ตั้งแต่เล่นเกมมา ชีวิตมีสีสันขึ้นเยอะมาก แต่มันต้องแลกอะไรหลายๆอย่างมาก อาธิเช่น
1. แต่ละคนก็ไม่รู้จักหน้าตาและนิสัยเพราะเราไม่รู้ว่าคนๆนั้นคือใคร
2. บางคนโชคดีที่ได้แฟนจากในเกมส์ บางคนที่รู้จักแต่งงานก็เพราะเจอกันในเกมส์ก็มี บางคนได้เพื่อนที่จริงใจจากการเล่นเกมส์ก็มี แต่เปอร์เซ็นท์ที่เจอมี 0.01 เปอร์เซ็นท์ (มีหลายคนโชคดีมีครอบครัวเป็นเรื่องเป็นราวก็มี แต่โชคร้ายที่ไม่ใช่เราคะ เพราะสัญญากับตัวเองแล้วว่าขอไม่ผูกพันอะไรกับเกมส์ทั้งสิ้น ถ้าจะรู้จักขอรู้จักกันนอกเกมส์ดีกว่า)
3. การเล่นเกมสอนให้เราได้ใช้หัวในการวางแผนในการเล่น เล่นเป็นทีม เล่นที่จะตีมอน (อันนี้น่าจะเป็นข้อดีที่สุดในการเล่นเกมส์ละ) แต่ต้องแลกกับเวลา 14-15 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำในการเล่นเกม โดยเฉพาะเล่นเกมออนไลน์ ที่จะสนุกกว่าเกมออฟไลน์ แต่เกมออฟไลน์เล่นแล้วปลอดภัยกว่าเล่นเกมออนไลน์เยอะมาก
4. เราเสียเงินเยอะกว่า จขกทเยอะมาก ในการเล่นเกมส์ออนไลน์ บางคนก็ใช้โอกาสนี้หาเงินในเกมส์ก็มี แบบขายไอเทมไรงี้ ซึ่งก็ต้องเสี่ยงในการโดนโกงเยอะมาก

บทสรุปเลย ตั้งแต่เล่นเกมส์ออนไลน์เกมนี้ มีความสุขในการเล่นมาก บางทีก็ไม่อยากที่จะเลิกเล่น แบบอยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้ไม่อยากไปไหน แต่เวลาแห่งความสุขมักจะสั้นเสมอไม่เคยยาว แต่ผลพ่วงจากการเล่นเกมนั้นยาวกว่าเยอะคือ
1. เสียเงินไปเยอะมาก เสียไปแบบฟรีๆด้วย
2. เสียเวลา เพราะต้องใช้เวลาเล่นเยอะ 14-15 ชั่วโมง ซึ่งพอเราเห็นคนขยันทำงานทำให้เรารู้สึกผิดที่ต้องเอาเวลา 14-15 ชั่วโมงมานั่งเล่นเกม
3. ขอบตาคล้ำ เพราะนอนดึก
4. เคยเล่นเกมส์ออนไลน์แล้วรู้สึกผูกพันกับมันจนเดินไม่ได้ (เพราะเอาแต่นอนกับเตียง) เวลาเดินก็กระเผงกระเผงไปมหาลัย  กล้ามเนื้อขาไม่มีแรง ติดหนักจนมีคนเอาข้าวมาป้อนที่เตียง  
5. ผูกพันกับคนในเกม รู้สึกว่าคือทุกอย่างในชีวิต แต่มีปรัชญาข้อหนึ่งบอกไว้ว่า “คนเราต้องอยู่กับความเป็นจริงมากกว่าความฝัน” ณ วันที่เลิก เลยตัดสินขายไอเทมที่ซื้อมา ให้กับเพื่อนในเกมส์ไปแบบฟรีๆ (ให้กับเพื่อนที่สนิทที่สุดในเกม) ตอนแรกคิดว่า โง่มากที่ทำแบบนี้ แต่ตอนหลังคิดว่าตัดสินใจถูกแล้วที่ทำ  
6. รู้สึกตัวเองค่อนข้างที่จะเจอเพื่อนที่จริงใจในเกม แต่เกมก็คือเกม ณ วันที่เลิก คือตัดสินใจ ลบตัวละครทิ้ง บอกลาเพื่อนในเกมทั้งหมด (เฉพาะคนที่สนิท) แล้วบอกว่า ขอให้เราเจอกันในโลกของความเป็นจริงนะ ไม่มีการขอเบอร์โทรด้วย ร้องไห้ 3 วัน 3 คืน (มีการนัดนอกเกมด้วย แต่เลือกที่จะไม่ไป เพราะเราเลือกที่จะตัดใจจากเกมแล้ว) เพื่อนในเกมนี่สนิทมากกว่าเพื่อนในมหาลัยซะอีก เพราะรู้จักกันมาเกือบจะ 2 ปี เจอกันทุกวัน คุยกันทุกวัน เล่นด้วยกันทุกวัน แถมอายุก็ใกล้ๆกันด้วย (รู้สึกโชคดีที่เป็น 0.01 เปอร์เซ็นท์ ที่ได้เจอเพื่อนที่ดีมากกกก)
7. ถึงแม้เกมส์จะมีข้อเสียเยอะกว่าข้อดีก็ถอะ แต่ดีใจมากที่ครั้งหนึ่งเคยติดเกมส์ เพราะมีบางอย่างที่ชีวิตนอกเกมมันไม่ผูกพันเหมือนในเกม หลายๆครั้งที่มีโอกาสหัวเราะไปด้วยกัน ร้องไห้ไปด้วยกัน ตีมอนด้วยกัน ปาตี้ด้วยกัน เล่าความลับที่บอกใครไม่ได้ให้ฟัง 。ทำอะไรบ้าๆในเกมด้วยกัน
8. หลายๆครั้งมีคนพูดถึงเกมส์นี้กับเราเยอะมาก เราเลือกที่จะไม่พูดอะไรเลย เพราะเราติดเกมส์นี้ตั้งแต่เด็กยันโต เป็นแฟนพันธ์แท้เกมนี้เลยก็ว่าได้ แต่ถ้าเราเลือกที่จะตัดแล้วก็คือตัดเลย ขอเป็นแค่ความทรงจำในอดีตก็พอคะ


เห็นไหมว่าเราติดเกมส์หนักกว่า จขกท ตั้งเยอะยังเลิกได้เลย

พอเห็นกระทู้นี้เลยอยากจะระบายในฐานะคนที่เคยติดเกม ถามว่ามีเกมออนไลน์เยอะแยะเข้ามาให้เลือกเล่น แต่ไม่อยากจะเจอประสบการณ์เดิมๆแล้ว เลยขออยู่แบบเหงาหงอยดีกว่า

ขอเป็นคนขยันเรียน ขยันทำงานเพื่อคนที่อยู่ข้างหลังเราดีกว่าคะ อายุเราก็เยอะขึ้นทุกวัน

ยังไงก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะที่เลิกได้