เอาภาพนี้มาแปะแทนเพราะตอนนี้ไม่มีภาพเปิดครับ








- ต่อจากตอนที่แล้วที่ไอ้หนูหัวทองสารภาพรักยัยเอ๋อ

- หลังคุยกันเสร็จ ไอ้หนูกับยัยเอ๋อก็วิ่งไปหากลุ่มเพื่อนชมรมวรรณศิลป์ แล้วแจ้งข่าวเรื่องที่พวกตนเป็นแฟนกันให้ทั้งกลุ่มได้รู้

- เพื่อนๆ รุ่นพี่ในชมรมต่างแสดงปฏิกิริยาแตกต่างกันไป โดยส่วนใหญ่ต่างแสดงความยินดีกับทั้งสองคน มีแต่ไอ้แว่นหัวดำที่หัวเราะเยาะเพราะกำจัดคู่แข่งในชมรมไปได้คนหนึ่ง (เลยเจอหนูแว่นเหยียบนิ้วก้อยด้วยความแค้นปนหมั่นไส้ซะ)

- ด้านน้องประธานชมรมเองถึงจะไม่ได้สารภาพรักกับอาจารย์เป็นเรื่องเป็นราว แต่ก็ได้นามบัตรในฐานะนักเขียนของอาจารย์มาเป็นของขวัญจบการศึกษา (อาจารย์รู้ว่าน้องประธานชมรมอยากทำงานเป็นบ.ก. เลยให้ไว้เป็นของขวัญเผื่อต้องทำงานร่วมกันในวันหน้า) ทำเอาน้องประธานถึงกับดีใจจนร้องไห้

- ส่วนพระเอกนั้นหลังเสร็จพิธีจบการศึกษากับบายเนียร์เสร็จ ก็ควงคนน้องไปเที่ยวฉลองจบการศึกษากันต่อตามระเบียบ



- ตัดไปทางฝั่งเกาะ คนพี่เองก็แจ้งข่าวเรื่องจะลาออกจากโรงเรียน พวกครูๆ ที่เริ่มสนิทกันที่โรงเรียนเลยจัดงานเลี้ยงส่งให้

- เลี้ยงส่งเสร็จกำลังเดินกลับอพาร์ทเมนท์ ก็บังเอิญเจอเด็กลูกชายเจ้าของร้านขายเหล้าระหว่างทาง เลยหยุดคุยกันนิดหน่อย

- ไอ้หนูร้านขายเหล้าข้องใจว่าที่คนพี่ลาออกจากโรงเรียนจะเกี่ยวอะไรกับที่เคยร้องไห้บนดาดฟ้าวันนั้น (ตอนปลอบไอ้หนูร้านขายเหล้าที่ร้องไห้เพราะอกหักแล้วนึกถึงที่ตัวเองแยกทางกับพระเอกเลยร้องไห้ซะเอง) คนพี่ก็บอกไปตามตรงว่าก็มีส่วนอยู่ แต่ไม่ใช่แค่นั้นหรอก

- จากนั้นก็เป็นภาพย้อนอดีตสมัยคนพี่มาเป็นครูที่โรงเรียนนี้ใหม่ๆ ยังไม่ชินกับสถานที่ ภาพฉายให้เห็นคนพี่แอบมองพวกนักเรียนที่กำลังยิ้มแย้มเล่นโน่นนี่กันอยู่ ก่อนจะทรุดตัวเอาหน้าซบเข่าคิดว่าคนสอบตกทั้งในฐานะผู้ใหญ่และในฐานะอาจารย์อย่างตัวเองจะมีหน้ามาเป็นครูอีกได้ยังไง

- ตัดภาพกลับมาปัจจุบันที่คนพี่ยืนคุยกับไอ้หนูร้านขายเหล้าอยู่ คนพี่ก็ยิ้มแบบเศร้าๆ พลางขอโทษไอ้หนูร้านขายเหล้าที่ตัวเองเป็นอาจารย์ที่ไม่เอาไหนเลย สุดท้ายก็ทนเก็บความรู้สึกไว้กับตัวไม่ได้จนตัดสินใจลาออก ก่อนจะตัดบทเดินแยกออกมา

- แต่ก่อนที่คนพี่จะเดินจากไป ไอ้หนูก็ร้องตามไปว่าสำหรับตัวเองแล้วคนพี่ถือเป็นอาจารย์ที่ดีมากแล้ว

- ด้านคนพี่ก็ได้แต่บอกขอบคุณสั้นๆ แค่คำเดียวก่อนจากไป



- ฉากตัดมาที่รุ่นพี่ปี 2 ที่ช่วยพระเอกไว้ตอนไปดูผลเอ็นท์ที่มหาวิทยาลัย

- ภาพฉายให้เห็นรุ่นพี่กำลังเปิดสมาร์ทโฟนเซิร์ชหาข้อมูลพระเอกในเน็ตอยู่ (จนรู้ว่าพระเอกได้รางวัลนักเขียนนิยายหน้าใหม่)

- แววตาของรุ่นพี่เป็นประกายวาววับ ก่อนจะพึมพำว่าแบบนี้ไม่จับไว้คงไม่ได้แล้วสิ










ก็ประมาณนี้แฮะสำหรับตอนนี้

ทั้งตอนมีแต่น้ำจนแทบไม่มีเนื้อหาอะไรเลย นอกจากบอกเรื่องคนพี่ลาออกนิดหน่อยกับรุ่นพี่เล็งพระเอกไว้เล็กน้อย

ที่แน่ๆ คือดูท่าเรื่องนี้คงไม่จบง่ายๆ แค่ม.ปลายแล้วแฮะ เซ็ตเรื่องไว้เป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้

ก็เหมือนรอดูต่อละครับว่าอ.เคย์จะพาคนอ่านไปทัวร์นอกเรื่องนานแค่ไหนก่อนจะเอาคนพี่กลับมาอีกครั้ง