เวอร์ชั่นแรกมีบทตอนนี้ป่ะคะ ที่นางเอกเปิดแกลอรี่แล้วก็พูดคอนเซปต์ที่แต่งเติมและแปลบางส่วนจากบทกวี


hope is the thing with feathers
ความหวังเปรียบดังปักษา ความหวังเป็นสิ่งที่เคลื่อนที่ไม่ได้
แต่เมื่อให้ปีกกับความหวังก็จะเป็นการสร้างโลกแห่งความหวังในหัวใจเรา
ขนนกเป็นตัวแทนของความหวัง เพราะมันทำให้เราบินได้
....
ในทางตรงข้าม หากขนนกเสียหายหรือว่าปีกหัก
ก็ต้องทำให้ผู้นั้นนิ่งอยู่บนพื้นดิน แสดงถึงผู้ที่พบความผิดหวังในชีวิต
ปีกถูกทำลายและไม่มีพลังเหลือสำหรับความหวังต่อไป
นกแห่งความหวังนั้น ไม่ได้ขออะไรเป็นการตอบแทน
เพียงเพราะความหวังเป็นดั่งของขวัญที่ให้ฟรี
สิ่งที่พวกเราต้องทำ อย่าตัดปีกของความหวัง
และปล่อยให้ความหวังบิน และร้องเพลงอย่างอิสระ
มันเป็นเพลงที่สามารถได้ยิน
เหนือเคหะปราสาทที่แปลกประหลาดที่สุด (ตัดภาพไป มือปืนกำลังทำสมาธิจะไปฆ่าคน)
ดินแดนที่เยือกเย็นที่สุด และในพายุที่เลวร้ายที่สุด
เป็นเสียงเพลงที่ไม่จบ
ตราบที่พวกเราไม่ปล่อยให้สูญไป

ชอบคนเขียนบทอะ เอามาใส่ได้เข้ากับเนื้อหาของละครพอดีเลย