เราเป็นคน กทม ค่ะ แล้ววันนึงต้องย้ายไป ตจว ตั้งแต่ยังเด็กๆเลยไม่ได้พาสุนัขที่เลี้ยงไป ให้คนในหมู่บ้านช่วยดูแล มีบ้างที่พี่สาวเข้าไปดู
เราขอแทนเขาว่า บู้ นะคะ บู้อยู่กับครอบครัวเราตั้งแต่เรายังไม่เกิดค่ะ แม่ชอบเล่าให้เราฟังค่ะว่า บู้จะคอยมาดูแลเรา คนแปลกหน้ามาไม่ให้เข้าใกล้เลยค่ะ เราผูกพันกับบู้มาก ตอนย้ายบ้านร้องไห้หนักเลยค่ะ จนถึงวันนึงพ่อเราบอกว่าบู้ถูกรถชน ความรู้สึกมันตีเข้ามาหมดเลยค่ะ เราเสียใจมากๆที่ไม่ได้อยู่กับเขา เรารู้สึกผิดที่เราเอาเขาไปไม่ได้ จนตอนนี้คิดถึงเขาทีไรก็ร้องไห้ตลอดค่ะ
บู้จากไปตอนอายุ 14 ปี แต่ปีนี้เขาอายุ 17 ปีแล้วค่ะ