สำหรับคนดูซีรีส์จบแล้วก็ดีนะคะ จะได้ไม่เสียอารมณ์ ส่วนหนังสืออ่านแล้วก็ดี ไม่ได้อ่านอยากรู้ก็ตามใจค่ะ เราเป็นพวกขี้เกียจปิดสปอยล์

เริ่มแรกดูซีรีส์ก่อนค่ะ แบบไม่รู้เรื่องมาก่อนเลย และส่วนตัวเป็นคนแอนตี้นิยายลูกกวาดมาก ดูไป 4-5 ตอนนึกว่า ม่อเหยวียน เป็นพระเอกซะอีก เราชอบตัวละครนี้ ตงหัว ที่โผล่มานิดๆ เราก็ยังไม่สนใจ จนตอนที่เจอ เฟิ่งจิ่ว ครั้งแรกนี่แหละ โอ้ววว ตอนแรกที่จะเลิกดูเพราะอาจารย์ไม่ใช่พระเอกนี่หว่า กลายมาเป็นดูไปแบบข้ามๆ เลือกดูเฉพาะตอนคู่รองออกมา

และก็ไปหาหนังสืออ่าน (สักที) อ่านป่าท้อไปนิดหน่อยก็ไม่ชอบ วิธีการเขียนแบบเป็นมุมมองของนางเอกคนเดียว ส่วนตัวคิดว่าไม่ยุติธรรมกับตัวละครอื่น แค่ไม่ชอบไม่ได้ว่าดีไม่ดี เพราะอ่านนิดเดียวจริงๆ

ส่วนลิขิต นี่อ่านแต่ต้นเรื่องเลยรู้ว่าซีรีส์เปลี่ยนบท ตงหัวเฟิ่งจิ่ว จากนิยายโดยการยำรวมกับป่าท้อ แต่มันกลายเป็น ยำใหญ่ใส่สารพัด วางจานจัดมากๆ ขอคารวะทีมงาน ผู้เขียนบท และอาเจ้หยางมี่ผู้จัดมากๆ ซีรีส์นี่เนื้อหา smooth as silk กว่านิยายมากๆ และคู่รองเนื่องจากติดลิขสิทธิ์ภาคเหนือเขนยที่ไม่ได้มาด้วย คนเขียนบทเลยใช้แต่ wording ฉากเด็ดๆของเหนือเขนย มาใส่ให้ตงหัวเฟิ่งจิ่วพูดในภาคแรกนี่เอง เป็นที่มาของฉากฟินของเหล่า shipper ทั้งหลาย ลงเรือกันสิคะ รออะไรอยู่

แต่ก็นั่นแหละ รักแท้แพ้ลิขสิทธิ์ (ไม่ใช่หินสามชาติหรอก) ตงหัวกับเฟิ่งจิ่วเลยต้องจบซีรีส์ให้เนื้อหาไม่ล้ำไปภาคเขนย