สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงที่รักผู้ชายคนที่ทำร้ายเรามาเต็มๆ 3 ปีครึ่ง เราให้อภัยเขาทุกครั้ง ที่เขานอกใจ ทำร้ายจิตใจ ด่าว่าทอเรา ทุกๆครั้งที่เราร้องไห้ แม่เราจะเป็นคนอยู่ข้างๆเสมอ

ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ที่เราโดนเขาบอกเลิกจริงๆ เหตุผลที่เลิกคือ เขาไม่อยากทำเราเสียใจอีกแล้ว เรายอมรับว่า เรายังมีความรู้สึกที่อยากให้เขากลับมาทำร้ายเราเรื่อยๆ เพราะเราขาดเขาไม่ได้

เมื่อวานเราร้องไห้หนักมาก หนักจนที่ ทำร้ายตัวเอง เราอยากได้เขาคืน เรายอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้กลับไปคบกับเขา คนที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมน้ำเกลือ พาสเตอร์ และน้ำตา คือ แม่ ของเรา

แม่เราบอกว่า ทุกครั้งที่แม่เห็นเราร้องไห้ แม่เราจะแอบไปร้องคนเดียวเงียบๆ ทุกครั้ง แม่เราเจ็บกว่าเราเยอะ ที่เห็นเราทำร้ายตัวเอง ทำอะไรโง่ๆ อยากตายเพราะผู้ชายคนเดียว

แม่เรายังบอกอีกว่า คนที่ลูกต้องร้องไห้ คือ ร้องให้แม่ ในวันที่แม่ไม่อยู่แล้ว ไม่ใช่ให้คนที่ไม่เคยรักลูกเลย ถ้าลุกไม่สงสารตัวเอง ลูกสงสารแม่เถอะนะ

หลังจากเราฟังประโยคนี้ของแม่เรา น้ำตาเราไหลไม่หยุด เราไม่เคยรู้เลยว่าแม่เราจะเจ็บมากขนาดนี้ เราเลิกยุ่งกับเขา เลิกทำร้ายตัวเอง ทำตัวเองให้ดีขึ้น ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวให้ได้มากที่สุด สุดท้าย เราจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุด

อยากให้ผู้หญิงทุกคนที่ตอนนี้กำลังนั่งร้องไห้ คิดฆ่าตัวตาย และทำร้ายตัวเอง ลองย้อนกลับไปคิดว่า คนที่อยู่ข้างๆเรามาโดยตลอด ไม่ใช่เขา แต่เป็นใครกันแน่