วันนี้ว่าด้วยเรื่องความมักใหญ่ใฝ่สูงครับ
ความอยากได้นู่นได้นี่ มันไม่ใช่สิ่งที่ดีหรอครับ
ในเมื่อความโลภนี่แหละที่ทำให้มีแรงบันดาลใจในการทำงาน
ที่ทุกคนทำงานหรือขยันทำธุรกิจใหญ่ๆ ไม่ใช่เพราะเงินหรอครับ
ไม่ใช่เพราะอยากได้สิ่งต่างๆหรอครับ
แล้วทำไมผู้ใหญ่กลับมองว่าอย่าโลภ อย่าคิดเกินตัว ฯลฯ
           ลองเปรียบเทียบดูนะครับ
A : เป็นมนุษย์เงินเดือนที่ทำงานมาเป็น10ปีแต่ไม่ได้มีความก้าวหน้า เงินเดือน25,000แต่มองว่าถ้าใช้แบบพอเพียงก็พอกินแล้ว
ไม่จำเป็นต้องขยันสร้างผลงาน เพิ่มเงินเดือนให้เหนื่อย
B : เป็นผู้จัดการบริษัทเงินเดือนเกือบแสนแต่ยังต้องการเงินมากกว่านี้เพื่อจะได้ไปใช้จ่ายในส่วนที่ตัวเองชอบ เช่น แบรนด์เนม จึงมีไฟที่จะทำงาน คิดproject
แบบไหนดีกว่าครับ ไม่ใช่แบบBหรอครับ แล้วถ้าแบบBดีกว่า
ทำไมคนส่วนใหญ่ถึงมองว่าความโลภมันไม่ดี ทั้งๆที่มันก็ให้อะไรเราตั้งหลายอย่าง ทั้งแรงบันดาลใจในการทำงาน ฯลฯ