คือ เรื่องมันมีอยู่ว่าผมกับเธอรู้จักกันโดยบังเอิญจากกิจกรรมที่โรงเรียน แต่เธอเป็นคนใกล้ตัวผมมากเลยซึ่งก่อนหน้านี้เราไม่รู้จักกกันเลย ทั้งๆที่เขาเป็นเพื่อนสนิทของเพื่อเก่าผม ทั้งๆที่เราเคยร่วมกิจกกรมกันหลายอย่าง ทั้งๆที่ผมเจอบ่อยๆ(ผมลองมาย้อนดูรูปเก่าๆแล้วก็พบว่าสถานที่ที่ผมเคยนั่งก็อยู่ใกล้ๆกับที่เขาเคยนั่นแต่เราจำหน้ากันไม่ได้)บ้านเราอยู่ระแวกเดียวกัน ผมขับผ่านบ้านเธอบ่อยมาก แต่ทำไมเราไม่รู้จักกันให้เร็วกว่านี้ ซึ่งเธอเข้ามาถามเกี่ยวกับกิจกรรมของโรงเรียนจึงเป็นสาเหตุให้เรารู้จักกัน พอวันแรกที่เราได้คุยกันในแชทซึ่งเธอเป็นคนแอดผมมา อาจจะเป็นนพรมลิขิตเลยล่ะครับ เพราะว่าผมไม่รับแอดใครเลยเกือบครึ่งปีล้ะครับตอนแรกกะจะเลิกเล่นแล้วด้วย แต่วันที่เธอแอดมามันมีอะไรดลใจให้เข้าไปรับแอด พอส่องโปรไฟล์อยู่ก็พบว่าเธอน่ารักดีครับขณะกำลังส่องเธอก็ทักมาพอดี ผมก็ตกใจมากครับและก็รีบตอบทันที ละวันต่อมาผมก็บังเอิญไปเจอที่ร้านค้าของโรงเรียนผมแอบมอง ล้ะก็พบว่าเธอน่ารักดีเลยชวนเธอคุยเรื่องนุ้นเรื่องนี้ไปเรื่อยครับ จุคพีคคือเพื่อนสนิทผมดันไปชอบเธอด้วยแต่หลังจากผมอีก แต่ผมก็ไม่ได้จีบจริงจังเท่าไรแต่เพื่อนผมจริงจังมากกว่าอีก ดูเหมือนเธอกก็มีใจให้เพื่อนผมมากกว่าด้วยแต่สุดท้ายผมก็ได้มาครับ แต่ผมรักเธอมากจริงๆ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักขนาดนี้ได้ตอนไหน ผมคบกันห้าเดือน เจ็ดวันครับแต่รวมๆตั้งแต่บอกชอบกันแต่แค่ยังไม่ได้ตกลงคบกันคงเพราะเครียดๆเรื่องงานเรื่องเรียนด้วยครับเลยไม่ได้ขอคบเลยในตอนที่บอกชอบ ก็รวมๆแล้วก็เจ็ดเดือนเจ็ดวันพอดี บังเอิญมากเลยครับ บอกชอบวันเดียวกะที่ ขอคบ ล้ะก็วันแรกที่เจอ แต่ก็ที่เลิกกันก็เพราะอาจเป็นเปลี่ยนระดับชั้น ทำให้เธอเจอเพื่อนใหม่สังคมใหม่ๆ ได้ไปเที่ยวบ่อยเพราะทางบ้านก็อณุญาติ แต่ผมไม่ค่อยชอบเที่ยวครับ ไม่เที่ยวจนไม่รู้เลยว่าเสื้อผ้าที่สำหรับใส่เที่ยวนั้นไม่ได้ซื้อมาสี่ห้าปีแล้เพราะซื้อแต่ที่ใส่อยู่บ้านสบายๆ แต่เธอกลับไปมากขึ้นรู้จักแต่งตัว ทำผมรักสวยรักงามมากขึ้น ผมก็เข้าใจครับว่าวัยรุ่นก็เป็นแบบนี้ แต่ที่มันผิดปรกติเลยคือมี่ผชคนหนึ่งเข้ามาซึ่งเขาอยู่ห้องเดียวกัน เขามีเวลาเทคแคร์ดูแลจนเธอหวั่นไหว ผมไม่รู้หรอกครับว่าเมื่อไร แต่รู้ตัวอีกทีเธอก็หายไปแล้วครับ บอกเลิกกันกลับมาคบกัน เป็นแบบนี้ทุกวันเป็นอาทิตย์สุดท้ายก็ถึงเวลาที่ต้องจากครับ แต่ก็ยังคุยกันอยู่ผชคนนั้นก็เริ่มหายไป ผมกับเธอก็ดูเหมือนจะกลับมาแต่ทะเลาะกันมันทำให้ผมโมโหมากแล้ก็พูดจาไม่ดีใส่เธอไป ล้ะเธอก็พูดมาว่า "เราคิดว่านายจะกลับมาซะอีก" ผมอึ้งครับ ผมรอเธอกลับมาแต่ตอนนี้เธอกลับมาแล้วทำไมไม่รู้ล้ะทำไมถึงทำตัวไม่ดีใส่เธอแบบนี้ พูดอะไรออกไป แต่ก้คุยกันเหมือนเดิมครับพอเราเริ่มดีกันผชคนนั้นดันกลับมาอีกจนได้คงเพราะผชคนนั้นสามารทำได้ทุกอย่างที่ผมทำไม่ได้เช่น ไปเที่ยวกะเธอได้ ดูแลใกล้ชิดได้ตลอดเวลา แต่ผมก็บ้าเรียนอยู่นะสิ อนาคตมันอยู่ตรงนี้แหละไม่ตั้งใจเรียนได้ไงแล้วผชคนนั้นก็ายไป เราก็กลับมาเหมือนเดิมคอลกันแทบทุกวันเหมือนเมื่อก่อน คุยกัน บอกรักได้  เป็นห่วงกัน แต่มันก็มีจุดพลิกผัน เธอมีแฟนครับ ผมใจสลายแทบแตกเป็นเสี่ยงๆตอนเธอคุยกะแฟนเธอตอนที่ยังไม่คบกันผมก็แค่คิดๆว่าจะคบกันแน่ๆเลยคนนี้ทำไมจริงจัง แต่คงเพราะเพื่อนด้วยแหละครับเพื่อนเชียร์กันเยอะเพราะเป็นผชคนแรกที่เพื่อนรู้ว่าเธอคุยด้วย อันนี้คือเพื่อกลุ่มในห้องของเธอนะครับส่วนเพื่อนเก่าเธอตอนที่ผมคบกับเธอก็แยกย้ายไปเนื่องด้วยการเปลี่ยนห้องเปลี่ยนรร แต่ตอนที่เธอคบกับผม ไม่มีใครรู้เลยแม้แต่คนเดียวเธไม่บอกใครเลยก็คงเพราะปัยหาจากเพื่อนสนิทผมนั่นแหละครับจึงเป็นสาเหตุที่คบกันแบบลับๆ นั่นแหละครับ ปีหน้าก็ปีสุดท้ายแล้วที่จะได้เจอกัน ผมยังรักเธออยู่ ผมอยากกลับไปคบ แต่เขาคงไม่อยากกลับมา ถ้ามันเป็นไปได้เขาอาจจะเลิกกัน ผมอยากรู้ว่าต้องทำแบบไหนดีถึงจะได้กลับไป ผมยังรอเธอเสมอครับ ผมรอได้นี่ก็สองปีครึ่งแล้ว