หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธเถรวาท ตอนที่ 1 อยู่เหนือกฎไตรลักษณ์

หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธเถรวาท ตอนที่ 1 อยู่เหนือกฎไตรลักษณ์

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตั้งความปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า เพื่อความหลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง ที่สรรพสัตว์ไม่อาจพ้นจากทุกข์ได้ เพราะทุกข์เป็นหนึ่งใน กฎไตรลักษณ์ ที่ครอบคลุมวัฏฏสงสารอยู่ คือ “อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา”

มีนักปรัชญาตะวันตกกลุ่มหนึ่งสงสัยว่า ถ้านิพพานเป็นอนัตตา ก็แปลว่าไม่มีสิ่งใดหลุดพ้นจากกฎไตรลักษณ์นี้ไปได้ ดังนั้นความหลุดพ้นของพระพุทธองค์เป็นสิ่งที่มีจริงหรือเปล่า?

ตามแนวคำสอนของ “วิชชาธรรมกาย” ของหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ ท่านรู้เห็นว่าพระพุทธองค์ทรงตรัสรู้ได้ เพราะการเข้าถึงกายธรรมอรหัตภายใน ทรงรู้แจ้งเห็นแจ้งในอริยสัจ 4 คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค ตามความเป็นจริงว่า อุปาทานในขันธ์ 5 (รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ) เป็นตัวทุกข์

ในนิพพานสูตรมีพระพุทธพจน์ว่า “อตฺถิ ภิกฺขเว ตทายตนํ...ฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อายตนะ (คือนิพพาน) นั้นมีอยู่...ฯลฯ” ในอายตนนิพพาน (อายตนะ หมายความว่า บ่อเกิด ที่อยู่) เป็นที่สถิตอยู่ของพระนิพพานธาตุของพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระอรหันตสาวก ผู้ดับขันธ์ปรินิพพานด้วย “อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ” (พระนิพพานธาตุที่ไม่มีเบญจขันธ์เหลืออยู่)

นี้เองเมื่อก่อนตรัสรู้ยังเป็นพระมหาโพธิสัตว์อยู่ ได้แสวงหา “โมกขธรรม” เพื่อความหลุดพ้นจากสภาวธรรมที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เพื่อความเข้าถึง ได้รู้-เห็น-เป็น “อมตธรรม” คือ ธรรมที่ไม่ตาย เป็นสภาวะที่เที่ยง (นิจจัง) เป็นสุข (สุขัง) และเป็นตัวตน (อัตตา) ที่วิมุตติหลุดพ้นจากสังขารธรรม อันมีกิเลส อวิชชา ตัณหา อุปาทาน เป็นเครื่องปรุงแต่งทั้งปวง

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://specialcasestudy.blogspot.com/2017/03/1_25.html
http://www.winnews.tv/news/14332