ตอนนี้เราติ่งกัซมา5เดือนแล้ว(พูดเหมือนนานอ่ะ)55555 หมายความว่าเราเมนมาร์คมา5เดือนเหมือนกัน สิ่งที่เรารับรู้ได้ตั้งแต่ติ่งมาคือเราไม่ได้รู้จักเมนดีพอ เราเชื่อว่าต่อให้ใครต่อใครจะติ่งมาตั้งแต่ตอนเดหรือตอนเทรนคุณก็ไม่ได้รู้จักมาร์คดีพอเหมือนกัน เราคิดว่าทุกวันนี้เรารู้จักมาร์คแค่เศษเสี้ยวของเขาแค่1%ด้วยซ้ำอ่ะ เพราะอะไรเพราะเมนไม่ใช่คนเปิดเผยตัวตนขนาดนั้นมาร์คค่อนข้างหวงพื้นที่ส่วนตัวคิดว่าตั้งค่าไพรเวทไว้สูงอ่ะ เสร็จงานแล้วก็อยากจะรีบกลับหอไปนอนคือไม่ชอบสุงสิงกับใคร เป็นคนเงียบเลยคิดว่ามีเพื่อนสนิทแบบสนิทจริงๆเลยไม่เยอะหรอก เวลามาร์คกลับบ้านก็ไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มเดิม เพื่อนไอดอลในวงการที่เห็นก็ไม่กี่คน เพราะฉะนั้นคนที่จะรู้จักตัวตนของเขาเราคิดว่าคือครอบครัวและGOT7 และ!!ต่อให้เป็นเพื่อนในวงก็ตามทุกวันนี้ก็ยังสงสัยมีคำถามกับมาร์คเสมอว่าเวลาที่เงียบคิดอะไรอยู่ คุณคะนี่เค้าอยู่กันมากี่ปีแล้วเพื่อนกันยังสงสัยกันอยู่เพราะอะไร?

เวลามีแฟนคลับถามในงานไซต์ คือถามคำตอบคำ แต่ก็ไม่แปลว่าโกหกเปรียบเสมือนเวลาคุณเลิกเรียนแม่ถามทำไมกลับบ้านช้า คุณบอกว่านั่งคุยกับเพื่อนอยู่ซึ่งจริงๆแล้วก่อนเข้าบ้านคุณแวะซื้อขนมที่เซเว่นด้วยคือก็ไม่ได้โกหกแต่ก็ตอบความจริงไม่หมดเพราะคนแบบนี้เค้าอยากให้เรารู้เท่าที่อยากให้รับรู้ และไม่ใช่ไม่อยากพูดแต่เพราะพูดไม่เก่ง เอนเตอร์เทนได้ไม่เท่าแจ็คสันซึ่งเฟรนลี่เกินมนุษย์ทั่วไป(อันนี้คือชมนะคะ5555) เพราะงั้นไม่แปลกที่จะเห็นมาร์คทำตัวแบ๊วน่ารักเพราะรู้ว่าตัวเองไม่เก่งด้านเอนเตอร์เทรนไงเลยคิดว่าถ้าแบ๊วน่าจะดีกว่า เพราะงั้นรูปที่มาจากบ้านไซต์จึงเป็นรูปลักษณะเดิมๆชู2นิ้ว แก้มป่อง ตาหยี หรือไม่ก็จิกกล้องแตกๆไปเลย เอาให้แบบถ้าจะน่ารักกว่ามาร์คก็มาร์คชุบแป้งทอดอ่ะค่ะ

แต่จริงๆแล้วมาร์คโคตรจะเมกันบอยสไตล์สายลุย ชอบกิจกรรมผาดโผนเอจเวนเจอร์สังเกตุได้จากในรายการHard carryมาร์คทำได้ดีมากแล้วดูมีความสุขมากด้วย ทุกวันนี้เราคิดว่ามาร์คค่อนข้างปรับตัวเองสูงมากแบบมากๆแบบค่อนข้างเยอะทีเดียวอ่ะค่ะ สังเกตุจากบั้มHard Carryคือเล่นเยอะขึ้น ตลกมากขึ้น จากแต่ก่อนเวลาออกรายการคือเหมือนไปนั่งดูน้องๆคุยกันเล่นกัน จสบอกเหมือนคุยกับกำแพงโถพ่อคุณ แล้วมาร์คค่อนข้างเสียใจที่ใครว่าว่าเค้าเหมือนกำแพงจริงๆแล้วเค้าแค่คุยไม่เก่งเท่านั้นเอง คุณอาจจะคิดว่ามาร์คน่าเบื่อไม่สนุกไม่เฮฮาเหมือนเมมเบอร์คนอื่นแต่ทุกวันนี้มาร์คเปลี่ยนแปลงตัวเองไปมากอย่างเห็นได้ชัดขึ้น

สรุปแล้วที่พูดมานี่เราจะสื่ออะไร คือเราทุกคนไม่มีใครรู้จักตัวตนจริงๆของศลป100%หรอกแต่ไม่ว่ายังไงเขาจะเป็นยังไงเราก็คอยซัพพอตเขา ไม่ทิ้งเขา และคอยเป็นกำลังใจให้เขา และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราพร้อมจะปกป้องเขา

บทความนี้เขียนจากความรู้สึกของเราถ้าใครไม่เห็นด้วยหรือเข้าใจผิดเขียนผิดไปต้องขอโทษด้วยนะคะ

ปล.การติ่งศิลปินสักคนมันไม่ได้ไร้สาระหรอกค่ะ ตราบใดที่ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน แต่การติ่งมันคือความสุขทางใจ เพราะความสุขทางใจของคนเราไม่เหมือนกัน ขอบคุณค่ะ.