ส่วนตัวออกเเนวเฉยๆ กับฟุตบอลไทยไม่ได้ตั้งอยู่ฝ่ายไหน เเต่พออ่านเเล้วเข้าใจได้ว่าบอลไทยควรจะเป้นยังไงดี

ขอพูดถึงคุณ ZIGO จอมตีลังกาก่อนเลย

ไอ้ผมคงไม่มีสิทธิ์หรือเป็นตัวเเทนคำตัดสินเเต่อย่างใดอาจจะมีข้อให้คิดบ้างเล็กๆน้อย  

1 เเฟนบอลต้องการให้หาข้อมูล

จากการที่ต้องนั่งดูในสถานการณ์จริงๆ อาจจะส่งตัวเเทนไปดูในเเต่ละสนาม  ซึ่งอันนี้ผมเห้นด้วยครับ เพราะถ้าดูเเต่ในจอทีวีคุณจะไม่เห้นการวิ่งเเบบไม่มีบอล
ว่านักเตะคนนั้นเค้าทำอะไรบ้าง

สิ่งหนึ่งจากประสบการณ์จริงๆของผมเอง ถึงมีทักษะสูงขนาดไหน เเต่ไม่เคยมีใครมานั่งดูผมเล่น ผมจะน่ากลัวในกลุ่มคนเเคบๆ เคยตะเวนเอารองเท้าไปเตะที่ต่างๆ มหาลัยต่างๆ (ขอเค้าเล่น ) มักจะมีคนมาถามว่า ทำไมไม่เข้าทีมมหาลัย  ผมมักจะตอบว่า ผมไม่ได้เรียนที่นี่ ( เล่นกันในสนามเล่นๆ)  

อันนี้ทำให้คิดได้ว่า ประเทศไทยอาจจะมีเพชรที่รอคนมาเจอ  ผมเลยคิดว่าการกระจายหน้าที่ออกไปตามหานักเตะ คือสิ่งสำคัญ

เพราะคุณอาจจะพลาดการได้ตัวเมสซี่เมืองไทย อย่างเช่นผมเป้นต้น ฮรี่ๆๆ ขออนุญาติคุยโว เพราะผมคิดว่าผมเป้นเเบบนั้นจริงๆ

2. การเปลี่ยนโค้ช  เรามีตัวอย่างจากลีกนอกประเทศ ยุโรป เสปน อังกฤษ เยอรมัน  บางทีมันก็มีผลที่ดีขึ้นหรือเเย่ลง อันนี้ถ้าคนเก่าอยากทำผลงานให้เข้าตา มันต้องเริ่มมีความเปลี่ยนเเปลงให้เห้น   เอาเเค่เเพ้ยาก เเฟนบอลก็น่าจะดีใจมากขึ้น  เเละพัฒนาต่อเนื่องจากการใช้ทรัพยกรณ์ในประเทศให้สูงที่สุด  

3. สำหรับนักฟุตบอล บางท่านบอกว่า นักบอลอาจจะอิ่มตัวเล่นเนือยๆก็ติดทีมชาติ ไม่ต้องเล่นเต็มที่มากก็ได้  อันนี้ผมว่าต้องหาเเรงมากระตุ้นบ้าง กระตุ้นฟอร์มบ้าง อันนี้ถูกต้องครับ   เพราะเมื่อเกิดการเเข่งขัน เมื่อตำเเหน่งตัวจริงเริ่มสั่น คนที่ใจสู้พอจะพัฒนาตัวเองให้ยิ่งขึ้นไปอีก

ยกตัวอย่างผมอีกละ

สมัยประถมเคยเล่นบอลเเล้วเล่นไม่ดีเท่าเพื่อนอีกหนึ่งคน ผมมีเเรงกระตุ้นอย่างมาก เพราะผมอยากเก่งกว่าเพื่อนอีกคน ผมจึงฝึกๆ เเละฝึก จนกลายเป้นนักเตะที่ดีที่สุดในทีม   บางครั้งการนำผู้เล่นคนอื่นๆมาเเข่งขัน ก็เป้นหนทางเลือกอีกหนึ่ง เพื่อกระตุ้นฟอร์ม


สุดท้าย






พิมพ์ตกหล่นบ้างขออภัย