เมื่อยามรักน้ำต้มผักยังว่าหวาน เมื่อถูกเลิกน้ำตาลหวานยังบอกขม เมื่อเลิกแล้วสิ้นรักใจระทม กายตรอมตรมช้ำถึงจิต พิษซ่านทรวง
สุนทรภู่ท่านได้ประพันธ์ไว้

สอนใจคนทุกยุคทุกสมัย โดยเฉพาะคนที่ทุ่มเทให้กับความรักที่มีไม่เท่ากัน
เหมือนกับความรักของระหว่างแพทกับธรณ์ ไอ้ตอนรักก็หวานปานจะกลืนกิน พอยามชัง หน้าแทบไม่อยากจะมอง
เมื่อรักเราไม่เท่ากัน มันก็เป็นอย่างนี้แหละแพทเอ๋ย
เพราะฉะนั้นก่อนจะทุ่มเทความรักให้ใคร ต้องรู้จักรักตัวเองให้เป็นเสียก่อน!!