เพื่อนๆพี่ๆน้องๆเคยเป็นไหมครับ...ที่เวลาเลิกลากับคนที่รักมากไปนั้นมันใช้เวลานานมากใช้ไหมกว่านะลืมมันได้..ยิ่งเป็นความรักที่ผูกพันกันมานานมันยิ่งทำใจยากที่จะลืมมันได้..ตัวผมเองนั้นได้เลิกกันแฟนไปจะร่วม 2 จะ 3 ปีแล้ว..แต่ผมยังจำได้ว่าวันสุดท้ายที่เจอหน้ากันมันเป็นอะไรที่แย่สุดๆนับจากวันนั้นเป็นต้นมาผมก็ไม่เคยได้เจอเขาอีกเลย...แต่ช่วง 1ปีที่ผ่านมาผมจะฝันถึงเขาตลอดเวลาทุกคืนและทุกครั้งที่ผมฝันถึงเขาผมจะร้องไห้และดีใจมากๆดีใจจนอยากจะให้มันเป็นเรื่องจริงที่ว่า..."ผมได้เจอหน้าเขาอีกครั้ง"...ผมเป็นแบบนี้ทุกคืนไม่ว่าจะนอนช่วงเวลาไหนผมคิดถึงเขามากๆจนบางครั้งผมไม่อยากฝันถึงอีกแต่แล้วมันก็จะกลับมาวนลูบเดิมซ้ำๆแต่เรื่องราวในความฝันจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆแต่ทุกครั้งที่ฝันผมดีใจมากกดีใจแบบบอกไม่ถูกดีใจที่เขากลับมา
แต่เวลาผมตื่น..จะพบกับความจริงที่ว่าผมอยู่ตัวคนเดียวในห้องไม่มีเขาอีกแล้ว..ทำได้แต่ส่อง ไอจี (ผมไม่มีเฟสเขาเนื่องจากถูกบล๊อค)..ทุกๆครั้งที่ส่องไอจีผมจะรู้สึกคิดถึงวันเก่าๆวันเวลาที่เคยได้อยู่ด้วยกัน...สุดท้ายอยากจะบอกเพื่อนๆที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ว่า..."วันใดวันนึงเมื่อเราเสียเขาไปไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่มีวันได้เขากลับคืนมาเพราะฉะนั้นทำ ณ ปันจุบันให้ดี...รักคนที่เขารักเราดูแลกันดีๆนะครับ..ขอบคุณที่อ่านนะครับ