ค่านิยม คือ ไปให้ค่ากับความนิยม

เล่าประวัติศาสตร์ว่า แต่เดิม วิศวกรไม่ได้ถูกยกยอปอปั้นจนเลอเลิศเหมือนในปัจจุบัน วิศวกรเป็นเพียงบุคลากรกลุ่มหนึ่งในสังคมที่ดำเนินงานต่างๆไปตามครรลอง

ในสมัยก่อน หากเงินเดือนข้าราชการเดือนละสามพันบาท วิศวกรก็ถูกนับรวมไปด้วยกับกลุ่มข้าราชการนั้น เพราะไม่ได้มีอะไรที่เด่นดังไกว่าคนอื่นๆเลย

อยู่มาวันหนึ่ง มีกระแสสองกระแสที่โหมพัดเข้ามาในประเทศ นั่นคือกระแส NICS (New Industrialize Countries) ที่ท่านผู้นำโหมกระพือโดยหวังว่าประเทศเราจะพัฒนาแบบก้าวกระโดด ประกอบกับกระแสนวัตกรรมการเงินต่างๆที่ไหลเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ทำให้คนที่มีหัวทางด้านการคำนวณและด้านภาษาในคนๆเดียวกัน ถูกดึงตัวไป และจ่ายค่าตอบแทนอย่างงดงาม จนมีคำศัพท์บัญญัติกันว่า"มนุษย์ทองคำ"

--------------------------

วิศวกรในอดีต ถูกหล่อหลอมด้วยความประณีต กว่าจะผ่านกันแต่ละขั้นละตอนล้วนลำบากยากแสน

พอมาถึงยุคที่ความต้องการตัววิศวกรเพิ่ม ก็มีคนยุส่งให้ผลิตเพิ่ม แรกๆก็มีการเปิดวิศวกรภาคพิเศษโดยเปิดเรียนเป็นภาคค่ำ เก็บเงินให้แพงหน่อย ทำไปทำมา เป้าประสงค์ของการผลิตวิศวกรก็เปลี่ยนไป...

หลายที่ หลายแห่ง แต่เดิมมุ่งเน้นผลิตแค่ อุตสาหกร คุรุศาสตร์อุตสาหกรรม ก็ต่างอ้างสิทธิ์ในคำว่าวิศวกร
ผลที่ได้คือ หลายแห่งนั้น ก็หันมาผลิตวิศวกร
นี่ว่ารวมไปถึงสถาบันเอกชนด้วย

ขอไม่กล่าวถึงคุณภาพ แต่ต้องกล่าวถึงปริมาณ ที่ก้าวกระโดได้อย่างสมใจท่าน

พอแค่นี้ดีกว่า ประเดี๋ยวจะยาวเกิน ...
เอวัง...