สวัสดีค่ะ จขกท.มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ เมื่อเช้าวันนี้เวลาประมาณ 9 โมงกว่าๆ เราได้ขับรถจากถนนพหลโยธิน เลี้ยวเข้าซอยพหลโยธิน45มุ่งหน้าม.เกษตร
พอถึงช่วงหน้าหอพัก มีรถจอดอยู่ข้างทางด้านซ้ายมือของจขกท. และมีรถอีกคันนึงกำลังจะสวนทางมา เราเลยชิดซ้ายแล้วกะจะรอให้เขาสวนไปก่อน เพราะซอยนี้เวลารถขับสวนกันต้องค่อยๆชะลอกันไป
แต่รถคันนั้นขับมากลางถนนมาจอดชิดหน้ารถเรา เป็นรถยนต์เก่าๆสีขาว ส่วนป้ายทะเบียนมองไม่เห็นเลย เพราะรถเขาจอดใกล้จนใกล้จะชนรถเราแล้ว
ในตอนนั้นคือด้านซ้ายมิอของเรามีรถจอดอยู่ ด้านหน้ามีรถคันดังกล่าวจอดขวางไว้กลางถนน ส่วนด้านหลังมีรถต่อหลังอยู่หลายคัน และคาดว่าหน้าจะยาวไปถึงปากซอยถนนใหญ่
เราเลยขยับไหนไม่ได้ก็เลยจอดรอ ตอนนั้นคิดว่ารถที่ขวางหน้าอยู่จะเบี่ยงออกซ้ายหรือถอยหลังออกไป เพราะด้านซ้ายของรถคันนั้นยังเหลือที่อีกขนาดที่รถน่าจะสวนกันได้ และด้านหลังของรถคันนั้นก็ไม่ได้มีรถคันอื่นตามมา
แต่รถคันนั้นกลับหยิบกล้องยื่นออกจากหน้าต่างมาถ่ายรูปรถของจขกท.แล้วนั่งเฉยๆอยู่บนรถ เหมือนกับเตรียมกล้องไว้ตั้งแต่ออกจากบ้าน ตอนนั้นเราจะลงไปบอกให้เขาขยับแล้ว แต่คุณแม่เราที่นั่งมาด้วยได้ห้ามไว้ เพราะกลัวเป็นอันตราย
ตอนนั้นตรงหน้าหอมีคนอยู่เยอะ มีผู้ชายคนนึงซึ่งน่าจะเป็นคนแถวนั้น ได้เข้าไปช่วยคุยกับคนขับรถคนนั้น เราเห็นผู้ชายคนนั้นไปยืนคุยกับรถคันนั้น ยกมือไหว้แล้วพูดประมาณว่าป๋าช่วยขยับไปหน่อยเถอะครับ แต่รถคันนั้นก็ไม่ขยับ
แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินมาที่รถเราบอกว่าหนูช่วยขยับแทนได้ไหม คนนั้นเค้าไม่ยอมเลย เราก็เลยบอกไปว่าหนูก็อยากถอยเหมือนกันแต่หนูขยับไปทางไหนไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นเราจะลงจากรถไปเคลียร์ แม่เรากับลุงคนนั้นก็ห้ามไว้ ลุงบอกว่าลุงขอนะ หนูอย่าไปมีเรื่องกับคนประเภทนี้เลย
แล้วก็มีพี่ผู้ชายอีกคนนึงไม่แน่ใจว่าใช่คนที่อยู่บนรถด้านหลังหรือเปล่า เขามาถามว่ามีอะไรกัน เราก็บอกไปว่ารถคันนั้นเขาขวางถนน หนูขยับไปไหนไม่ได้ถอยหลังก็ไม่ได้แล้ว
ตอนนั้นคนก็เริ่มมาดูมากขึ้น พอมีหลายคนไปช่วยพูดให้รถคันนั้นช่วยขยับหน่อย รถคันนั้นจึงขยับเบี่ยงออกทางซ้ายไปนิดนึง แค่นิดเดียวนะคะไม่ได้ชิดซ้ายจนรถขับผ่านกันได้ เราเลยต้องค่อยๆมุดออกอย่างลำบาก รถจขกท.ด้านหน้าข้างซ้ายเลยไปขูดกับข้างทางนิดนึง
แต่จุดพีคคือตอนที่เราค่อยๆขับรถออกมานี่แหละค่ะ ทั้งรถเราและรถคันนั้นต่างเปิดกระจกไว้ทั้งคู่ ในรถคันนั้นมีผช.นั่งอยู่ 2 ฝั่งคนนั่งเรามองเห็นไม่ชัด ส่วนคนขับเป็นผู้สูงอายุแล้ว รูปร่างท้วมๆหน่อย ผมขาวทั้งศีรษะ
ผู้สูงอายุคนนั้นซึ่งการกระทำไม่ได้สูงตามเลย ได้ตะโกนด่าเราว่า
-meung ขับรถ here มาก
-
-เห็นguมาทำไมไม่หลบให้guไป
-guจะจัดการmeung
พร้อมกับหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมา พยายามจะถ่ายรูปจขกท.กับแม่ไว้ เราไม่แน่ใจว่าเค้าได้ถ่ายไว้ทันมั้ย แต่รูปรถของเราที่เค้าถ่ายไว้ตอนแรกน่าจะชัดเจนแน่นอน และเหมือนจะหยิบอะไรซักอย่างขึ้นมาขู่ จขกท.ก็มองไม่ชัด ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก
ตอนนั้นเราก็โมโหมากเหมือนกันอยากจะตะโกนด่า แต่คุณแม่บีบแขนเราไว้แน่น เราเลยบีบแตรยาวๆไล่ไปแทน
หลังจากที่เราหลุดจากจุดนั้นมาได้ มองจากกระจกไปก็ยังเห็นรถคันอื่นๆที่ิอยู่ข้างหลังเราติดรถคันนี้อยู่ รถคันนี้ก็ยังจอดนิ่งๆรอให้คันอื่นขยับแทนเหมือนเดิม เราอยากถามว่าจากสถานการณ์นี้เราควรทำยังไงดีคะ. รถเราไม่ได้ติดกล้อง. มือถือในตอนนั้นเราก็ใส่ไว้ในกระเป๋าวางไว้ที่เบาะหลัง ตอนนั้นเราทั้งงงๆทั้งตกใจและโมโห เราเลยไม่มีหลักฐานหรือภาพอะไรจากเหตุการณ์นี้เลย แต่เราและแม่รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย. จากการที่ผู้สูงอายุท่านนั้นได้ถ่ายรูปเราและแม่ รวมถึงรถเราไว้ เรากลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้นกับชีวิตและทรัพย์สินของเราและครอบครัวค่ะ เพราะฝ่ายนั้นได้ด่าทอและพูดจาข่มขู่คุกคามเราและแม่ค่ะ เราเองก็ยังต้องเรียนที่นี่อีกหลายปี ต้องใช้เส้นทางนี้ประจำ เราควรจัดการยังไงกับเหตุการณ์นี้ดี เราจะแจ้งความหรือเอาผิดทางกฏหมายได้บ้างไหมคะ
สุดท้ายนี้เราอยากขอโทษทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ที่เราทำให้เสียเวลาในตอนนั้นไปเกือบ 5 นาที เราขอโทษจากใจจริงๆค่ะ
ขับรถแล้วเจอเหตุการณ์แบบนี้ ควรทำยังไงดีคะ
พอถึงช่วงหน้าหอพัก มีรถจอดอยู่ข้างทางด้านซ้ายมือของจขกท. และมีรถอีกคันนึงกำลังจะสวนทางมา เราเลยชิดซ้ายแล้วกะจะรอให้เขาสวนไปก่อน เพราะซอยนี้เวลารถขับสวนกันต้องค่อยๆชะลอกันไป
แต่รถคันนั้นขับมากลางถนนมาจอดชิดหน้ารถเรา เป็นรถยนต์เก่าๆสีขาว ส่วนป้ายทะเบียนมองไม่เห็นเลย เพราะรถเขาจอดใกล้จนใกล้จะชนรถเราแล้ว
ในตอนนั้นคือด้านซ้ายมิอของเรามีรถจอดอยู่ ด้านหน้ามีรถคันดังกล่าวจอดขวางไว้กลางถนน ส่วนด้านหลังมีรถต่อหลังอยู่หลายคัน และคาดว่าหน้าจะยาวไปถึงปากซอยถนนใหญ่
เราเลยขยับไหนไม่ได้ก็เลยจอดรอ ตอนนั้นคิดว่ารถที่ขวางหน้าอยู่จะเบี่ยงออกซ้ายหรือถอยหลังออกไป เพราะด้านซ้ายของรถคันนั้นยังเหลือที่อีกขนาดที่รถน่าจะสวนกันได้ และด้านหลังของรถคันนั้นก็ไม่ได้มีรถคันอื่นตามมา
แต่รถคันนั้นกลับหยิบกล้องยื่นออกจากหน้าต่างมาถ่ายรูปรถของจขกท.แล้วนั่งเฉยๆอยู่บนรถ เหมือนกับเตรียมกล้องไว้ตั้งแต่ออกจากบ้าน ตอนนั้นเราจะลงไปบอกให้เขาขยับแล้ว แต่คุณแม่เราที่นั่งมาด้วยได้ห้ามไว้ เพราะกลัวเป็นอันตราย
ตอนนั้นตรงหน้าหอมีคนอยู่เยอะ มีผู้ชายคนนึงซึ่งน่าจะเป็นคนแถวนั้น ได้เข้าไปช่วยคุยกับคนขับรถคนนั้น เราเห็นผู้ชายคนนั้นไปยืนคุยกับรถคันนั้น ยกมือไหว้แล้วพูดประมาณว่าป๋าช่วยขยับไปหน่อยเถอะครับ แต่รถคันนั้นก็ไม่ขยับ
แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินมาที่รถเราบอกว่าหนูช่วยขยับแทนได้ไหม คนนั้นเค้าไม่ยอมเลย เราก็เลยบอกไปว่าหนูก็อยากถอยเหมือนกันแต่หนูขยับไปทางไหนไม่ได้เลยค่ะ ตอนนั้นเราจะลงจากรถไปเคลียร์ แม่เรากับลุงคนนั้นก็ห้ามไว้ ลุงบอกว่าลุงขอนะ หนูอย่าไปมีเรื่องกับคนประเภทนี้เลย
แล้วก็มีพี่ผู้ชายอีกคนนึงไม่แน่ใจว่าใช่คนที่อยู่บนรถด้านหลังหรือเปล่า เขามาถามว่ามีอะไรกัน เราก็บอกไปว่ารถคันนั้นเขาขวางถนน หนูขยับไปไหนไม่ได้ถอยหลังก็ไม่ได้แล้ว
ตอนนั้นคนก็เริ่มมาดูมากขึ้น พอมีหลายคนไปช่วยพูดให้รถคันนั้นช่วยขยับหน่อย รถคันนั้นจึงขยับเบี่ยงออกทางซ้ายไปนิดนึง แค่นิดเดียวนะคะไม่ได้ชิดซ้ายจนรถขับผ่านกันได้ เราเลยต้องค่อยๆมุดออกอย่างลำบาก รถจขกท.ด้านหน้าข้างซ้ายเลยไปขูดกับข้างทางนิดนึง
แต่จุดพีคคือตอนที่เราค่อยๆขับรถออกมานี่แหละค่ะ ทั้งรถเราและรถคันนั้นต่างเปิดกระจกไว้ทั้งคู่ ในรถคันนั้นมีผช.นั่งอยู่ 2 ฝั่งคนนั่งเรามองเห็นไม่ชัด ส่วนคนขับเป็นผู้สูงอายุแล้ว รูปร่างท้วมๆหน่อย ผมขาวทั้งศีรษะ
ผู้สูงอายุคนนั้นซึ่งการกระทำไม่ได้สูงตามเลย ได้ตะโกนด่าเราว่า
-meung ขับรถ here มาก
-
-เห็นguมาทำไมไม่หลบให้guไป
-guจะจัดการmeung
พร้อมกับหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมา พยายามจะถ่ายรูปจขกท.กับแม่ไว้ เราไม่แน่ใจว่าเค้าได้ถ่ายไว้ทันมั้ย แต่รูปรถของเราที่เค้าถ่ายไว้ตอนแรกน่าจะชัดเจนแน่นอน และเหมือนจะหยิบอะไรซักอย่างขึ้นมาขู่ จขกท.ก็มองไม่ชัด ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก
ตอนนั้นเราก็โมโหมากเหมือนกันอยากจะตะโกนด่า แต่คุณแม่บีบแขนเราไว้แน่น เราเลยบีบแตรยาวๆไล่ไปแทน
หลังจากที่เราหลุดจากจุดนั้นมาได้ มองจากกระจกไปก็ยังเห็นรถคันอื่นๆที่ิอยู่ข้างหลังเราติดรถคันนี้อยู่ รถคันนี้ก็ยังจอดนิ่งๆรอให้คันอื่นขยับแทนเหมือนเดิม เราอยากถามว่าจากสถานการณ์นี้เราควรทำยังไงดีคะ. รถเราไม่ได้ติดกล้อง. มือถือในตอนนั้นเราก็ใส่ไว้ในกระเป๋าวางไว้ที่เบาะหลัง ตอนนั้นเราทั้งงงๆทั้งตกใจและโมโห เราเลยไม่มีหลักฐานหรือภาพอะไรจากเหตุการณ์นี้เลย แต่เราและแม่รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย. จากการที่ผู้สูงอายุท่านนั้นได้ถ่ายรูปเราและแม่ รวมถึงรถเราไว้ เรากลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้นกับชีวิตและทรัพย์สินของเราและครอบครัวค่ะ เพราะฝ่ายนั้นได้ด่าทอและพูดจาข่มขู่คุกคามเราและแม่ค่ะ เราเองก็ยังต้องเรียนที่นี่อีกหลายปี ต้องใช้เส้นทางนี้ประจำ เราควรจัดการยังไงกับเหตุการณ์นี้ดี เราจะแจ้งความหรือเอาผิดทางกฏหมายได้บ้างไหมคะ
สุดท้ายนี้เราอยากขอโทษทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ที่เราทำให้เสียเวลาในตอนนั้นไปเกือบ 5 นาที เราขอโทษจากใจจริงๆค่ะ