คือเรามีผลการเรียนเกรด 3.74 ถนัดวิทย์-คณิต ทางบ้านเค้าสนับสนุนให้เรียนแพทย์ค่ะ แต่เราไม่ชอบหลอก เราใฝ่ฝันว่าอยากเรียน นิเทศศาสตร์ เราอยากเป็นพวก โปรดิวเซอร์ อะไรประมาณนั้น จริงๆพ่อแม่ไม่ได้บังคับหรอก เลือกเรียนตามที่ชอบ เราอยากเรียนตั้งแต่ ป.3 แล้ว แต่ไม่เคยบอกใคร เรากลัวว่า อาชีพนี้มันจะไม่มั่นคง แต่เราชอบมาก ตอนอยู่ ม.1 ด้วยความที่คิดแบบนั้น เราจึงคิดว่าควรทิ้งความฝันดีไหม คิดไปคิดมา เราก็เลยนึกได้ว่าพ่อแม่อยากให้เรียนแพทย์ และด้วยความที่เรามันบ้า อยากเอาชนะพี่ๆทั้งสองคน ว่าถ้าเราจบแพทย์มาจริงๆ พ่อแม่จะภูมิใจน่าดู คงจะเอาชนะพี่ได้ และลบคำที่ย่าเราดูถูกเราไว้ เลยตัดสินใจว่าจะไปทางแพทย์ บอกพ่อแม่ไปว่าอยากเรียน(ขี้โม้) หาซื้อหนังสือโน่นนี่มาอ่าน แต่ยิ่งนานเข้านานเข้า เรากลับรู้สึกเกลียดตัวเอง กลับรู้สึกคิดถึงความฝัน กลับรู้สึกไม่อยากเป็นหมอ ไม่อยากทำแต่งานๆๆๆ ไม่อยากกลายเป็นอาจารย์ป้า พยายามลืมความรู้สึก แต่ยิ่งลืมก็ยิ่งมีคำถามเพิ่มขึ้น เราลองปรึกษาเพื่อนดู บอกไว้ ณ ที่นี้ว่า ไม่ได้อะไรเลย เราลองบอกความจริงกับพ่อแม่ไป แต่พอเราเล่าให้ท่านฟัง พ่อทำสีหน้าดูผิดหวัง แต่กลับพูดว่าได้สิ มหาลัยไหนมีคณะนี้บ้าง พ่อก็พูดแค่นี้ พอไปรับเกรปรากฏว่า เกรดดีขึ้น ได้ที่ 77 จากเด็ก ประมาณ 740 คน เอาไปให้คนข้างบ้านดู(ซึ่งเปรียบเสมือนพ่อแม่อีกคนเลย) พวกเขาบอกว่า เก่ง เรียนหมอได้ เราก็ไม่อยากให้พวกเขาเข้าใจผิดต่อไป เลยสารภาพ ความจริงไป พวกเขาคัดค้านกันใหญ่ บอกว่าอาชีพอะไรแบบนั้นอย่าไปทำเลย เรียนแพทย์ไปเถอะ แล้วจบให้ได้ชื่อว่าเป็นแพทย์ก่อน แล้วค่อยเรียนเสริมเอาไม่ได้เหรอ(โถ มันเรียนตั้งกี่ปีคะน้า แล้วถ้าจบนิเทศฯ แล้วตัดสินใจไปทางนี้จริงๆ อยากถามว่า จะเรียนแพทย์ไปเพื่อ!!)คือตอนนี้เราเครียดจริง อยากรู้ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆ ควรจะเลือกสิ่งไหน ระหว่าความฝันที่เรามีความสุขกับสิ่งที่ไม่ถึงกับเป็นทุกข์ ที่คนอื่นเค้าคาดหวัง ไอนิเทศฯ กับ แพทย์ เนี่ย มันคนละทางกันเลยยยยย😩😩😤😞