ฉากสังหารหมู่ที่ถือว่าเป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ของเรื่องนี้ที่แฟนละครแท้ๆ ของเรื่องนี้รอคอยจะชม ซึ่งวีคหน้าจะมาแล้ว แต่หลังละครจบเมื่อครู่ ตะลึงอินเนอร์ของอั้มมากกับฉากที่ด่าบัวไหล (เห็นในทวิตเตอร์ว่าเป็นฉากด่าบัวไหล)

กูอยากได้อำนาจของพ่อกูคืน แต่กูไม่คิดฆ่าคนเป็นผักเป็นปลาเยี่ยงนี้!

ด่าไปน้ำตาไหลไป แค่ตัวอย่างสั้นๆ แต่เห็นถึงความเจ็บปวด ความโกรธแค้น และความเสียใจของเจ้าทิพย์ชัดเจนมาก

จำได้ว่าฉากนี้เวอร์ชั่นก่อน เจ้าทิพย์แลจะเห็นดีเห็นงามด้วย (ใครที่ตามเวอร์ชั่นก่อนจริงจัง บอกแก้ได้นะคะ) แต่เวอร์ชั่นนี้และจะตีความให้เจ้าทิพย์มีความรักต่อเมืองทิพย์มากขึ้น แม้จะเป็นการรักเพราะตัวเองมากกว่า เจ้าทิพย์กระหายในอำนาจก็จริง แต่ก็รักและหวงแหนเมืองทิพย์ หวงแผ่นดินที่พ่อตัวเองเคยเป็นพระราชามาก่อน ชื่นชมการปรับบทตรงนี้นะคะ มันดูมีมิติมากขึ้น ไม่ใช่แค่อยากได้อำนาจเพราะต้องการแก้แค้นอย่างเดียว

อั้มกับการแสดงเพลิงพระนางตราตรึงเหลือเกินค่ะ อั้มทำให้เราประทับใจในการแสดงของเธอ มีหลายฉาก หลายตอนเลยที่ให้เธอได้ปล่อยของ และเธอก็ปล่อยสุดตัว ทุ่มเทจนขนลุกไปหลายฉาก ดีมากๆ อีกหนึ่งมาสเตอร์พีชชิ้นเอกของเธอเลย

อีกครั้งที่จะบอกว่า บทนี้มาเพื่อเธอจริงๆ และเธอก็มาเพื่อเสริมบทนี้ให้เป็นที่จดจำมากขึ้นไปอีก เชื่อว่าคนที่ดูละครเรื่องนี้จะจำภาพเธอในบทบาทอนัญทิพย์ได้ขึ้นใจ อนัญทิพย์จะกลายเป็นเหมือนตราประจำตัวติดตัวอั้มไปตลอด นึกถึงอนัญทิพย์ก็จะนึกถึงอั้มอะไรแบบนั้น