เราเป็นคนๆหนึ่งที่แคร์คนอื่นมากเกินไปคะ จนบางทีมันกลับมาทำร้ายตัวเราบ่อยครั้ง  อย่างแรกเลยเวลาจะทำอะไรต่างๆเราชอบเอาความรู้สึกของเพื่อนเป็นหลักแบบว่าบางครั้งเราก็ไม่อยากได้อะไรแบบนั้น แต่เราทำเพื่อทำให้คนอื่นสบายใจ เวลาเพื่อนโกรษเรา เราจะชอบเข้าไปง้อ ทั้งๆที่ทุกครั้งเราก็ไม่ผิด เพียงเพราะเราไม่อยากให้เพื่อนเมินเพราะมันอึดอัดคะ บางครั้งเรารู้สึกเหนื่อย เหนื่อยที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ จนบางทีเราคิดว่าตัวเองไม่ดีพอ  หรือไม่อยากไปเรียนเลยคะแรกๆเราอยากกลับบ้านทุกวันเพื่อที่จะทำให้เราไม่คิดมาก ไม่ต้องสนใคร อยากกลับไปหาพ่อและแม่ เราชอบโดนเพื่อนแกล้งคะ (จะเรียกว่าแกล้งก็ไม่ได้ คล้ายๆ หยอกมากกว่าคะ ) บางครั้งเราก็ไม่ได้โอเคนะคะ แต่ทำยังไงเพื่อนก็ชอบที่เราเป็นแบบนี้ มันคนเป็นนิสัยเรามากกว่าค่ะ เราเป็นคนขี้อาย ไม่ชอบเข้าสังคม โลกส่วนตัวสูง และไม่ค่อยพูด เวลาเราเห็นใครมองเเล้วคุยกันเราชอบคิดว่าเค้านินทา บางทีทำให้เราหมดความมั่นใจไปเลย เวลาเดินท่ามกลางคนเยอะๆ หรือมีสายตามองมาที่เราเยอะๆ เราจะไม่มีสติคะ บางทีนี่ถึงกับจะเป็นลมเลยทีเดียว  เราอยากทราบว่าจะแก้นิสัยแบบนี้ได้ยังไงบ้างคะ