ก็เป็นเรื่องการศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยนั่นหละครับ
ผมสอบโควตาติด ครุศาสตร์ฯ ที่บางมด และก็สอบตรงติด บริหารธุรกิจและโลจิสติกส์ ของ มจพ.ระยอง
พรุ้งนี้ก็จะไปสอมสัมภาษณ์ ที่ มจพ. ในใจอยากต่อบริหารฯ มากกว่าครับ เพราะเรื่องค่าใช้จ่ายและความชอบ

ไม่ว่าทางเลือกไหนจบออกมาก็มีอนาคต (รึป่าว)
ครุศาสตร์ที่บ้านอยากให้เรียน จบออกมาได้เป็นครู ให้เป็นหน้าเป็นตาพ่อแม่
เป็นข้าราชการ ให้พ่อแม่ภูมิใจ ถ้าให้ผมไปเรียนผมก็เรียนได้ครับ
เพราะผมชอบการสอนหนังสือเพื่อน สอนการบ้านน้องอยู่แล้ว
แต่ผมไม่ชอบอะไรหลายๆ อย่างในการเป็นครู เช่น ประจบเหล่าผู้บริหาร เพื่อหาผลงานให้ตัวเอง
ถ้าไม่ทำก็จะกลายเป็นแกะดำ ในสถานศึกษา  และถ้ามีความคิดดีๆ เพื่อนักเรียน แต่ผู้บริหารไม่ชอบ
คุณก็จะถูกเพ่งเล็งทันที แม้ในสถานศึกษาเองก็มีการแบ่งฝ่ายกัน
(ผมรู้เพราะว่าผมสนิทกับครูมากๆ ชอบถาม ตอนแรกก็ไม่เชื่อ หลังๆ การกระทำมันฟ้อง และก็มีหลุดด่ากันให้นักเรียนได้ยิน)

แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาในการตัดสินใจครับ ปัญหาหลักตอนนี้คือ เงินที่จะเอามาใช้จ่าย
ในระหว่างการศึกษาครับ พ่อแม่ อายุ 60+ ทั้งคู่แล้ว อาชีพค้าขาย รายได้ไม่มาก
ต้องจ่ายค่าเช่าบ้าน ค่าผ่อนรถ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเน็ท ตกเดือนละ 12000 ซึ่งก็หามาได้เดือนชนเดือนทุกที

ก็ไม่รู้ว่าจะเลือกเรียนที่ไหน จะเรียน 5 ปี ตามที่พ่อแม่หวังไว้ หรือ 4 ปี ตามที่ตัวเองคิดไว้
พอบอกว่าจะออกมาทำงาน ก็ไม่ให้ออกมาทำ อยากให้เรียน
อยากจะทำงานระหว่างเรียนด้วย ก็นะ ที่บางมดตัดไปได้เลย รุ่นพี่ที่คณะฯ บอกว่าเลิกเรียนดึก
อยากทำหลังเลิกเรียนไง ประจำทุกวันอะไรแบบนี้
ที่มจพ. ก็ไม่รู้ว่าเลิกกี่โมง แต่ในตารางเวลาเรียนที่เค้าบอกมาก็ ในเวลาราชการ
ก็พอทำให้มีความหวังยู่ อาจได้ทำงานหาเงินช่วยค่าใช้จ่ายพ่อแม่ได้บ้าง

คิดเยอะ คิดมาก ตัดสินใจไม่ถูก