คือผมเป็นโรคซึมเศร้านะครับ แล้วมีแฟน แฟนบอกอยากทำให้ผมหาย อยากให้มันดี แต่คำพูดมันสวนกับการกระทำเค้าอะครับ เค้าไม่สนใจผม ไม่คิดถึงความรู้สึกผม เวลาเค้ามีอะไรเครียด กลายเป็นผมต้องรองรับอารมณ์เค้า บางทีเค้าโวยวายจนผมร้องไห้ออกมาเลยก็มี ผมบอกเค้าว่าผมจะอยู่ข้างๆ เค้า ให้เค้ารู้ว่าผมรักเค้า เวลาเค้าเฟลผมทำทุกอย่างที่ทำได้ บางทีก็ทำเกินตัวจนโรคกำเริบ เพราะอยากให้เค้ารู้สึกดี แต่พอเราทะเลาะกันเค้าจะเอาเหตุผลมาใส่ผมเป็นชุด ทำไมไม่คิดงั้น ทำไมไม่นึกถึงตอนนี้ เพราะบลาๆ คือแล้วความรู้สึกผมอะ เค้าไม่คิดเลย จนผมถามย้อนว่าถ้าผมทำจะรู้สึกไง เค้าก็บอกไม่ชอบ แล้วก็บอกกับผมว่าจะให้ทำไงล่ะ มันเกิดขึ้นแล้ว ขอโทษ เค่าบอกอยากเป็นแฟนที่ดี แต่ผมไม่เคยเห็นความเปลี่ยนแปลง เราทะเลาะกันเรื่องเดิมบ่อยมาก ผมน้อยใจ แต่ผมต้องเป็นฝ่ายง้อตลอด เค้าปล่อยให้ผมหายเองตลอดครับ ไม่เคยห่วงความรู้สึกผม ผมพูดว่าผมน้อยใจ เค้าก็เอาเหตุผลขึ้นมาอีก แล้วก็ทำตัวปกติเหมือนไม่อะไรเกิดขึ้น คือผมน้อยใจเอง ผมต้องหายเองตลอด เวลาโรคกำเริบก็เช่นกัน ผมร้องไห้อยู่ เค้าบอกขอไปฟิตเนสก่อน ตอนเรานัดเจอกัน อาการผมกำเริบ เค้าคิดว่าผมจะว่าเค้าที่มาสายอีก เค้าเหวี่ยงใส่ผมก่อนเลย พอผมบอกว่าไม่มีอะไร โรคผมกำเริบ เค้าก็เหวี่ยงใส่ผมอีกว่าก็มาแล้วนี่ไง จะเอาไรอีก คือกลายเป็นคนเป็นโรคซึมเศร้าต้องเป็นที่รองรับอารมณ์คนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ เค้าคิดว่าผมโรคกำเริบแล้วมาชวนเค้าทะเลาะ แต่เปล่าครับ การกระทำของเค้าทำให้ผมรู้สึก โรคผมเลยกำเริบ ผมเคยซื้อของขวัญให้ เป็นเครื่องประดับ เค้าลืมเอาลงจากรถ 2วัน พอเอาออกมาก็ไม่ใส่ไม่อะไรเลย ผมอยากไปหาครอบครัวเค้า เค้าก็อ้ำอึ้ง เปลี่ยนเรื่องตลอด คือเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติที่ผมคิดไปเองหรือเปล่าครับ