เรื่องมันมีอยู่ว่าเราคิดว่าตัวเองเป็นคนไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อน คิดอะไรในหัวอยู่ตลอดเวลา ซ้ำๆวนๆไปอยู่นั้น ปิดกั้นตัวเอง ชอบอยู่คนเดียว

เหมือนมันกลัวไปหมด กลัวถ้าไปสนิทกับใครมากๆจะผิดหวัง จะโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว พูดง่ายๆคือกลัวผิดหวัง แบบนี้จะต้องทำยังไง

เรื่องของเรื่องที่จำต้นชนปลายให้เราต้องเป็นแบบนี้มันมีที่มา

อันดับแรกคือเรื่องแฟนเก่า คือเรามีแฟนอยู่คนนึง คบกันมานานมาก เค้าเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่และเป็นแฟนด้วย เราเคยคิดว่าความรัก ความจริงใจคงเอาชนะทุกอย่างได้ แต่แล้วมันก็ไม่ใช่ เมื่อวันนึงเค้าเดินจากไป มันเหมือนทุกอย่าง fail ไปหมด เราพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม ทำตัวให้ร่าเริง แต่พอกลับมาอยู่คนเดียว มันโคตรแย่ เรายังลืมไม่ได้ คิดซ้ำๆ วนเวียนอยู่แบบนี้ มันทรมานมาก ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่เราก็ไม่รู้จะต้องทำยังไงให้ผ่านเรื่องแย่ๆไปได้

อีกอย่างเรามีเพื่อนที่คบกันมานานมากคนนึง คบกันมาเป็น 10ปี จนวันนึงนางมีแฟน ทุกอย่าง มิตรภาพที่เคยมีมากลับไม่เหมือนเดิม เรารู้เลยว่าโดนทิ้ง ไม่เคยมาสนใจ ไม่เคยถาม ไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนแต่ก่อน ทั้งๆที่ทำงานใกล้กัน อยู่ใกล้กันนิดเดียวแต่ไม่เคยได้มาเจอกัน เป็นช่วงเวลาใกล้เคียงกับที่มรสุมชีวิตเข้ามาหาเราทุกอย่าง โดนทั้งเพื่อน ทั้งแฟนเก่าทิ้ง เราเลยปิดตัวเอง กลัวทุกอย่าง เราต้องทำไงดี