คือเรากับเพื่อนเนี่ยเล่นด้วยกันมาตั้งแต่ม.ต้นละค่ะ เล่นกันอยู่สองคน ตอนนั้นนางไม่มีเพื่อนเราก็เข้าไปคุยจนนางสนิทกับเราเป็นคนแรกเลยสนิทที่สุดในห้องเราก็สนิทกับนางมากที่สุด ไปไหนก็ไปสองคนจนมีคนทักว่าคบกันหรอ จะแต่งงานกันเมื่อไหร่ ตอนนั้นก็ดีค่ะนางงอนบ้างไรบ้างตอนเราไปคุยกับเพื่อนคนอื่นเยอะๆเราก็ง้อ เราเป็นคนไม่ค่อยงอนแล้วก็จะไม่สบายใจเวลาคนอื่นงอนหรือเราไปงอนคนอื่น จะเข้าไปข้อโทษเลยทันที พอขึ้นม.ปลายมาไอ้ตัวเราเองก็โดนเพื่อนกลุ่มอื่นึงไปอยู่ด้วย เราก็เอาเพื่อนเราไปด้วยนะ สมมุติว่าชื่อฟ้า แรกก็ดีนะกลุ่มนี้ตอนนั้นแค่นั่งเรียนด้วยกัน ฟ้าเริ่มชอบเพื่อนกลุ่มนี้จนไปนั่นกินข้าวด้วยกัน แจ่เราเริ่มไม่โอเคอะเราเข้ากับเพื่อนกลุ่มนี้ไม่ได้ แต่ฟ้าเหมือนจะชอบมสกแล้วเริ่มสนิทกับคนกลุ่มนี้มากขึ้น ตอนพักเที่ยงฟ้าจะเข้าไปนั่งคุยกับเขา เราก็จะไปนั่งด้วยแต่เราไม่ได้พูดอัไรสักคำ เราเป็นคนพูดมาก แต่อยู่กับกลุ่มนี้เรารู้สึกไม่อยากพูดเรากลายเป็นคนเงียบที่สุดในกลุ่ม จากแต่ก่อนฟ้าจะไปกับเราฟ้าก็เริ่มไปกับกลุ่มอื่นเราเลยหาเพื่อนในกลุ่มนั้นคุยลองปรับตัว เพราะเรารู้สึกไม่โอเค รู้สึกไม่มีเพื่อน ดีที่เพื่อนอีกคนเป็นติ่งเราก็ติ่งคุยกันได้ เราก็คุยกันไปเรื่อยๆเริ่มสนิทเราเริ่มโอเค แต่ฟ้าก็งอนเราว่าเราไม่คุยกับฟ้า สนใจคนอื่นมากเกินไปทั้งที่ฟ้าเิงที่ไม่สนใจเราจนไม่มีใครคุยกับเรา. เ้าใจความรู้สึกเรามั้ยเราก็เหงา แต่เราก็ง้อ บอกว่าจะไม่ทำแล้ว เพื่อนคนนั้นก็เริ่มตีห่างออกจากเราเราก็ไม่มีเพื่อนคุย จนเราร้องไห้ มันเป็นความรู้สึกที่แบบเออ กูไม่มีเพื่อนเลยว่ะเข้ากับใครไม่ได้เลยไม่เป็นธรรมทำไมฟ้าคุยกับคนอื่นได้เยอะแยะ เราเริ่มระแวงที่จะคุยกับคนอื่นแล้วมาฟังเมย์บอกว่าฟ้างอนเรา เรารู้สึกไม่ได้ แล้วเราก็รูสึกไม่ดีเวลาคุยกับฟ้าคำพูดฟ้าเหมือนข่มเราอยู่ตลอดเวลา เราพยายามออกจากจุดนี้แต่เราทำไม่ได้บางวันฟ้ามารร.อารมณ์เสียใส่เรา วันนั้นรร.มีงานกลุ่มเราก็จัดคือเอาบอร์ดไว้บนห้องต้องยกลงมาเราก็ฟ้าว่าไปยกกันเถอะจะได้จองที่จัดด้วยคนจะเยอะนางก็อารมณ์เสียบอกว่าเหนื่อยเออเราก็เข้าใจฟ้าอาจทำงานไม่ได้นอนจนเหนื่อยแต่เรายกคนเดียวไม่ได้จนฟ้ายอมไปแต่นางชักสีหน้ามากเราก็พยายามยิ้ม จนเพื่อนอีกคนมานางก็อารมณ์ดีไม่หน้าบูดเลย คืองง เราผิดเหรอเรายกบอร์ดคนเดียวไม่ได้นิ บอกเลยจุดนี้โคตรเสียความรู้สึก จากนั้นเราก็ไม่ชวนฟ้าไปทำอะไรอีกเลยเราจะพยายามเลีายงและชวนคนอื่น นางก็มางอนอีกว่าเราไม่เหมือนเดิมอะไรๆก็คนอื่น ตอนเรางอนฟ้าไม่ง้อนะแต่นางไม่คุยจนเรารู้สึกไม่ดี จนเราต้องคุยเอง เราเคยเปิดใจคุยกันเราก็คิดว่ามันคงจะดีเราจักลับมาเหมือนเดิม เราบอกว่าเราเข้ากลุ่มนี้ไม่ได้ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย นางก็ฟังแล้วก็เหมือนเดิม นางก็พูดๆๆๆๆๆๆๆๆๆถึงเหตุผลต่างๆจนเราเนี่ยผิดเต็มๆ จนมีปัญหาครั้งต่ิๆมาเราก็ไม่พูดอีกเลยเราเก็บไว้ เพราะเรารู้สึกแบบเออพูดไปทำไมวะโดนตอกกลับก็เสียความรู้สึกเฉยๆ ตอนที่เรางอนกันแค่เรื่องที่เราไปนั้งเม้ามอยกับเพื่อนคนอื่นเรื่องอปป้า นางก็จะบอกว่า"นั่นอะอิมไม่สนใจเค้า" แล้วเพื่อนคนอื่ก็จะแบบมองว่าเราผิดมากๆ ไม่รู้ดิถ้าเรากับฟ้าทะเลาะคนอื่นจะโอ๋ฟ้าตลอดแล้วเราจะผิดตลอดทำไมอะเพราะเราไม่ค่อยเล่าให้ใครฟังเหมือนฟ้าที่ชอบเล่าแล้วก็ปรับทุกข์กับคนอื่นเราเลยกลายเป็นคนที่ไม่สนใจไม่แคร์งี้หรอ ตอนนี้เหมือนตัวคนเดียวอะ ตอนนี้เริ่มรู้สึกไม่อยากจะง้อไม่อยากจะกลับไปให้งอนอีกรู้สึกอยากพอแล้วเราก็ไม่ง้อค่ะจนเรื่องมันใหญ่โตทุกคนก็มองว่าเราผิดเหมือนเดิม . มันอธิบายไม่ถูกนะเราไม่อยากคุยมันเป็นความรู้สึกกลัวแบบโอ้ยนั่นแหละอธิบายไม่ถูก เราก็กลายเป็นคนพูดน้อยแล้วก็เงียบไปแล้วค่ะเราควรทำยังไงดีกับเพื่อนคนนี้ควรเปิดใจอีกรอบรึป่าว หรือควรอยู่เฉยๆช่วยบอกเราที