แต่ระยะหลัง ๆ นี่  ดูสลิ่มจะระมัดระวังมากขึ้น
ไม่ "แตกรัง"  อย่างโกลาหลอลหม่านเหมือนที่เคยเป็น

คงเพราะ "เงิบ"  ประจำ

ฟินแล้วเงิบบ่อย ๆ  ก็ไม่ไหว   สลิ่มก็เลยชักระแวง




แต่อย่างน้อย   ก็ยังมีเรื่องให้ได้ฟินอยู่ตลอด
แบบว่า  โลกของสลิ่มช่างมีความรื่นเริงไม่ขาดสาย



เงิบบ้างไม่เป็นไร  เพราะเด๋วก็มีเรื่องมาให้ได้ฟินอีก
คนปั่น  ก็สนุกปั่นให้สลิ่มฟิน   ขยันเขียนบทสร้างเรื่องเหลือเกิน






ฝากถึงคุณหญิงสุดารัตน์ สักนิดครับ
เรื่องที่คุณหญิงแจ้งความฟ้องหมิ่นประมาทกวีมือหนึ่งของหนังสือพิมพ์แนวหน้า

ผมขอฝากว่า  คุณหญิงอย่าเอาผิดทางอาญาทางแพ่งเลยครับ
ให้กวีมือหนึ่งมาขอขมาลาโทษ แล้วยกโทษให้เถอะครับ

เพียงแต่มีเงื่อนไขว่า  ไอ้นายพี่คนนี้นี่  ต้องเลิกให้สมญานามตัวเองว่า "กวี" อย่างเด็ดขาด
เพราะสร้างความเสื่อมเสียให้วงการกวีเป็นอย่างยิ่ง

แหม๊  เชิงกลอนประถมสี่  ดันเรียกตัวเองว่า "กวี"

อ่านกลอนหมอนี่เขียนทีไร  ปวดใจปวดตับ  เหมือนฟังเพลงจากยูทูปแบบเน็ตสะดุด
ฉันทลักษณ์ก็แย่  เชิงวรรณศิลป์ก็ไร้  ท่วงทำนองก็โหล  จังหวะจะโคนจืดชืด   แค่เอาคำมาสัมผัสกัน แต่ดันเรียกตัวเองว่า กวี

นักกลอนทั้งหล่อทั้งเก่งพอตัวอย่างผม  ยังไม่กล้าเรียกตัวเองว่ากวี  ยังไม่กล้าให้ใครเรียกว่ากวี

ฝากคุณหญิงด้วยครับ  จะเป็นคุณูปการแก่วงการกวีประเทศไทยอย่างยิ่ง
ไม่งั้นคนรุ่นหลังจะหยามเอาได้ว่า  กวียุคนี้ทำไมจอกจังวะ

เชิงกลอนประถมสี่
ยกตนเป็น "กวี" นะ ช่างกล้า
หิ่งห้อยด้อยแสงไร้ราคา
เปล่งประหนึ่งพญาสุริยน

ฝากคุณหญิงหน่อยพิจารณาด้วยนะครับ