ผมเป็นคนที่มีความสุขกับการได้ซื้อหนังสือครับ ทั้งมังงะ ไลท์โนเวลทั้งค่าย เซนชู รักพิมพ์ อนิแม็ก นิยายเล่มใหญ่ๆ ก็มีซื้อบ้าง
ผมบ้าซื้อหนังสือขนาดที่เรียกได้ว่าถ้ามีเงินอยู่กับตัวสิ่งแรกที่คิดจะซื้อก็คือหนังสือ มีความสุขกับการซื้อหนังสือ มีหนังสือไว้ในครอบครอง ดองๆ ไว้ ว่างๆ ก็นั่งอ่านนอนอ่าน แล้วก็ซื้อแบบนี้มาเรื่อยๆ พอใกล้ถึงงานหนังสือช่วงปิดเทอมก็ทำงานพิเศษหาเงินไปเดินงาน เสียหายไปครั้งละไม่ต่ำกว่า 2000-3000 บาท ถ้างบไม่พอก็พยายามตัดตัวเลือกออก แต่ก็เสียไม่ต่ำกว่า 1500 อยู่ดี
พ่อแม่ผมเป็นแค่พ่อค้าแม่ค้าทั่วไป ไม่ได้มีเงินมากมายให้ผมเอามาผลานได้เรื่อยๆ หรอก รายได้จากงานของผมก็มีพอแค่ซื้อหนังสือ ถ้าเปิดเทอมทำงานไม่ได้ก็แทบไม่มีเงินจะซื้อหนังสือเลย ต้องเจียดค่าขนมออกมาซื้อเอาอาทิตย์ละเล่มสองเล่ม ผมเลยไม่มีงบให้มาเสียกับอะไรก็ตามที่ไม่ใช่หนังสือ ไม่ว่าจะเป็นของสะสมต่างๆ เข็มกลัด แฟ้ม ฟิกเกอร์ เน็นดรอย แผ่นเพลง ไม่มี! ผมไม่มี และผมเป็นแค่เด็กวัยรุ่นที่ไม่มีรายได้แน่นอน
และเพราะความชอบ ผมก็พอใจที่จะซื้อแค่อะไรก็ตามที่เป็นหนังสือเท่านั้น ขนาดมีโปรโมชั่นซื้อหนังสือเท่านั้นเท่านี้ได้ของแถม บลาๆๆ ผมยังไม่สนใจเลย
ตอนที่ผมอายุ 15 ผมได้รู้จักกับ Love Live! ที่ตอนนั้นกระแสอนิเมดังมากในบ้านเรา ผมก็เกิดติ่งขึ้นมา เลยตามซื้อไดอารี่ทั้งนิยายทั้งมังงะของ Dex จนครบ
แต่ก็ซื้อแค่หนังสือ ของสะสมอย่างอื่นผมไม่คิดจะแตะแต่แรกเพราะสนใจแค่หนังสือให้อ่านได้ และเพราะว่าติ่งอนิเม Love Live! ก็เลยพลอยติ่งนักพากย์ไปด้วย ซึ่งเกือบทุกคนเดี๋ยวนี้ก็เดบิวต์ออกซิงเกิลเพลง และอัลบั้มเป็นของตัวเอง
แต่เพราะผมสนใจแค่หนังสือแบบที่ซื้ออยู่ทุกวันเลยไม่ได้คิดจะซื้อแผ่นเพลง มีหลายครั้งที่มีความคิดว่าอยากได้ แต่พอมาคิดว่าราคาของแผ่นเพลงแผ่นนึงนี่ซื้อหนังสือได้กี่เล่ม? ก็ถอยกลับไปซื้อหนังสืออย่างเดียวแทบไม่ทัน แต่ก็เพราะรักเพราะติ่งก็เลยยังตามอยู่จนตอนนี้ผมจะ 17 แล้ว
พอมีคนรู้จักในสังคม Love Live! (ส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน หรือวัยรุ่นที่ทางบ้านมีฐานะ) ถามว่าชอบขนาดนี้ไม่คิดจะซื้อของของเค้าบ้างหรือไง? คิดจะปลิงจนถึงเมื่อไหร่? ผมก็ยืนยันว่าผมพอใจจะซื้อแค่หนังสือเป็นเล่มๆ ถ้านักพากย์ที่ผมหลงใหลหนักหนาเปลี่ยนตัวเองเป็นบรรทัดหนังสือได้ผมก็เต็มใจจะซื้ออยู่เหมือนกันล่ะ
แต่ทุนทรัพย์ผมไม่มี ผมไม่ได้เกิดมาแล้วพ่อแม่มีให้พร้อม แล้วผมก็ยังไม่โตพอที่จะเอารายได้(ถ้ามี)ไปลงกับแผ่นเพลงราคาแพงแบบนั้น ผมเองก็มีความชอบที่จะซื้อหนังสืออยู่แล้ว แค่แผ่นเพลงแผ่นเดียวผมก็อดซื้อหนังสือที่ชอบไปอีก
การที่ซื้อแต่หนังสือซึ่งเป็นการอุดหนุนลิขสิทธิ์ไม่ต่างกับการซื้อแผ่นเพลง ผมผิดหรือเปล่าที่ชอบเค้าหนักหนาแต่ไม่มีปัญญาเปย์ เพราะติดเปย์หนังสืออยู่แล้ว? หรือผมควรละทิ้งหนังสือแล้วหันมาเปย์เค้าซะเลยดีล่ะ?
ตั้งใจจะซื้อแค่หนังสือ เลยไม่คิดจะเปย์ศิลปินครับ
ผมบ้าซื้อหนังสือขนาดที่เรียกได้ว่าถ้ามีเงินอยู่กับตัวสิ่งแรกที่คิดจะซื้อก็คือหนังสือ มีความสุขกับการซื้อหนังสือ มีหนังสือไว้ในครอบครอง ดองๆ ไว้ ว่างๆ ก็นั่งอ่านนอนอ่าน แล้วก็ซื้อแบบนี้มาเรื่อยๆ พอใกล้ถึงงานหนังสือช่วงปิดเทอมก็ทำงานพิเศษหาเงินไปเดินงาน เสียหายไปครั้งละไม่ต่ำกว่า 2000-3000 บาท ถ้างบไม่พอก็พยายามตัดตัวเลือกออก แต่ก็เสียไม่ต่ำกว่า 1500 อยู่ดี
พ่อแม่ผมเป็นแค่พ่อค้าแม่ค้าทั่วไป ไม่ได้มีเงินมากมายให้ผมเอามาผลานได้เรื่อยๆ หรอก รายได้จากงานของผมก็มีพอแค่ซื้อหนังสือ ถ้าเปิดเทอมทำงานไม่ได้ก็แทบไม่มีเงินจะซื้อหนังสือเลย ต้องเจียดค่าขนมออกมาซื้อเอาอาทิตย์ละเล่มสองเล่ม ผมเลยไม่มีงบให้มาเสียกับอะไรก็ตามที่ไม่ใช่หนังสือ ไม่ว่าจะเป็นของสะสมต่างๆ เข็มกลัด แฟ้ม ฟิกเกอร์ เน็นดรอย แผ่นเพลง ไม่มี! ผมไม่มี และผมเป็นแค่เด็กวัยรุ่นที่ไม่มีรายได้แน่นอน
และเพราะความชอบ ผมก็พอใจที่จะซื้อแค่อะไรก็ตามที่เป็นหนังสือเท่านั้น ขนาดมีโปรโมชั่นซื้อหนังสือเท่านั้นเท่านี้ได้ของแถม บลาๆๆ ผมยังไม่สนใจเลย
ตอนที่ผมอายุ 15 ผมได้รู้จักกับ Love Live! ที่ตอนนั้นกระแสอนิเมดังมากในบ้านเรา ผมก็เกิดติ่งขึ้นมา เลยตามซื้อไดอารี่ทั้งนิยายทั้งมังงะของ Dex จนครบ
แต่ก็ซื้อแค่หนังสือ ของสะสมอย่างอื่นผมไม่คิดจะแตะแต่แรกเพราะสนใจแค่หนังสือให้อ่านได้ และเพราะว่าติ่งอนิเม Love Live! ก็เลยพลอยติ่งนักพากย์ไปด้วย ซึ่งเกือบทุกคนเดี๋ยวนี้ก็เดบิวต์ออกซิงเกิลเพลง และอัลบั้มเป็นของตัวเอง
แต่เพราะผมสนใจแค่หนังสือแบบที่ซื้ออยู่ทุกวันเลยไม่ได้คิดจะซื้อแผ่นเพลง มีหลายครั้งที่มีความคิดว่าอยากได้ แต่พอมาคิดว่าราคาของแผ่นเพลงแผ่นนึงนี่ซื้อหนังสือได้กี่เล่ม? ก็ถอยกลับไปซื้อหนังสืออย่างเดียวแทบไม่ทัน แต่ก็เพราะรักเพราะติ่งก็เลยยังตามอยู่จนตอนนี้ผมจะ 17 แล้ว
พอมีคนรู้จักในสังคม Love Live! (ส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน หรือวัยรุ่นที่ทางบ้านมีฐานะ) ถามว่าชอบขนาดนี้ไม่คิดจะซื้อของของเค้าบ้างหรือไง? คิดจะปลิงจนถึงเมื่อไหร่? ผมก็ยืนยันว่าผมพอใจจะซื้อแค่หนังสือเป็นเล่มๆ ถ้านักพากย์ที่ผมหลงใหลหนักหนาเปลี่ยนตัวเองเป็นบรรทัดหนังสือได้ผมก็เต็มใจจะซื้ออยู่เหมือนกันล่ะ
แต่ทุนทรัพย์ผมไม่มี ผมไม่ได้เกิดมาแล้วพ่อแม่มีให้พร้อม แล้วผมก็ยังไม่โตพอที่จะเอารายได้(ถ้ามี)ไปลงกับแผ่นเพลงราคาแพงแบบนั้น ผมเองก็มีความชอบที่จะซื้อหนังสืออยู่แล้ว แค่แผ่นเพลงแผ่นเดียวผมก็อดซื้อหนังสือที่ชอบไปอีก
การที่ซื้อแต่หนังสือซึ่งเป็นการอุดหนุนลิขสิทธิ์ไม่ต่างกับการซื้อแผ่นเพลง ผมผิดหรือเปล่าที่ชอบเค้าหนักหนาแต่ไม่มีปัญญาเปย์ เพราะติดเปย์หนังสืออยู่แล้ว? หรือผมควรละทิ้งหนังสือแล้วหันมาเปย์เค้าซะเลยดีล่ะ?