เรื่องของเรื่องเลยคือ ทางบ้านต้องการให้เรียนเเพทย์ คือเราก็อยากเรียน เเต่เราถนัดทางด้านวาดรูปมากกว่า ตอนนี้อยู่ม.4เรียนสายวิทย์-คณิต คิดว่าอยากทำฝันของพ่อเเม่ให้เป็นจริงเเละก็ไม่อยากละทิ้งความฝันของตัวเองอ่ะ พอรู้มาอยู่ว่าเรียนหมอต้องเรียนหนัก ไม่ขี้เกียจ ต้องจริงจังกับการเรียนมาก เเต่นิสัยเรามันก็เหมือนเด็กทั่วไป
มีขี้เกียจบ้าง เล่นบ้างไรบ้างมีสอบตกบ้าง
เเต่เกรดเราก็ดีอยู่ในระดับหนึ่งน่ะ
พ่อกับเเม่ก็กดดันเรื่องเรียน เราก็เครียด
เราก็เลยหาไรทำเเก้เซ็งก็คือการวาดรูป เเต่พอเเม่มาเห็นกับบอกมันเป็นเรื่องไรสาระ เอาเวลาไปอ่านหนังสือดีกว่า
เลยอยากรู้ว่าถ้าเราจะเรียนเป็นหมอจริงๆ จำเป็นไหมที่ต้องละทิ้งการวาดรูปถ้าต้องละทิ้งจริงๆเราคงไม่มีความสุขอ่ะเพราะเราโตมากับการวาดรูป ส่วนเรื่องเป็นหมอทางบ้านปลูกฝังในหัวมานานมากเเล้ว  
(ตอนนี้รู้สึกเครียด สับสนมาก เพราะไม่เเน่ใจเเล้วว่าตัวเองต้องการอะไร ความจริงก็อยากเรียนภาษาเพราะอยากพูด อ่าน เขียนหลายๆภาษาได้ มันคงดี)


ปล.นี่เป็นกระทู้เเรกของเราอาจมีข้อผิดพลาดน่ะ ขออภัยมาน่ะที่นี้ด้วย