สมัยมัธยมเรามีเพื่อนสนิทกันมากๆคนนึง(ในกลุ่มก็มีหลายคนแต่สนิทมากๆก็คนนึง)เมื่อก่อนรักกันดีมากหัวเราะร้องไห้ด้วยกันมาตลอด เคยโกดเคยงอนกันก็คุยกันแก้ไขปัญหากันตลอด เราเคยคบกันตอนม.1-ม.2 พอม.3เราอยู่คนละห้อง เขาก็ไม่เคยสนใจเราเลย เพราะเขามีแฟน ทำให้เราได้สนิทกับเพื่อนห้องเดียวกันมากกว่า แต่เขาจะชอบมาหาเราแล้วเล่าเรื่องแฟนตัวเองให้เราฟังตลอด(เพราะบ้านเราอยู่ใกล้กัน)แต่ไม่เคยฟังเรื่องของเราเลยทำให้เราอึดอัดมากตั้งแต่ตอนนั้น พอม.4 เราก็ได้กลับมาอยู่ห้องเดียวกัน แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกดีใจเลยก็เหมือนเพื่อนร่วมห้องคนนึง แต่เขาทำเหมือนสนิทเราเหมือนเดิม แต่เราจะสนิทกับเพื่อนอีกคนนึงมากกว่า แต่เขาก็พยายามดึงเราออกมาจากเพื่อนคนนั้นและเพื่อนกลุ่มนั้น ทำให้เรากับเพื่อนเริ่มไม่สนิทกัน และพื่อนในห้องไม่ค่อยชอบเขานักถ้าเขาไม่มีเรามันจะทำให้เขาต้องอยู่คนเดียวรึป่าวเราก็คิดแบบนี้ เขาเลยต้องตามติดเราตลอด ทำเหมือนเราเป็นเพื่อนสนิท ในหลายๆเรื่องมันทำให้รู้ว่าระหว่างเรากับแฟนของเขา เขาเลือกแฟน เราจึงอึดอัดใจแต่ทำไรไม่ได้ เหมือนคบเราไว้แก้เดียวดาย เราต้องทนอึดอัดแบบนั้นเป็นเวลา3ปี พอจบม.ปลาย เราก็ได้เรียนคนละที่(เขาอยากมาเรียนที่เดียวกับเราแต่เราก็คิดว่าอย่าเลย)ก่อนเข้ามหาลัยเราช่วยเขาตลอดทั้งเรื่องหาที่เรียน หาคณะที่คิดว่าเขาจะเรียนได้เป็นที่ปรึกษาตลอดเราก็เต็มใจทำเพราะเห็นว่าเราเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน ไหนๆก็จะจบแล้ว เราเลยไม่ได้คิดอะไรมาก เมื่อเราขึ้นปี1เวลาของเราก็ไม่ตรงกัน ม.เราเปิดก่อนทำกิจกรรมก่อน เลยไม่มีเวลาเท่าไหร่ถึงมีเวลาเราก็อยากพักผ่อน เพราะเราเหนื่อยจากการทำกิจกรรมมากมายเพราะคณะเรากิจกรรมเยอะมาก เราบอกเขา เขาก็ไม่เข้าใจอะไรก็ไม่รู้ ดราม่าใส่กันมากมาย ทำให้เรายิ่งอึดอัดไปมากกว่าเดิม (ความจริงความอึดอัดมันมีเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆทุกวันๆ3-4ปีที่เราคบกันมาแล้วแหละ) ทำให้เราอยากเลิกติดต่อไปเลย แต่เราก้ทำไม่ได้ จนนานเข้าๆ ทำให้เราตัดสินใจบอกเขาในสิ่งที่เรารู้สึก และตัดสินใจเลิกคบไปเลย เขาก็งงๆ แต่ในที่สุดเขาก็ยอมเลิกคบ (เขาก็คงไม่ได้สนใจอะไรเราอยู่แล้ว) แล้วตอนนี่เราได้เลิกเป็นเพื่อนกันมานานมากแล้ว เราอยากถามว่าถ้าวันนึงเราต้องเจอหน้าเขาเราต้องทำตัวยังไงดีคะ