หนังเรื่องนี้สิ่งที่เราได้มาอย่างหนึ่งเลยก็คือ
-การผู้ที่ทำตามกฎหมายไปซะทุกอย่าง อาจอยู่ได้ไม่รอดเท่าไหร่ อาจเป็นเหยื่อคนที่คิดไม่ได้
-การที่เป็นคนดีเกินมันก็ไม่ได้ส่งผลดีเสมอไป
-การทำตามระบอบประเพณีในบางอย่างอาจนำไปสู่ความทุกข์ได้เหมือนกัน
-การเห็นเเก่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าความรู้สึกผู้อื่นอาจทำให้บ้านเมืองไม่ร่มเย็นเป็นสุข
-อำนาจสามารถเปลี่ยนแปลงคนได้
-การใช้อารมร์เข้าแลกบางทีมันก็ส่งผลดีบ้างในบางเรื่อง
-การนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว นิสัยนี้ ถ้าใช้กะคนไทยเป็นนิสัยที่เหมาะแค่บางสถานการณ์ เท่านั้นไม่สามารถนำมาใช้กับทุกอย่างได้เลย
-บางทีการ เล่นลิ้น อาจคือผู้อยู่รอดที่สุดโดยไม่ต้องเดือดร้อนอะไรเลย
-การทำอะไรเพื่อใครมากๆ บางทีอาจกลับมาทำร้ายเราได้เหมือนกัน
-                                   ฯลฯ                                          -
จิงๆ ก็ขอบคุนกันตนาน่ะที่ผลิตละครดีๆแบบนี้ออกมา ซึ่งมันแง่คิดอะไรหลายๆอย่างในการดำรงชีวิตหรือแม้แต่บริหารประเทศ เราอยากให้ทุกคนดูเรื่องนี้เเล้วคิดตามไปในแต่ละตอนๆ อย่ามันส์กะแค่การเชือดเแือนอารมร์กัน เราว่ายกเพลิงพระนางเป็นละครแห่งปี 2560 ยังได้เลยน่ะ ข้อคิดในเรื่องคือมันเยอะจิงๆ เช่น ถ้าดูให้ดี เสกขรเทวีจิงๆ แล้วนางก็เป็นคนที่ดี เมตตาธรรมคํ้าจุนโลกน่ะ แต่บางทีนางก็ทำตามความรุ้สึกโดยไม่คิดไตร่ตรองอะไรเลย เช่น การแต่งงานกะเจ้าหลวงเมืองคุ้มน่ะ นางจะสละให้อนัญทิพย์ก็ได้ แต่นางไม่ทำ เพราะนางก็รักเจ้าหลวงเหมือนกัน เห็นได้ชัดเลยว่าเสกขรเทวีบางที่ก็ร้ายในบางเรื่อง  สะท้อนเลยว่าบางทีคนดีมีจิตใจมันไม่จำเป็นต้องมาทำตามความถูกต้องเสมอ แค่ทำตามความรู้สึกตัวเองก็พอ เหมือนบ้านเมืองในสมัยนี้เลยใช่ไหมหละ
ปล.อยากจะฝากไว้หนึ่งอย่างเลยว่า หนังอาจจะถูกสร้างขึ้นมาจากจินตนาการทั้งหลายทั้งปวงของทีมงาน *********แต่******** กฏมณเฑียรบาลไม่ได้ถูกสมมติขึ้นมาน่ะมันมีอยู่จริงในสมัยก่อน อย่าลืมข้อนี้กันหละ เราก็อยากให้คนทุกคนจำเรื่อง กฏนี้ไว้บ้างเพราะมันก็เป็นสิ่งทุกคนควรรรู้น่ะ
ท้ายสุด สุดท้ายดูหนังเเล้ว เก็บเอาข้อคิดมาสักข้อน่ะ เพื่อมาพัฒนาตัวเองและประเทศชชาติจะพัฒนาตามไปด้วย
กันตนานี่เจ๋งดี ที่รีเมกหนังเรื่องนี้มาอีก