คือผมเห็นบรรดาสมณชีพราหมณ์ที่เข้ามาบวชในบวรพุทธฝ่ายเถรวาทของเรา เขาแสดงพฤติกรรมเหมือนกับว่าไม่อยากทำตัวเป็นบรรพชิต เป็นสมณะที่สละทางโลกให้สมกับเป็นนักบวชที่ไม่ใช่แค่ผู้นำทางการประกอบพิธีทางศาสนาหรือจิตวิญญาณ แต่เขาคือสมณะที่ละทางโลกเพื่อหาหนทางในการหลุดพ้นจากทางโลก แต่!!! แต่พวกเขาทำราวกับว่าฝ่ายพุทธเถรวาทวินัยเคร่งเกินไป ไม่มีเหตุผล ดูเป็นหนทางที่คับแคบ ทั้งที่สมณะ(ในมุมมองเขา)เป็นแค่ผู้สืบทอดทางศาสนาเท่านั้นสำหรับเขา เรื่องเงินทองสำหรับสมณะก็ควรอนุโลมเยอะๆหน่อยเพราะมีความจำเป็น(ทั้งที่ไม่ใช่สิ่งที่สมณะที่สละทางโลกพึงกระทำเลย สำหรับสมณะในพระพุทธศาสนาแบบเถรวาท) ถ้าเขาไม่พร้อมที่จะเป็นสมณะผู้สงบจากทางโลกตามคติเถรวาททำไมเขาไม่สึกออกไปไม่ก็ขับตัวเองออกจากฝ่ายเถรวาท หรือไม่ทำไมผู้ปกครองสงฆ์ถึงไม่ขับเขาออกจากเถรวาทเบย อยากรู้ครับ