เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผลการตรวจออกมาว่านกที่เอาไปรักษาป่วยเป็นโรค Proventricular Dilatation Disease (PDD) หรือโรคกระเพาะแท้ขยาย
อาการของโรคแบ่งได้ 2 แบบใหญ่ๆ คือ
  1. อาการทางระบบทางเดินอาหาร เช่น สำรอก อุจจาระเป็นอาหารไม่ย่อย กินเก่งแต่น้ำหนักลดลงเรื่อยๆ เป็นต้น
  2. อาการทางระบบประสาท เช่น ชัก เดินเซ ทรงตัวไม่ได้ ขึ้นคอนไม่ได้หรือขึ้นได้แต่เกาะได้ไม่ดี
โรค PDD นี้ เป็นแล้วรักษาไม่หายขาด แต่นกจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้นานหลายสิบปี (ขึ้นกับสภาพนก การเสริมภูมิคุ้มกันและการป้องกันการติดเชื้ออื่นๆแทรกซ้อนร่วมด้วย)

*** ปัญหาตอนนี้ก็คือ จะทำยังไงต่อไปดี ในเมื่อตอนนี้เลี้ยงนกอยู่ทั้งหมด 10 ตัว รวมตัวที่เป็นโรคด้วย ( ทุกตัวปล่อยบินอิสระทั้งหมด ) ***

     ตอนนี้ที่พักอาศัยเป็นแค่หอพักห้องไม่ใหญ่ นกส่วนใหญ่จะอยู่ในกรงข้างหลังห้อง ช่วงเย็นจะปล่อยบินเล่นแล้วเก็บเข้ากล่องนอนไว้ในห้องไม่ได้ให้นอนในกรง แต่นกตัวที่ป่วยตอนนี้อายุ 3 เดือน ตั้งแต่เอามาก็แยกเลี้ยงมาตลอด ให้เกาะยืนคอนในห้องไม่เคยเอาใส่กรง เลี้ยงในห้องมาตลอด แต่พอรู้ว่าป่วยเป็นโรค PDD มืดไปหมดทั้ง 8 ด้านเลย ช็อคทำอะไรไม่ถูก คนในวงการนกก็รู้กันดีว่าโรคนี้มันน่ากลัวขนาดไหน ในใจคิดว่าจะขายนกที่เลี้ยงอยู่ให้หมดเลย มันท้อ มันเครียด ไม่อยากเลี้ยงอีกต่อไปแล้วเจอแบบนี้ แต่อีกใจคือรักเค้า เลี้ยงเค้ามาแล้วทำใจไม่ได้ถ้าจะขายออกไปทั้งหมด นกที่เลี้ยงปล่อยบินทุกตัวฉลาดและติดเรามาก ฟังเสียงนกหวีด เอาไปบินที่ไหนก็ไม่เคยหลุดเลย ในระยะปีเศษๆที่เริ่มเลี้ยงนกปล่อยบินอิสระมา สงสารทั้งตัวนก และตัวเจ้าของนกด้วย เพราะค่ารักษาค่อนข้างสูง ต้องกินยาตลอดและป้อนตลอดไป แต่ก็ต้องรักษากันต่อไปให้ถึงที่สุด T_T

     อยากทราบว่าเพื่อนๆสมาชิกในที่นี้ มีใครเจอเหตุการณ์แบบเดียวกะเราบ้าง แล้วทำยังไงกันต่อไป มีวิธีจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นยังไงบ้าง ตอนนี้ยังหาทางออกไม่เจอเลย กลัววันใดพลาดจะไปติดกับตัวอื่นๆเข้าสักวัน ขอร่วมแชร์ประสบการณ์อันเลวร้ายนี้กับสมาชิกทุกท่านด้วยนะคะ ขอบคุณทุกท่านด้วยค่ะ