ในเรื่องเป้าบุ้นจิ้น ตัวละครที่มีตัวตนจริง คือ

1. เปาบุ้นจิ้น หรือเปาเจิ่ง (包拯) มีตำแหน่งเป็น เสนาบดีพระคลัง แต่ละครมักให้เปาบุ้นจิ้นเป็นเจ้าเมืองเปียนเหลียง (ไคเฟิง) และตุลาการ ทั้งๆที่ เป้าบุ้นจิ้นเป็นเจ้าเมืองไคเฟิงไม่กี่ปี ก่อนเลื่อนตำแหน่งเป็นเสนาบดี

2. ผังจี๋ (龐籍)  เคยมีตำแหน่งเป็นถึงอัครมหาเสนาบดี ตามประวัติศาสตร์จริงๆ ผังจี๋ เป็นขุนนางที่ดีคนหนึ่ง ตอนเป็นเจ้าเมืองหยันโจว ก็มีความเที่ยงตรง ถือกฎหมาย และฝึกกองทัพได้ดีมาก แต่ละครมักให้เป็นราชครูผู้ชั่วร้าย ซึ่งจริงๆ ผังจี๋ก็ไม่ได้ชั่วร้ายรุนแรงแบบในละคร แต่ผังจี๋มีความผิดเพราะสั่งคนไปฆ่าตัดตอนหลานชายคือจ้าวชิงก้วง ในคดีรับสินบน (และก็ไม่แน่ด้วยว่าจะผิดจริง เพราะผังจี๋เป็นคนจับหลานชายคนนี้มาให้ศาลพิจารณาเอง แต่หลานชายเกิดตายระหว่างการลงโทษ จึงมีคนฟ้องว่าผังจี๋ฆ่าตัดตอน ซึ่งอาจถูกใส่ร้าย) จึงถูกสั่งย้าย แต่ภายหลังฮ่องเต้พระราชทานอภัยโทษ

3. พระเจ้าซ่งเหรินจง (仁宗) จักรพรรดิรัชกาลที่ 4 แห่งราชวงศ์ซ่งเหนือ มีพระนามเดิมว่า จ้าวเจิน  (趙禎) พระอุปนิสัยก็ออกจะอ่อนแอแบบในละครอยู่ไม่น้อย แต่รัชสมัยของพระองค์ก็นับว่าการเมืองมั่นคงที่สุดของราชวงศ์ซ่ง เสวยราชย์ได้สี่สิบเอ็ดปี

4. อ๋องแปด (八王) หรือพระนามเดิมว่า จ้าวเหวียนหยั่น (赵元俨) เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าซ่งไท่จง และพระปิตุลาหรืออาของพระเจ้าซ่งเหรินจง มีตำแหน่งเป็นประธานองคมนตรี อุปนิสัยใจคอก็เป็นแบบละคร

5. อำมาตย์หวัง มีชื่อจริงว่า หวัง กุ๋ย (王夔) หรือหวังจี่ว์เจิ้ง มีตำแหน่งเสนาบดี บอกเลยว่าประวัติศาสตร์ของขุนนางผู้นี้กับละคร ต่างกันมาก ในละครจะเป็นอำมาตย์ชรา เป็นกลาง มีเหตุผล ประนีประนอมเก่ง แต่ความจริงขุนนางผู้นี้ออกจะเทาๆหน่อย และเปาบุ้นจิ้นเคยถวายฎีกากล่าวโทษขุนนางคนนี้ว่าใช้อำนาจหน้าที่ในทางมิชอบถึงเจ็ดครั้ง แต่ที่ละครกับความจริงเหมือนกันคือ อำมาตย์หวังเป็นขุนนางคนโปรดพระเจ้าซ่งเหรินจง

6. หลี่ไทเฮา หรือพระพันปีจางอี้ (章懿皇太后) เป็นพระสนมพระเจ้าซ่งเจินจงเป็นพระราชมารดาพระเจ้าซ่งเหรินจง ในละครถือเป็นคู่ปรับตลอดกาลของเปาบุ้นจิ้น เพราะเป้าบุ้นจิ้นจะลงโทษผังจี๋และพวก หรือลงโทษขันทีระดับบิ๊กๆ ต้องรบรากับไทเฮาองค์นี้เสมอ