แต่ละเวอร์ชั่นดีเด่นต่างกัน แต่ข้อดีอย่างหนึ่งคือ แปดเทพอสูรเป็นเรื่องที่เอามาสร้างได้ค่อนข้างดีทุกเวอร์ชั่น

1982 นักแสดงแคสมาดีสุดยอด ทรงพลังและเหมาะกับบทมาก เซียวฮง ฮือเต๊ก ต้วนอี้ แทบจะถอดมาจากในนิยาย แต่ข้อด้อยรุนแรงคือ การไปแปลงบทซะใหม่ในช่วงท้าย มันเลยดูเละไปหน่อย

1996 ของทีวีบีในยุครุ่งเรืองสุดขีดก่อนจะตกต่ำลงหลังจากนี้ เป็นผลงานมาสเตอร์พีซ นักแสดงแคสมาดีมาก หวงเย่อหัวอาจจะตัวเล็กไปหน่อย แต่เป็นเซียวฮงที่ทำให้ทุกคนยังติดภาพมาจนถึงทุกวันนี้ เป็นภาคแรกที่เริ่มตีความบทต้วนอี้เป็นคุณชายเจ้าทะเล้น ข้อเด่นมากๆคือบทกระชับ ฉากสู้ฉับไว และพยายามเน้นช่วงชิงไหวชิงพริบ ตามสไตล์ทีวีบี เป็นเวอร์ชั่นที่แทบจะไม่มีจุดน่าเบื่อเลยสักนิด ข้อด้อยคือเรื่องฉาก เพราะยังเป็นยุคที่ถ่ายทำในสตูดิโอ มีการแปลงบทไปบ้าง แต่ทำให้เรื่องน่าติดตามขึ้นเหมือนกัน  

2003 ฉบับจีนแผ่นดินใหญ่ของจางจี้จง เรื่องนี้ผมให้เป็นผลงานดีที่สุด 1 ใน 3 ของจางจี้จง ที่เอานิยายกิมย้งมาทำ (อีกสองเรื่องคือ มังกรหยกสอง และอุ้ยเสี่ยวป้อ) เวอร์ชั่นนี้ดีเด่นตรงฉากที่อลังการสุดยอด การเดินเรื่องแทบจะถอดมาจากในนิยาย เป็นฉบับที่ทำตรงนิยายที่สุดแล้ว แต่เสียตรงไป Spoil ปมปริศนาสำคัญอันนึงของเรื่องไว้ตั้งแต่ฉากแรกๆเลย (เข้าใจว่าเพราะต้องการนำเสนอแบบใหม่บ้าง) เซียวฮงที่อาจจะไม่หล่อที่สุด แต่ถ้าย้อนกลับไปดูจะพบว่านี่คือเซียวฮงที่เล่นได้ทรงพลังที่สุดแล้ว มีแคสตัวฮือเต็กที่อาจจะขัดใจไปบ้างเพราะไม่หล่อเลย แต่บทต้วนอี้ของหลินจื้ออิงคือส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างฉบับ 1982 และ 1996 คือมีทั้งมีความเป็นคุณชายและความทะเล้นรวมอยู่ และที่สำคัญ นี่คือการแสดงบทใหญ่ครั้งแรกของหลิวอี้เฟย ซึ่งแม้ว่าตอนเล่นเรื่องนี้เป็นแม่นางหวัง จะเล่นได้แข็งๆอยู่ก็ตาม

2014 ส่วนตัวผมคือ เวอร์ชั่นนี้พยายามทำมาเพื่อดึงแฟนละครเกาหลีและแฟนรุ่นใหม่ๆให้มาดูเกินไปหน่อย เวอร์ชั่นนี้จะอิงตามฉบับนิยายที่แก้รอบล่าสุดของกิมย้ง ซึ่งเป็นบทที่ขัดใจแฟนนิยายเกือบท้งหมด ส่วนตัวคือดูเอาเพลินๆได้ แต่ไม่ควรดูเป็นเวอร์ชั่นแรกเลย อีกจุดที่แย่คือ ทั้งๆที่ทำมาทีหลังสุด แต่เซตติ้งฉากและคอสตูมกลับสู้ 2003 ไม่ได้เลย