เตือนภัย! โจรล้วงกระเป๋า หน้าเซ็นทรัลบางนา

ขออนุญาตแชร์ประสบการณ์ประจันหน้ากับโจรครั้งแรกในชีวิตครับ หากแท็กผิดห้องต้องขออภัยด้วยครับ พอดีไม่ค่อยได้เล่นพันทิป อมยิ้ม04
..
เมื่อคืนที่ผ่านมา (4 เม.ย.) ช่วงประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง หลังผมเตะบอลกับเพื่อนเสร็จก็เกิดหิวเลยแวะซื้ออะไรกินที่เซ็นทรัลบางนา (ใส่ชุดเตะบอลสะพายเป้เดินเข้าห้างแบบชิล ๆ) เสร็จก็เดินข้ามสะพานลอยกลับคอนโดที่อยู่เยื้องกัน
..
ตอนขึ้นมาบนสะพานสักพักรู้สึกว่ามีคนเดินตามหลังในระยะใกล้มากแต่ก็ยังไม่ได้เอะใจหรือสนใจอะไร จนผมเดินมาลงสะพานอีกฝั่งก็ยังรู้สึกว่ามันเดินจี้หลังมากขึ้น (เห็นจากหางตา)
..
พอเดินมาถึงป้ายรถเมล์ตรงข้ามเซ็นทรัลก็รู้สึกว่ามีแรงกระตุกที่เป้นิดนึงเลยหันไปจับช่องตาข่ายข้างเป้ ซึ่งผมเผลอเก็บมือถือและกระเป๋าตังไว้ที่เดียวกันเพราะหยิบง่ายตอนซื้อของแต่ดันลืมใส่ไว้ในเป้ (อันนี้ยอมรับว่าพลาดเอง เป็นบทเรียนเลย) และพบว่า มือถือหายไป!!
..
จากนั้น ผมสังเกตเห็นชายคนหนึ่งยืนหันหลังทำท่าทางเหมือนกำลังเอาของซ่อนในเสื้อหรือกางเกง และเหมือนกำลังจะเรียกแท็กซี่ ตอนนั้นผมมั่นใจว่าไอ้นี่ขโมยแน่นอน เลยโผเข้าล็อกคอทันทีพร้อมกับยื้อแย่งของในมือและตะโกนดังลั่น
..
“ขโมยของกูเหรอ! ขโมยมือถือกูเหรอ!!”
..
ส่วนคุณโจรก็ตอบกลับอย่างละมุนละม่อม “ขอโทษครับพี่ ขอโทษครับ” ก่อนคืนมือถือให้โดยดีและดิ้นหลุดจากผมได้สำเร็จ ก่อนจ้ำอ้าวหนีไปทางสะพานลอย (ไม่แน่ใจว่าขึ้นสะพานหรือเดินเลยไปทางรพ.บางนา) เพราะตอนนั้นคนแถวป้ายรถเมล์เริ่มมองเยอะมากและยังมีคิววินมอเตอร์ไซค์อยู่ใกล้ ๆ ด้วย ส่วนผมหลังจากได้มือถือคืนก็ไม่ได้ไล่ตามต่อหรือถ่ายรูปอะไรไว้เลย แต่ก็ยังจำหน้ามันได้แม่น
..
"หน้าคมเข้ม ไว้หนวด ผมหยักศก ผิวดำแดง รูปร่างผอม สูงราว 165-170 ซม." และเท่าที่ได้ยินไม่มีสำเนียงท้องถิ่นภาคไหน
..
ส่วนตัวคิดว่าถ้าโจรแบบมันหากินอยู่แถวหน้าห้างใหญ่แบบนี้ ตัวผมคงไม่ใช่เหยื่อรายแรกของมันแน่นอน และจริง ๆ มันคงตั้งใจฉกตั้งแต่บนสะพานแต่หาจังหวะเหมาะไม่ได้เลยลงมือตรงป้ายรถเมล์ที่เป็นมุมอับกล้อง CCTV
..
ยังไงใครอยู่แถวเซ็นทรัลบางนาหรือไปบ่อยก็ระวังตัวกันด้วยนะครับ (ไม่ว่าจะอยู่ในห้างหรือนอกห้าง)
..
หลังเจอเหตุการณ์นี้กับตัว ผมลองคิดในมุมกลับก็เสียวสันหลังอยู่เหมือนกัน สมมติเหตุเกิดในจุดเปลี่ยวและโจรพกอาวุธ ถ้าผมรู้ว่าโดนล้วงกระเป๋าก็คงตอบโต้แบบเดียวกัน แต่ผลลัพธ์อาจไม่ออกมาละมุนละม่อมแบบนี้ และคงมีเจ็บตัวหรืออาจรุนแรงกว่านั้น สุดท้ายนักข่าวก็จะกลายเป็นข่าวเสียเอง ประสบการณ์ครั้งนี้ถือว่าผมโชคดีมากจริง ๆ
..
ปล. จริง ๆ ผมกะโพสต์ตั้งแต่เกิดเหตุใหม่ ๆ แต่เมื่อคืนง่วงและเหนื่อยมากพอกลับถึงห้องอาบน้ำเสร็จก็นอนเลย และคิดว่าไหน ๆ จะแชร์เรื่องนี้ทั้งทีก็ต้องใช้เวลาคิดเรียบเรียงนานแน่นอน เลยยกยอดมาโพสต์วันนี้ ยังไงก็ขอแชร์เป็นอุทาหรณ์สำหรับทุกคนนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่