ก่อนนอื่นเลยยนะ  เราไม่เคยมีเเฟนมาก่อนเลยสักคนเดียวว คือเราก็ไม่เเน่ใจกับตัวเองเหมือนกันว่า ชอบเขามากขนาดไหน รักเขามากถึงขั้นไหนเเล้วเเต่ที่รู้ๆๆ รักเขามานานานตั้งเเต่ม.1  ถึง ม.6  จนตอนนี้เรียนจบเเล้วล้ะ  ต่างคนต่างเเยกกันคนละทาง
ตั้งเเต่ปัจฉิมเรียนจบ เราก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลยย วันปัจฉิมเราไม่ได้คุยกันเลย ไม่ผูกเเขนให้กัน ไม่อะไรเลยยทั้งสิ้น  พอเวลาผ่านไป เราเริ่มส่องเฟส ส่องไอจีเขาา บ่อยๆๆ เเล้วเม้นไอจี ถี่ๆๆบ้าง เรายังไม่เห็นเขาตั้งสเตตัสกับใคร เราก็โล่งใจ พอส่องมาเรื่อยยๆๆเขาก็มี เเท็กหา ผญ.คนนหนึ่งซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาเปนอะไรกัน เราเริ่มกระวนกระวาย  เราสงสัยยมากว่าเขาเป็นอะไรกัน  เเค๊ปรูปเเล้วส่งไปถามในไอจีเขา ว่า เมียหรออ  ซึ้งเราก็ลุ้นกับคำตอบบนั้นมากๆๆ สักพักเขาตอบเรามาว่า จ้ะ  คือเเบบน้ำตามันไหลออกมาเเบบไม่ต้องบิ้วว ฟิววได้มากก เขาถามเราทำไมหรอ  เราตอบไปว่าเปล่าหรอกเเค่สงสัยยย
     ซึ้งงวันนั้นคือเเบบเดินไปเซเว่นนเเล้ววซื้อช้างมา 4 ขวดด กินๆๆๆ จนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมึนน คือเเบบเรารักเขามากกขนาดดนั้นหรออ  เรารู้สึกว่าที่ผ่านนมาเขาไม่มีความรู้สึกอย่างอื่นเลยย นอกจากคำว่าเพื่อน  เอาจริงงๆนะเราเศร้ากะเรื่องนี้มากๆๆ ผ่านมา สองเดือนนเราก็ยังเศร้ายุเลยยย เราเอาตัวเองออกจากเพื่อนคนนี้ไม่ได้จริงๆๆ  เราพยายามลองคุยกับใตรหลายยๆๆคน ก็เหมือนเดิม บางครั้งงเราก็เหนื่อยยที่ต้องมานั่งส่องเฟสเขา ทุก ชม. ส่องไอจีทุกวัน เช้าเย็นก่อนอาหาร เรามั้นใจว่าเขาไม่ชอบเราเลยย เเต่เราชอบเขามาก รักเขามากกจริงๆๆ ทำยังงัยเขาถึงจะมีใจให้เราบ้างง สักนิดก็ยังดี