ศุกร์สิบเจ็ด เดือนสอง ฉลองเริ่ม
คืนประเดิม ศึกบัลลังก์ ตั่งตัวใหญ่
อนัญทิพย์ พัชราภา จรัสใจ
ดั่งพญา ในหทัย จุติมา
ภาคย์รพี กันตนา นำพาเกิด
ชิงความเลิศ ความชิงชัง ความเสน่หา
เผามอดไหม้ ทุกเขตคุ้ม สุมเพลิงมา
ริษยา หมายเป็นใหญ่ ใฝ่หอคำ
เจ้านางเล็ก นางน้อย รวมร้อยพุ่ม
ถูกไฟสุม ให้ร้อนเร่า ในตัณหา
เสกขระ ตองนวล อีกนานา
พบวังวน ปรารถนา จบมิลง

ยามถึงครา ส่งต่อ แก่คราบุตร
ดังมนุษย์ ถอดแบบ ส่งกันหนา
ปิ่นมณี ร้ายเหนือแม่ พัชราภา
เจ้าครองภพ ศักดิ์ศรีหนา เยี่ยงริมบึง
ร้ายดังใคร หาใคร่สืบ เจ้าตองแปง
คิดแก่งแย่ง ชิงอำนาจ วาสนา
ลูกตองนวล แจ้งใจ ใฝ่สุรา
เว้นเสียว่า เรณุมาศ ลูกอนัญฯ
ราวเกิดหลง พระครรภ์ วันเดือนผิด
หามีจิต ชิงบัลลังก์ หวังสิเน่หา
ผิดเจ้าพี่ ปิ่นมณี ผิดมารดา
แต่ทว่า โชคยังคุ้ม มิถึงตาย
ความร้ายกาจ ปิ่นมณี ทวีสุด
สั่งเร่งรุด ปลิดชีพ เครือวงศา
ศพนับร้อย กองเกลื่อน อุจาดตา
แม้นอนัญทิพย์ ขวางหน้า หาทันการ

ศึกชิงรัก ชิงอำนาจ ใกล้สิ้นสุด
ฝรั่งรุด ชิงทั้งเมือง ยื่นข้อหา
เหล่าเจ้าขุน มูลนาย ถูกตีตรา
กว่าวันผ่าน หวนบ้านมา เมืองก็พัง
หาได้มี อีกแล้ว บรรดาศักดิ์
หาได้มี องครักษ์ อารักขา
มีเหลือเพียง อนัญทิพย์ วัยชรา
สิ้นชีวี ด้วยเกียรติข้า เหนือตั่งทอง
แม้นจบลง ตรงวันนี้ กลางเมษา
เหล่าประชา แย้มสรรเสริญ เมินครหา
ปลื้มปิติ ทุกเรื่องราว ตลอดมา
ท้ายละคร เลอค่า เพลิงพระนาง

---

นั่งพิมพ์เล่น ๆ หลังละครจบ ส่งท้ายเจ้านางอนัญทิพย์
ผิดพลาดอย่างไรขออภัยครับ