เนื่องจากผมต้องรีบนำไปออกรอบที่ต่างจังหวัดในอีกสองวันถัดมา จึงไม่มีเวลาวิ่งรถไปโรงกลึงของพี่ชาย
ยอมเสียตังค์ค่า “โม”เป็นครั้งแรกครับ
ซึ่งน้าที่ทำให้ผมก็ทำออกมาได้สวยงามมาก เหมือนเลนส์ที่ออกจากโรงงานไม่ผิดเพี้ยน
ซึ่งค่าใช้จ่ายในการโมดิฟายรวมกับค่าเลนส์ก็เพียงไม่ถึงสองพันสามร้อยบาท
ถูกกว่าไปหาซื้อเลนส์ 35mm F2 อย่างเทียบกันไม่ได้นะครับ
ยังถือว่า “คุ้ม” ครับ กับเลนส์วายด์แองเกิ้ลราคานี้!!!
จากการทดสอบเลนส์ทั้งสองตัว คือ Yashinon-DX 1.7/45 กับ Yashinon 1.7/32
พบว่าความคมที่เอฟแรกของทั้งสองตัวไม่ดีนักครับ แต่ไม่ถือว่าขี้เหร่ หรือแย่แต่อย่างใด
ความคมเริ่มดีขึ้นที่เอฟ 2.0 ทั้งสองตัวครับ
คุณภาพดีมากเมื่อใช้งานที่เอฟ 2.8 ขึ้นไป
Yashinon DX 1.7/45 ให้การละลายฉากหลังที่นุ่มนวลดี
แต่ Yashinon 1.7/32 ละลายได้ไม่นุ่มนวลนักในมุมมองของผม เหมาะกับการเล่นกับภาพแบบ “ชัดลึก” มากกว่า
การถ่ายทอดสีสันทั้งสองตัวทำได้ดีมากครับ ทั้งในสภาพแสงน้อย ปานกลาง โดยเฉพาะเมื่อใช้งานในสภาพแดดจัด
การใช้งานแนว Street photo ถือว่ามีความคล่องตัวมาก ระยะของเลนส์กำลังพอเหมาะ
ขนาดและน้ำหนักที่ประหยัดแคลอรี่ในร่างกายได้มาก
อีกทั้งภาพลักษณ์ที่สุดแสนคลาสสิค สีเงิน เงาวาววับ เรียกความสนใจจากเด็กแนวยุค 4G ได้อย่างล้นหลาม
เหมือนกับคุณขับรถเบนซ์รุ่นหางปลา แล้วไปจอดติดไฟแดงอยู่ท่ามกลาง S-class บริเวณสุขุมวิทนั่นแหละ HA HA HA!!!
วิบากกรรมยังไม่จบแค่นี้นะครับ
เพราะผมยังคงต้องตามล่าอีกสองตัวให้ครบสูตร คือ Yashica 72E Half frame ที่ติดเลนส์ Yashica 2.8/28
ราคาในอีเบย์วิ่งอยู่พันต้นๆ แต่ผมจะรอสอยก็ต่อเมื่อได้ราคาไม่ถึงหนึ่งพันเท่านั้น
กับอีกตัวก็คือ Yashica ML 2.8/135 ในอีเบย์วิ่งอยู่สองพันกลางๆ
แต่ถ้าใครอยากปล่อยก็ขอเชิญติดต่อหลังไมค์ได้เลยนะครับ
ในหมายเหตุที่ว่า “ไม่เกินพันห้าร้อยบาทไทย” เท่านั้นนะครับ HA HA HA!!!
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง เดินทางด้วยความไม่ประมาท และเผชิญกับวิบากกรรมด้วยความสนุกสนานเสมอครับ
      สวัสดี!!!