พ่อของผมเป็นคนที่เกลียดเกมส์มากๆถึงมากที่สุด
ผมจะขอเล่ายกตัวอย่างว่าท่านเกลียดยังไง
เมื่อคืนผมพึ่งกลับมาจากออกกำลังกาย ก็อาบน้ำเเล้วผมสัญญากับเเฟนว่าจะเล่นเกมส์ด้วยกันหลังจากออกกำลังกายเสร็จ ช่วงเวลา19:30นิดๆ ครอบครัวผมยังไม่กลับมา ผมก็ทำอย่างอื่นให้เสร็จเเล้วค่อยมา เล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ ผมคิดว่าตัวเองควรเล่นสัก2ชั่วโมงกับเเฟนพอเเล้วไปอ่านหนังสือที่ซื้อมาจากงานหนังสือให้หมดๆ พอถึงเวลา21:00กว่าพ่อผมกลับมา ผมรีบบอกเเฟนว่าเดียวเรามาน่ะช่วยพ่อถือของก่อน พอผมมองจากหน้าต่างก็ไม่ได้ดห็นพ่อถืออะไร ผมก็เลยลงไปเเค่สวัสดี เเล้วมาเล่นต่อ (ห้องเล่นเกมอยู่กลางบ้านเลย) จากนั้นพ่อก็มาเห็นผมเล่น พ่อผมโกรธมาก "นี่เมิงจะเล่นให้กุเห็นเเบบนี้อีกนานไหมทำไมพ่อกลับมาต้องมาเห็นสภาพลูกที่นั่งกับไอ้จอสี่เหลี่ยม ตอบพ่อมาสิทำไมยังเล่นอยู่อีก!!" ผมก็ไม่ได้ปิดไมล์ด้วย เเฟนได้ยินหมด "ตัวเองเกิดไรขึ้น" เเฟนผมถาม ผมปิดไมล์ทันทีไม่อยากให้ได้ยิน จากนั้นผมก็เงียบๆทำได้เเค่พูด"ครับๆ"ตลอดจนพ่อรู้สึกเบื่อไม่อยากพูดก็เลยเข้าบ้านไปนอน พอวันรุ่งขึ้น ผมก็ออกกำลังกายประจำวันของผม ทำอาหาร ทำกิจประจำวันหมดก็เสร็จ10:00 ผมก็ขอพักผ่อนอ่านนิยายถึง12:00จำได้ว่าเพื่อนชวนเล่นเมื่อคืนก็ไม่อยากเล่นเท่าไรเพราะพ่ออยู่ เเต่ปกติเเล้วผมเล่นตอนไหนก็ได้ตั้งเเต่สมัยไหนเเล้วตอนนี้ก็อายุ18เเล้วส่วนใหญ่เล่นไม่ได้นานปวดตา จังหวะที่ผมเล่นพ่อดันนอนอีกก็เลยคิดว่าจังหวะนี้ไม่รบกวนเเน่ ผ่านไป1ช.ม.กว่า พ่อก็ตะโกนว่า"เล่นนานรึยังเนี้ยเลิกสักทีเหอะทำไมกุตื่นมาต้องเจอสภาพเเบบนี้อีกเเล้วหะ!!" พ่อผมพูดน้ำเสียงโมโหมาก ผมก็ไม่ได้เถียงอะไร จนกระทั้งผมไม่อยากที่จะเงียบก็เถียงพ่อไปว่า "ผมพึ่งเล่นเองพ่อ ทำไมพ่ออยากให้ผมเลิกจังเลยล่ะครับ?"
พ่อตอบถันควันว่า"กุเกลียดจริงๆพวกเล่นเกมมันไม่สร้างสรรค์ห่าอะไรเลยวันๆเอาเเต่เล่นไม่ทำมาหากินอะไรเลย" ผมก็พยามๆบอกด้วยเหตุผมสุดท้ายผมยอมเลยขึ้นบ้านไปอ่านนิยายต่อให้จบ จนกระทั่งผมลงมาทิ้งขยะเจอ คีย์บอร์ดผมอยู่ในถังขยะพร้อมเมาส์ ผมตกใจนิดๆ เพราะยังไงก็รู้ฝีมือใคร เเล้วwifiกฃพ่อก็ดึงสายออกเเล้วเก็บเอาไว้ในตู้พร้อมตัวกล่องwifi ผมรู้สึกงงมากอะไรจะขนาดนี้ พ่อผมบอกว่า "กุจะทำให้เมิงเลิกจากสิ่งงมงายเเบบนี้เอง!!" คือผมนี้กุมขมับเลยควรจะทำยังไงดี นี้มันก็ช่วงปิดเทอมเดียวเดือนหน้าผมก็ต้องไปทำงานพิเศษ ผมควรจะทำยังไงดีครับ (ยาวไปหน่อยน่ะครับ)
ผมมีพ่อที่ไม่รู้จักคำว่า"เกมส์"ควรทำยังไงดีครับที่จะให้พ่อยอมรับมันได้?
ผมจะขอเล่ายกตัวอย่างว่าท่านเกลียดยังไง
เมื่อคืนผมพึ่งกลับมาจากออกกำลังกาย ก็อาบน้ำเเล้วผมสัญญากับเเฟนว่าจะเล่นเกมส์ด้วยกันหลังจากออกกำลังกายเสร็จ ช่วงเวลา19:30นิดๆ ครอบครัวผมยังไม่กลับมา ผมก็ทำอย่างอื่นให้เสร็จเเล้วค่อยมา เล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ ผมคิดว่าตัวเองควรเล่นสัก2ชั่วโมงกับเเฟนพอเเล้วไปอ่านหนังสือที่ซื้อมาจากงานหนังสือให้หมดๆ พอถึงเวลา21:00กว่าพ่อผมกลับมา ผมรีบบอกเเฟนว่าเดียวเรามาน่ะช่วยพ่อถือของก่อน พอผมมองจากหน้าต่างก็ไม่ได้ดห็นพ่อถืออะไร ผมก็เลยลงไปเเค่สวัสดี เเล้วมาเล่นต่อ (ห้องเล่นเกมอยู่กลางบ้านเลย) จากนั้นพ่อก็มาเห็นผมเล่น พ่อผมโกรธมาก "นี่เมิงจะเล่นให้กุเห็นเเบบนี้อีกนานไหมทำไมพ่อกลับมาต้องมาเห็นสภาพลูกที่นั่งกับไอ้จอสี่เหลี่ยม ตอบพ่อมาสิทำไมยังเล่นอยู่อีก!!" ผมก็ไม่ได้ปิดไมล์ด้วย เเฟนได้ยินหมด "ตัวเองเกิดไรขึ้น" เเฟนผมถาม ผมปิดไมล์ทันทีไม่อยากให้ได้ยิน จากนั้นผมก็เงียบๆทำได้เเค่พูด"ครับๆ"ตลอดจนพ่อรู้สึกเบื่อไม่อยากพูดก็เลยเข้าบ้านไปนอน พอวันรุ่งขึ้น ผมก็ออกกำลังกายประจำวันของผม ทำอาหาร ทำกิจประจำวันหมดก็เสร็จ10:00 ผมก็ขอพักผ่อนอ่านนิยายถึง12:00จำได้ว่าเพื่อนชวนเล่นเมื่อคืนก็ไม่อยากเล่นเท่าไรเพราะพ่ออยู่ เเต่ปกติเเล้วผมเล่นตอนไหนก็ได้ตั้งเเต่สมัยไหนเเล้วตอนนี้ก็อายุ18เเล้วส่วนใหญ่เล่นไม่ได้นานปวดตา จังหวะที่ผมเล่นพ่อดันนอนอีกก็เลยคิดว่าจังหวะนี้ไม่รบกวนเเน่ ผ่านไป1ช.ม.กว่า พ่อก็ตะโกนว่า"เล่นนานรึยังเนี้ยเลิกสักทีเหอะทำไมกุตื่นมาต้องเจอสภาพเเบบนี้อีกเเล้วหะ!!" พ่อผมพูดน้ำเสียงโมโหมาก ผมก็ไม่ได้เถียงอะไร จนกระทั้งผมไม่อยากที่จะเงียบก็เถียงพ่อไปว่า "ผมพึ่งเล่นเองพ่อ ทำไมพ่ออยากให้ผมเลิกจังเลยล่ะครับ?"
พ่อตอบถันควันว่า"กุเกลียดจริงๆพวกเล่นเกมมันไม่สร้างสรรค์ห่าอะไรเลยวันๆเอาเเต่เล่นไม่ทำมาหากินอะไรเลย" ผมก็พยามๆบอกด้วยเหตุผมสุดท้ายผมยอมเลยขึ้นบ้านไปอ่านนิยายต่อให้จบ จนกระทั่งผมลงมาทิ้งขยะเจอ คีย์บอร์ดผมอยู่ในถังขยะพร้อมเมาส์ ผมตกใจนิดๆ เพราะยังไงก็รู้ฝีมือใคร เเล้วwifiกฃพ่อก็ดึงสายออกเเล้วเก็บเอาไว้ในตู้พร้อมตัวกล่องwifi ผมรู้สึกงงมากอะไรจะขนาดนี้ พ่อผมบอกว่า "กุจะทำให้เมิงเลิกจากสิ่งงมงายเเบบนี้เอง!!" คือผมนี้กุมขมับเลยควรจะทำยังไงดี นี้มันก็ช่วงปิดเทอมเดียวเดือนหน้าผมก็ต้องไปทำงานพิเศษ ผมควรจะทำยังไงดีครับ (ยาวไปหน่อยน่ะครับ)