สวัสดีครับพี่น้องชาวคนรักมือหมุนทุกท่าน แวะมาทักทายหลังจากห่างหายไปนานหลายเดือน จนลืมรหัสผ่านล็อกอินพันทิปไปแล้ว ถึงขนาดต้องเปิดสมุดหารหัสผ่านมาล็อกอินเพื่อตั้งกระทู้เลยทีเดียว เรื่องของเรื่องก็คือว่า ผบ. เขาบอกว่าผมเนี่ยถ่ายรูปมอเตอร์ไซค์เอาไว้เยอะเหมือนกัน ลองไปเปิดไฟล์รูปเก่า ๆ ของตัวเองดู ก็ยอมรับว่าจริง ไม่รู้ว่าไปติดอกติดใจรูปร่างของยานพาหนะสองล้อติดเครื่องยนต์มาตั้งแต่ชาติปางไหน ขี่ก็ไม่ค่อยเป็น ไม่ได้มีเป็นของตัวเองเลยสักคัน แต่เดินไปเจอที่ไหน ๆ ก็ชอบเหลียวมอง โดยเฉพาะคันเก่า ๆ แก่ ๆ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายสิบปี มันดูมีบุคลิกเฉพาะตัว เหมือนคนยิ่งมีอายุมากก็ยิ่งมีตัวตนชัดเจนมากขึ้น
อาจจะไม่ค่อยเกี่ยวกับเลนส์มือหมุนเท่าไหร่ ภาพหลาย ๆ ภาพก็ไม่ค่อยชัด ไม่คม สีก็เพี้ยน ๆ ไปตามอายุขัยของฟิล์มและกระบวนการชะล้างด้วยเคมีที่ผิดสูตรบ้าง (บางรูปล้างแบบ cross process) แต่ก็เป็นภาพชุดที่ดูได้เพลิน ๆ สำหรับคนอยู่กับการถ่ายภาพมานาน ๆ หลาย ๆ ปี แบบที่ไม่ได้ทำเป็นอาชีพ และไม่ได้ตั้งใจจะพัฒนาฝีไม้ลายมือให้ขึ้นชื่อลือชาจนโลกต้องชื่นชม เพียงแต่ถ่ายรูปเล่นเพื่อความเพลิดเพลิน คล้าย ๆ กับชาวบ้านที่ชอบเป่าขลุ่ยเล่นยามว่างจากงานในนา ทำบ่อย ๆ เข้าก็เกิดติดเป็นนิสัยตามความชอบ ตราบใดที่ยังรู้สึกเป็นสุขอยู่ก็ทำต่อ ๆ ไป
ทำท่าจะออกทะเลอีกแล้ว ดูรูปเลยดีกว่าครับ
ด้านบนของรูปนี้จะมืดผิดปกติ เกิดจากกลไกของชัตเตอร์มีปัญหา รูปนี้ถ่ายไว้ก่อนจะเอากล้องไปซ่อมครับ
ฟิล์ม Era 100 นี่มาจากจีนครับ ตอนนี้คงหาได้ยากมากแล้ว
กล้อง Seagull DF series เป็นกล้อง SLR ของจีนที่ถอดแบบมาจาก Minolta ครับ
ฟิล์มสไลด์หมดอายุ ล้างด้วยน้ำยาล้างฟิล์มสี (cross process) แล้วนำฟิล์มมาก็อปปี้เองด้วยกล้องดิจิตอล กลับสีอีกทีด้วยโปรแกรม Photoscape ออกมาเป็นสีซีด ๆ แบบนี้แหละครับ
กล้อง Huazhong เป็นกล้อง Rangefinder ของจีน ว่ากันว่าทำขึ้นมาสำหรับใช้ในกองทัพโดยเฉพาะ
รูปนี้ก็ก็อปปี้ฟิล์มเองด้วยกล้องดิจิตอลเหมือนกับรูปที่สี่
Phenix 205 เป็นกล้อง Rangefinder ของจีนที่เคยได้รับความนิยมมากที่สุดก่อนจะเข้าสู่ยุคของกล้อง SLR
พวกสีซีด ๆ แบบนี้คือไม่ได้ใช้เครื่องสแกนดี ๆ ของร้านครับ
ฟิล์ม My Heart 200 เป็นฟิล์มแบบโหลดเองที่มีขายในจีน ปกติสีจะสดและใสกว่านี้ แต่รูปนี้ผมก็อปปี้ฟิล์มเอาเองครับ
รูปนี้ถ่ายด้วยกล้องทอยที่เป็นพลาสติคถูก ๆ ฟิล์มก็หมดอายุ
Huashan AE เป็นกล้อง Rangefinder ตัวเล็ก ๆ ที่มีระบบวัดแสงในตัวด้วย แต่ผมหาแบตฯ ไม่ได้เลยใช้แอพมือถือวัดแสงแทน
ฟิล์มสไลด์ Velvia ปกติจะสีสดมาก แต่อันนี้ล้างด้วยน้ำยาสำหรับฟิล์มสีธรรมดา สีก็เลยเพี้ยนซะขนาดนี้ แถมม้วนนี้เป็นฟิล์มหมดอายุด้วย
Pentax MX นี่เป็นกล้องเก่า มรดกพ่อตาครับ รูปนี้ถ่ายหลังจากไปซ่อมกลไกชัตเตอร์มาเรียบร้อยแล้ว
รูปนี้เป็นฟิล์มสไลด์หมดอายุที่ล้างด้วยน้ำยาตรง คือ E-6 ส่วนกล้องน่าจะเป็น Pearl River S-201 เป็น SLR ครับ
แค่มอเตอร์ไซค์ข้างทางธรรมดาคันนึง แต่ผมก็ถ่ายมา ใช่มะ
Lucky SHD100 เป็นฟิล์มของจีน เดี๋ยวนี้ยังพอหาซื้อได้บ้าง แต่ภาพมักจะฟุ้ง ๆ ครับ
แต่พอเป็นฟิล์ม Lucky 400 กลับดูไม่ค่อยฟุ้งเท่าไหร่ แต่มันหาซื้อไม่ได้แล้วล่ะครับ
แม้แต่รูปปั้นมอเตอร์ไซค์ก็ยังอุตส่าห์ถ่ายมา ดูสิ
รวบรวมมาได้ก็ประมาณนี้แหละครับ เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย มีรายละเอียดของกล้องและฟิล์มที่ใช้บ้างนิดหน่อย ส่วนเรื่องราวที่เป็นเรื่องเป็นราวจริง ๆ ไม่ค่อยมีหรอกครับ ผมยังไม่สามารถเล่าเรื่องด้วยภาพได้จริง ๆ เลยสักที มีแต่ความเรื่อยเปื่อยไร้สาระ หาความสุขบางเบาไปวัน ๆ นำมาแบ่งปันให้ท่านได้ดูชมกันเล่น ๆ เท่านั้นครับ
ขอให้ทุกท่านเจริญไปในทางดีขึ้นเรื่อย ๆ ตามฐานะอันควรแก่ตนในแต่ละช่วงแต่ละตอนของชีวิตนะครับ
รถเครื่อง นอกจากจะมีเครื่องแล้วยังมีเคราด้วย
อาจจะไม่ค่อยเกี่ยวกับเลนส์มือหมุนเท่าไหร่ ภาพหลาย ๆ ภาพก็ไม่ค่อยชัด ไม่คม สีก็เพี้ยน ๆ ไปตามอายุขัยของฟิล์มและกระบวนการชะล้างด้วยเคมีที่ผิดสูตรบ้าง (บางรูปล้างแบบ cross process) แต่ก็เป็นภาพชุดที่ดูได้เพลิน ๆ สำหรับคนอยู่กับการถ่ายภาพมานาน ๆ หลาย ๆ ปี แบบที่ไม่ได้ทำเป็นอาชีพ และไม่ได้ตั้งใจจะพัฒนาฝีไม้ลายมือให้ขึ้นชื่อลือชาจนโลกต้องชื่นชม เพียงแต่ถ่ายรูปเล่นเพื่อความเพลิดเพลิน คล้าย ๆ กับชาวบ้านที่ชอบเป่าขลุ่ยเล่นยามว่างจากงานในนา ทำบ่อย ๆ เข้าก็เกิดติดเป็นนิสัยตามความชอบ ตราบใดที่ยังรู้สึกเป็นสุขอยู่ก็ทำต่อ ๆ ไป
ทำท่าจะออกทะเลอีกแล้ว ดูรูปเลยดีกว่าครับ
ด้านบนของรูปนี้จะมืดผิดปกติ เกิดจากกลไกของชัตเตอร์มีปัญหา รูปนี้ถ่ายไว้ก่อนจะเอากล้องไปซ่อมครับ
ฟิล์ม Era 100 นี่มาจากจีนครับ ตอนนี้คงหาได้ยากมากแล้ว
กล้อง Seagull DF series เป็นกล้อง SLR ของจีนที่ถอดแบบมาจาก Minolta ครับ
ฟิล์มสไลด์หมดอายุ ล้างด้วยน้ำยาล้างฟิล์มสี (cross process) แล้วนำฟิล์มมาก็อปปี้เองด้วยกล้องดิจิตอล กลับสีอีกทีด้วยโปรแกรม Photoscape ออกมาเป็นสีซีด ๆ แบบนี้แหละครับ
กล้อง Huazhong เป็นกล้อง Rangefinder ของจีน ว่ากันว่าทำขึ้นมาสำหรับใช้ในกองทัพโดยเฉพาะ
รูปนี้ก็ก็อปปี้ฟิล์มเองด้วยกล้องดิจิตอลเหมือนกับรูปที่สี่
Phenix 205 เป็นกล้อง Rangefinder ของจีนที่เคยได้รับความนิยมมากที่สุดก่อนจะเข้าสู่ยุคของกล้อง SLR
พวกสีซีด ๆ แบบนี้คือไม่ได้ใช้เครื่องสแกนดี ๆ ของร้านครับ
ฟิล์ม My Heart 200 เป็นฟิล์มแบบโหลดเองที่มีขายในจีน ปกติสีจะสดและใสกว่านี้ แต่รูปนี้ผมก็อปปี้ฟิล์มเอาเองครับ
รูปนี้ถ่ายด้วยกล้องทอยที่เป็นพลาสติคถูก ๆ ฟิล์มก็หมดอายุ
Huashan AE เป็นกล้อง Rangefinder ตัวเล็ก ๆ ที่มีระบบวัดแสงในตัวด้วย แต่ผมหาแบตฯ ไม่ได้เลยใช้แอพมือถือวัดแสงแทน
ฟิล์มสไลด์ Velvia ปกติจะสีสดมาก แต่อันนี้ล้างด้วยน้ำยาสำหรับฟิล์มสีธรรมดา สีก็เลยเพี้ยนซะขนาดนี้ แถมม้วนนี้เป็นฟิล์มหมดอายุด้วย
Pentax MX นี่เป็นกล้องเก่า มรดกพ่อตาครับ รูปนี้ถ่ายหลังจากไปซ่อมกลไกชัตเตอร์มาเรียบร้อยแล้ว
รูปนี้เป็นฟิล์มสไลด์หมดอายุที่ล้างด้วยน้ำยาตรง คือ E-6 ส่วนกล้องน่าจะเป็น Pearl River S-201 เป็น SLR ครับ
แค่มอเตอร์ไซค์ข้างทางธรรมดาคันนึง แต่ผมก็ถ่ายมา ใช่มะ
Lucky SHD100 เป็นฟิล์มของจีน เดี๋ยวนี้ยังพอหาซื้อได้บ้าง แต่ภาพมักจะฟุ้ง ๆ ครับ
แต่พอเป็นฟิล์ม Lucky 400 กลับดูไม่ค่อยฟุ้งเท่าไหร่ แต่มันหาซื้อไม่ได้แล้วล่ะครับ
แม้แต่รูปปั้นมอเตอร์ไซค์ก็ยังอุตส่าห์ถ่ายมา ดูสิ
รวบรวมมาได้ก็ประมาณนี้แหละครับ เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย มีรายละเอียดของกล้องและฟิล์มที่ใช้บ้างนิดหน่อย ส่วนเรื่องราวที่เป็นเรื่องเป็นราวจริง ๆ ไม่ค่อยมีหรอกครับ ผมยังไม่สามารถเล่าเรื่องด้วยภาพได้จริง ๆ เลยสักที มีแต่ความเรื่อยเปื่อยไร้สาระ หาความสุขบางเบาไปวัน ๆ นำมาแบ่งปันให้ท่านได้ดูชมกันเล่น ๆ เท่านั้นครับ
ขอให้ทุกท่านเจริญไปในทางดีขึ้นเรื่อย ๆ ตามฐานะอันควรแก่ตนในแต่ละช่วงแต่ละตอนของชีวิตนะครับ