สวัสดีค่ะ เรื่องของเราเกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เอง
เราอายุ 22 ปี ปีนี้เรียนอยู่ปี 3 กำลังจะขึ้นปี 4 เรียนครู และแฟนอายุ 24 กำลังเรียนวิศวะอยู่มหาลัยแห่งนึง (คนละมหาลัย คนละจังหวัด)
ปกติเราก็ไปหากันบ่อยๆ ปกติไม่มีอะไร ต้องบอกก่อนว่าพ่อและแม่ของเราท่านไม่ค่อยอยากให้สนใจเรื่องอื่นนอกจากเรื่องเรียน ยอมรับว่าผิดค่ะ ที่ไม่ทำตามที่พ่อแม่หวังไว้ ท่านอยากให้เรียนอย่างเดียว ไม่ต้องสนใจอะไร โรงหนังก็ไม่ให้ไปดู เที่ยวก็ไม่ให้เที่ยว ประมาณนี้

ตั้งแต่เด็ก เราโดนอยู่ในกรอบตลอดเลยค่ะ จำได้สมัยก่อนที่ HI5 ดังๆ เราสมัคร Hi5 ไว้คุยกับเพื่อน ย้ำ คุยกับเพื่อนจริงๆ ตอนนั้นเราอายุ 15 ปี พ่อมาเห็น Hi5 เรา เขาก็โมโหมาก ไม่ได้โพสต์อะไรแย่ๆเลยค่ะ โพสต์แค่คุยกับเพื่อนๆ ไม่ขึ้นกู หรือแนวความรักเลย เท่านั้นค่ะ โดนถีบตกเก้าอี้ จะเอาเก้าอี้มาทุบเรา เราไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อแม่เราไม่เหมือนพ่อแม่คนอื่น ทำไมพ่อแม่เราต้องขัง ต้องให้เราอยู่ในกรอบ

พอมาอายุ 16-17 ปี เรามีแฟน เป็นทอม พ่อแม่รู้ก็ด่า และโกรธเรามากๆ เราทำอะไรผิดหรอคะ ? คือพูดตรงๆเลยค่ะ สมัยนั้นไม่ได้อยากมีแฟนตามเพื่อน แต่ความรู้สึกเราคือ เราขาดพ่อแม่ที่เข้าใจ อยากมีคนที่เข้าใจ เราเลยอยากมีแฟนค่ะ และนั่นเป็นการที่ทำให้พ่อแม่เราไม่ชอบมากๆ

ปัจจุบัน เราอายุ 22 ปีอย่างที่บอกไว้ เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัด วันไหนว่างๆก็มาเจอกัน เป็นปกติดีทุกอย่างไม่มีอะไร แต่เราไม่บอกพ่อแม่ค่ะ เพราะถ้าบอกเราคงโดนหนักเลย เมื่อวันก่อนได้ไปเที่ยวทะเลกันมา ลงรูปอะไรปกติ จนพ่อโทรมาหา และบอกว่ารู้ทุกเรื่องแล้ว และด่าเราหนักมากๆ และบอกให้แฟนบอกแม่เขามาหา คือเรื่องนี้เราผิดเอง และสาเหตุที่พ่อแม่รู้เรื่องทั้งหมด คือ น้องชาย ลืม Log out Facebook ออกจากเครื่องคอมแม่ค่ะ จากนั้นแม่ก็ร้องไห้ เขาผิดหวังและเสียใจในตัวเรามาก เราเองก็รู้ตัวว่าผิด เพราะไปโกหกท่าน แต่เราไม่ได้จะมีแฟนจนเสียการเรียนนะคะ เราตั้งใจเรียน เราได้เกรดมากกว่า 3.00 ถ้าจะบอกให้คุยแบบเปิดใจ พ่อแม่เราไม่ฟังค่ะ ท่านจะมีเหตุผลของท่าน ซึ่งเถียงไม่ได้เลย แค่ตอบในสิ่งที่ท่านถามคือเราเถียง ชีวิตเราอยู่กับพ่อแม่โดนบังคับอยู่ในกฏเกณฑ์มาตลอด จนบางทีอยากหนีไปไกลๆจากตรงนี้ด้วยซ้ำ เราเห็นพ่อแม่ของคนอื่น ทำไมเขาดูเข้าใจลูกจัง นี่พ่อแม่เราแค่เราบอกว่ามีแฟนก็ไม่ได้แล้วค่ะ

ตอนนี้ก็รอพ่อแม่มาหา ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป บางทีก็อยากตาย บางทีก็อยากหนีไปไกลๆ คือ การอัพกระทู้ครั้งนี้เพื่อระบายความเครียดนะคะ หากใช้คำไม่สุภาพขออภัยด้วยค่ะ