เจอประจำ โดยมากเป็นมนุษย์ป้า  ไม่รู้เป็นอะไรกันหมด ทำไมต้องเอานิ้วไปชี้อาหารแบบประชิดจนเกือบจะเอานิ้วจุ่มลงไปในหม้อแกงแล้ว
โอ้วววว.... ถ้านางมีขี้เล็บ ก็คงหล่นไปในหม้อเรียบร้อย คือเห็นแล้วรู้สึกว่า มันไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ เห็นแล้วสมเพช น่าสะอิดสะเอียน

บางคนยืนมองเห็นกลืนน้ำลาย เลียปากกันเลยทีเดียว อดอยากกันมาจากไหนแม่คู้ณ
บางคนถือวิสาสะ ทำเป็นกันเอง เช่นจับทัพพีตะล่อมๆในถาดอาหาร เสมือนจะหาสมบัติงั้นแหละ
บางคนก็จับตะหลิวควานในหม้อแกงหน้าตาเฉย

และที่น่ารังเกียจกว่านั้นก็คือ ทำเป็นรู้จักกับแม่ค้าข้าวแกง ชะโงกหน้าตะเบ็งคุยกัน
แสงย้อนเห็นน้ำลายกระเด็นเป็นน้ำพุปลิวกระจายทั่วถาดอาหารที่วางเรียงราย ... อร่อยกันไป

บางรายยืนสั่งก๋วยเตี๋ยวกับแม่ค้าแบบประชิดตัวจนแม่ค้าทำงานไม่สะดวก
ห่างกันแค่ฟุตเดียว คืออะไรจะต้องยืนใกล้ขนาดนั้น ไม่เข้าใจจริงๆ

และยิ่งถ้าเป็นพวกขนมในห่อ หรือผลไม้บางชนิด นางก็จะต้องลองบีบทุกครั้งไป
บางทีเห็นบีบขนมปังจนไส้สังขยาทะลักคาถุงก็เคยเจอ
บางคนเอาเล็บจิกฝรั่ง จิกชมพู่ ด้วย  ทุเรียนแกะใส่ถาดนี่ไม่ต้องพูด รอยกดพวกนั้นมาจากฝีมือพวกนางแน่นอน

คืออยากรู้ว่าเป็นอะไรกันมากมั๊ยนิสัยพวกนี้ เห็นแล้วพาลหงุดหงิดรำคาญจริงเวลาเจอคนแบบนี้ เป็นนิสัยที่น่ารังเกียจมาก
ใครเคยเจออะไรยิ่งกว่านี้ลองมาแชร์กันครับ