คือเรากับแฟนอยู่ไกลกันค่ะ  ทำงานคนละจังหวัด  ระยะทาง 700 กว่ากิโลเลยทีเดียว  เจอกัน4 เดือนครั้ง  คุยไลน์ กัน สองสามวันครั้ง  โทรคุยน้อยมากเราเองเป็นคนไม่หึงไม่หวง ไม่เช็ค ไม่เซ้าซี้  ไม่โทรจิก ไม่อะไรอยู่แล้ว เชื่อใจมากกว่าเพราะคิดว่าคนจะนอกใจต่อให้นอนด้วยกันทุกคืนมันก็นอกใจได้  แต่แฟนเราก็ดีกับเรามาก เค้าทำให้เชื่อได้สนิทใจว่าเค้าไม่มีใคร  น่ารักเสมอ เวลาอยู่ด้วยกันทำให้เรารักเค้ามาก  ความรักเรากำลังไปได้สวย  จนเราหวังว่า จะฝากชีวิตไว้กับเขาได้  คิดว่าเค้าจะรักและซื่อสัตย์กับเราเหมือนเรารักและซื่อสัตย์กับเขา  (จขกท ก็มีคนดีๆเข้ามาเยอะแต่ปฎิเสธหมดทุกคน) จนเมื่อ  3 วันที่แล้วเราไปหาเขาคะ  เราก็อยู่ด้วยกันปกติ  เจอกันครั้งนี้เขาก็ทำตัวดีมากๆขึ้นไปอีก  จนเราก็รักและไว้ใจเขามากไปอีก  จนคืนสุดท้ายก่อนเราจะกลับบ้าน  นี่คือจุดพีค****เราก็บังเอิญได้ยินเขาคุยกับ  ผญ อีกคน โอ้มายก๊อตตตต!!!!!คุยกันเหมือนคุยกับเราทุกอย่าง  แม้สรรพนามแทนชื่อยังเหมือนกัน  ตอนนั้นเราช๊อคซินิม่ามาก  หยิกตัวเองจนแขนนี่แดงหมดหยิกเพราะนึกว่าตัวเองฝันไปรึเปล่า  ตอนนั้น  เราทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ  มันทั้งเจ็บทั้งจุก  จนน้ำตานี่ไม่ไหลแม้สักหยด  แต่ยังยืนแอบฟังจนเขาคุยเสร็จ  ...  เพื่อนๆเราคิดว่าจะเก็บผ้าแล้วออกมาโดยที่จะไม่พูดอะไรกับเขาออกมาให้พ้นจากตรงนั้น  แต่ตอนนั้นดึกมากและเราไม่รู้ว่าจะไปไหนเพราะไม่ใช่บ้านเรา  เราพยายามตั้งสติแล้วทำตัวปกติทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ส่วนเขาก็ปกติทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกัน   เราเข้าไปกอดเขาถามเขาว่า  "เตงที่ผ่านมาเค้าทำอะไรไม่ดีกับเตงบ้าง" เค้าบอก  "ไม่มี  เตงดีกะเค้าทุกอย่าง" แล้วถามเราว่า  "แล้วเค้าละทำอะไรไม่ดีกับเตงบ้าง"  เราก็เงียบ เรากอดเค้าแน่นมาก  เราบอกรักเค้าไป เพราะใจเราคิดว่าเราจะเลิก   และอยากให้กอดนี้เป็นกอดสุดท้าย  และมาถึงจุดที่พีคกว่านั้น******เราบอกเค้าคะว่าเราได้ยินทุกอย่างที่เค้าพูดกับ ผญ อีกคนนะ   เค้าตกใจมาก และกอดเราไว้แน่นเลย  เค้าถามว่าได้ยินอะไรบ้าง  เราบอกได้ยินตั้งแต่ต้นจนจบเค้าบอกเราว่ามันไม่มีอะไรจริงๆเคลียกันจบแล้วสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีก  แต่ขอให้เราเป็นเหมือนเดิมได้ไหม  ... รักเค้าเหมือนเดิมได้มั้ย  เราบอกว่าถ้าเรามาทีหลังเราขอเลิกเราขอไปเอง  เค้าไม่ยอมเลิกคะ  น้ำตาเราแอบไหลมาช้าๆ  เราเจ็บมากๆที่ต้องทำเหมือนไม่เป็นไรทั้งที่ทรมาน   เราบอกเค้าว่าได้  เราจะเป็นเหมือนเดิม  ทั้งๆที่ความเชื่อใจที่เคยมีมันพังไปแล้ว  ที่มีตอนนี้คือความเจ็บปวด  ความระแวงและสับสน  คืนนั้นเรานอนไม่หลับทั้งคืน  ส่วนเค้าก็กอดเราแน่นไม่ยอมปล่อย  ตื่นมาเราสองคนก็ทำตัวปกติ  เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  เค้าก็ดูแลเอาใจใส่  พาไปกินข้าว ไปส่งเราที่สนามบิน  ยืนมองดูเราจนลับตา  เราไม่รู้เลยจริงว่าจะไปทางไหน  ตัดใจก็ยากเหลือเกินจะไปต่อก็ยาก อยู่ไกลกันถ้าขาดความเชื่อใจ  ก็ไปไม่รอดอยู่ดี    เฮ้ออออ   "เรื่องมันเหล้า    ขอเศร้าเข้มๆ"


อยากถามเพื่อนๆว่า  
1 .ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้จะทำยังไงคะ  นิ่งๆเหมือน จขกท  ทะเลาะ  โวยวาย  เค้นเอาความจริง  เก็บกระเป๋าออกมา  ฯลฯ
2.จะตัดใจจากเขา หรือ ให้อภัยเขาคะ
***ถ้าให้อภัยแล้ว มีวิธีไหนบ้างที่จะให้ความรู้สึกทั้งหมดกลับมาเป็นเหมือนเดิม