ลูกแรก

ญี่ปุ่นเพรซซิ่ง จนได้บอลมา เปิดออกขวาทันที ณ ขณะนี้ กองหลังเรายังมากกว่า


หลังจากปีกขวาญี่ปุ่น เปิดเข้ามา มีญี่ปุ่น ยืนโล่ง ทางซ้าย 2 คน (ของเรา หายไปไหน) คากาวะ มีทางเลือถึง 3 ทาง ในนการทำประตู


ที่ญี่ปุ่น มีตัวยืนโล่ง 2 คน ที่หน้ากรอบ เพราะไทย กะมาลุย จึงห้อยหน้าไว้ตั้ง 2 แต่ญี่ปุ่นก็ไม่ประมาท เค้าค้ำไว้ 3


ลูกสอง

ขณะที่ญี่ปุ่นครองบอล ไทยเรายังคิดบุก หน้า 3 ตัว ดันขึ้นหน้า ขณะเดียวกัน แนวหลังของไทย มีตัวน้อยกว่า 1 คนแล้ว ญี่ปุ่นจ้องถล่มแบ๊คซ้าย มี 2 คน มายืนประกบ


เซ็นเตอร์ญี่ปุ่น รีบตักข้าม กองหน้าไทย 3 คน และ กลางรับ 2 คน ที่ไม่ได้ยืน ประกบใครเลย (ในวงล้อม 5 คน ของไทย มันคือ ความว่างปล่าว)


แล้วปีกญี่ปุ่น ก็ได้ยืนโล่ง เพราะไม่มีคนมายืนซ้อน แบ๊คซ้าย ของไทย


การได้เปิดโล่งๆแบบนี้ นักบอลไทยหลายคนก็เปิดได้แม่นยำอย่างนี้ ซึ่งเห็นได้บ่อยครั้งในไทยลีก


ลูกสาม

แล้วก็ได้เห็นกึ๋นของโค้ชโก้กันจะๆ โดนไปสองลูก จากทางฝั่งซ้าย ก็ยังไม่แก้เกม ไม่มีตัวยืนซ้อนแบ๊คซ้าย ในขณะที่หน้า 3 ตัว ถูกสั่งให้ยืนลอยข้างหน้า เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง


แล้วเราก็ได้เห็นอีกครั้ง ในวงล้อม 5 คน ของไทย มันคือ ความว่างปล่าว และ ปล่อยให้กองหลัง 2 คน เผชิญหน้า กับ กองหน้าญี่ปุ่น 3 คน


หลายคนบอกว่า ถ้าอยากไปบอลโลก ต้อง ชนะ จึงต้องจัด หน้า 3 แต่หากไปดูกรีซ ตอนได้แชมป์ ยูโร 2004 เค้าอุดแหลก แล้วรอสวน มีนัดเดียวที่ยิง 2 ลูก ที่เหลือ 5 นัด ยิงนัดละลูก โดยรอบ QF, SF ถึง รอบชิง ชนะ 1-0 ทุกนัด จนได้แชมป์ ใครจะว่าไม่สวยงาม ชาวกรีก เค้าไม่สนใจหรอก

มีหลายคนบอก ไหนๆก็ตกรอบแล้ว เปิดหน้าแลกไปเลย ทำไมไม่คิดว่า เราน่าจะซ้อมเกมรับ เมื่อเจอกับทีมที่แข็งกว่า เพื่อเอาไปใช้ใน เอเชี่ยนคัพ ที่จะเจอทีมแข็งๆอีก

เราตกรอบแน่ๆแล้ว แต่การได้แต้มในนัดที่เหลือ มันก็ยังมีผลต่อคะแนน อันดับฟีฟ่า เราจะเอามันเข้าว่า ไม่ได้

หวังว่า การจัดตัวคราวหน้า และ การวางแทคติค จะใช้วิจารณญาณ มากกว่านี้