คือ เบื่อมากเลยอ่ะ เจอเพื่อนประเภทนี้
ประเภทที่ว่า ขี้แขวะเรา เห็นศัตรูดีกว่าเรา
เริ่มเรื่องเลยแล้วกัน เรามีเพื่อนคนนึง
ชื่อบี (สมมุติ) นางเป็นคนเข้าหาเราก่อนนะ
เข้ามาคุย มาพูด เราก็ตัดสินใจคบนาง
ที่นี้เราทะเลาะกับนางเรื่องผู้นี่แหละ
เรายอมรับ รับนินทานางจริง
เรารู้สึกผิด เราเลยขอโทษนางวันนั้นเลย
เราบอกนางว่า เราขอโทษเราจะไม่นินทานางอีกแล้ว เราจะไม่พูดให้นางเสียหาย
ซึ่งเราขอโทษนางจากใจจริงด้วยความเป็นเพื่อน
แต่นางกลับทำกลับเราแบบเจ็บแสบมาก
ช่วงนั้น ตอนฝึกงานเราต้องไปฝึกกับนาง
นางทำไงรู้ไหม เอาเรื่องเราที่เราเคยพลาดในอดีต ไปบอกพี่ที่ทำงานทุกคนจ้า
แล้วพี่เขาก็มาเร้าหรือเราอ่ะ เราไม่ชอบ
เราก็ถามนางตรงๆเลย นางเปลี่ยนเรื่องจ้า
เราก็อ่ะ เรื่องอื่นก็ได้ เพราะตอนนั้นเรารู้สึกผิดที่เคยทำกะนางไว้
แต่พอเวลาผ่านไปเหมือนนางจะดีขึ้นนะ
แต่เปล่าเลย รู้ไหมอะไร เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
แล้วมีวันนึงเราโดนหาเรื่องจากรุ่นพี่ที่วิทลัย
แล้วไงรู้ไหม พอเรามีเรื่องกับอีนั่น
เราเลยเล่าให้นางฟัง นางบอกรู้แล้ว
นางบอกนางก็พึ่งคุยกับพวกอีนั่น
เอิ่มมม คือมีการไปคุยกันก่อนด้วย
นางบอกกับพวกอีนั่นว่าอะไรรู้ไหม
บอกว่า เวลาอยู่วิทลัย ที่พวกอีนั่นเห็นเดินกับเราอ่ะ แค่เดินด้วยกับเฉยๆ พอเข้าห้องก็ไม่คุยกัน
คือนางสตออ่ะ เราไปไหนมาไหนกับนางตลอดเลย นางมาหาเราที่บ้านบ่อยมาก แต่นางกับบอกว่า แค่เดินกับเราเฉยๆ
คือตอนนั้นเราผิดหวังกับนางมาก
จนเราถอยห่างออกมาเอง
พอฝึกงานเสร็จ เราก็ออกมาอยู่คนเดียว
แบบไปไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว
จากที่เคยนั่งกับนางไปกับนาง
พอเราโพสอะไรอย่างเนี๊ย
เช่น คำคม ข้อคิดของเรา
นางจะโพสแขวะเราตลอด
นางโพสว่า เก็บคำพูดสวยหรูดูแพง
ไปเปลี่ยนแปลงการกระทำตัวเองเหอะ
เราก็เอะ ทำไมต้องมาว่าเรา
เราโพส 2 นาทีที่แล้ว อีก1นาที นางโพส
แต่ตอนนี้เราเลิกคบนางแล้ว
เพราะนางไปต่อที่อื่น
บ้านก็อยู่ไกลกัน เฟสก็ไม่มีเพื่อนกัน
คือเราตัดนางออกทุกอย่างแล้ว
เราไม่อยากมีเพื่อนแบบนี้
ซึ่งเราเป็นคน ถ้าขอโทษใครแล้ว
จะทำดีกับเขา ไม่ทำให้เขาเสียหาย หรือเสียใจเลย
เราใช้ใจแลกใจกับนาง แต่นางกับใส่หน้ากากเข้าหาเรา
เราพอแล้วกับคนแบบนี้
ใจแลกใจใช้ไม่ได้กับเพื่อนบางคน
ประเภทที่ว่า ขี้แขวะเรา เห็นศัตรูดีกว่าเรา
เริ่มเรื่องเลยแล้วกัน เรามีเพื่อนคนนึง
ชื่อบี (สมมุติ) นางเป็นคนเข้าหาเราก่อนนะ
เข้ามาคุย มาพูด เราก็ตัดสินใจคบนาง
ที่นี้เราทะเลาะกับนางเรื่องผู้นี่แหละ
เรายอมรับ รับนินทานางจริง
เรารู้สึกผิด เราเลยขอโทษนางวันนั้นเลย
เราบอกนางว่า เราขอโทษเราจะไม่นินทานางอีกแล้ว เราจะไม่พูดให้นางเสียหาย
ซึ่งเราขอโทษนางจากใจจริงด้วยความเป็นเพื่อน
แต่นางกลับทำกลับเราแบบเจ็บแสบมาก
ช่วงนั้น ตอนฝึกงานเราต้องไปฝึกกับนาง
นางทำไงรู้ไหม เอาเรื่องเราที่เราเคยพลาดในอดีต ไปบอกพี่ที่ทำงานทุกคนจ้า
แล้วพี่เขาก็มาเร้าหรือเราอ่ะ เราไม่ชอบ
เราก็ถามนางตรงๆเลย นางเปลี่ยนเรื่องจ้า
เราก็อ่ะ เรื่องอื่นก็ได้ เพราะตอนนั้นเรารู้สึกผิดที่เคยทำกะนางไว้
แต่พอเวลาผ่านไปเหมือนนางจะดีขึ้นนะ
แต่เปล่าเลย รู้ไหมอะไร เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
แล้วมีวันนึงเราโดนหาเรื่องจากรุ่นพี่ที่วิทลัย
แล้วไงรู้ไหม พอเรามีเรื่องกับอีนั่น
เราเลยเล่าให้นางฟัง นางบอกรู้แล้ว
นางบอกนางก็พึ่งคุยกับพวกอีนั่น
เอิ่มมม คือมีการไปคุยกันก่อนด้วย
นางบอกกับพวกอีนั่นว่าอะไรรู้ไหม
บอกว่า เวลาอยู่วิทลัย ที่พวกอีนั่นเห็นเดินกับเราอ่ะ แค่เดินด้วยกับเฉยๆ พอเข้าห้องก็ไม่คุยกัน
คือนางสตออ่ะ เราไปไหนมาไหนกับนางตลอดเลย นางมาหาเราที่บ้านบ่อยมาก แต่นางกับบอกว่า แค่เดินกับเราเฉยๆ
คือตอนนั้นเราผิดหวังกับนางมาก
จนเราถอยห่างออกมาเอง
พอฝึกงานเสร็จ เราก็ออกมาอยู่คนเดียว
แบบไปไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว
จากที่เคยนั่งกับนางไปกับนาง
พอเราโพสอะไรอย่างเนี๊ย
เช่น คำคม ข้อคิดของเรา
นางจะโพสแขวะเราตลอด
นางโพสว่า เก็บคำพูดสวยหรูดูแพง
ไปเปลี่ยนแปลงการกระทำตัวเองเหอะ
เราก็เอะ ทำไมต้องมาว่าเรา
เราโพส 2 นาทีที่แล้ว อีก1นาที นางโพส
แต่ตอนนี้เราเลิกคบนางแล้ว
เพราะนางไปต่อที่อื่น
บ้านก็อยู่ไกลกัน เฟสก็ไม่มีเพื่อนกัน
คือเราตัดนางออกทุกอย่างแล้ว
เราไม่อยากมีเพื่อนแบบนี้
ซึ่งเราเป็นคน ถ้าขอโทษใครแล้ว
จะทำดีกับเขา ไม่ทำให้เขาเสียหาย หรือเสียใจเลย
เราใช้ใจแลกใจกับนาง แต่นางกับใส่หน้ากากเข้าหาเรา
เราพอแล้วกับคนแบบนี้