เดินเราไปเดินตลาดปกติธรรมดานี่แหละค่ะ ก็เดินไปเรื่อย แล้วไปเจอผู้หญิงคนนึง อายุน่าจะประมาณ40 กว่า เดินมาใกล้ๆเราแล้วบอก
'น้องค่ะ สนใจหรือเปล่า ทำบุญบริจาคเงินให้น้องๆที่ยากจน ที่อาศัยอยู่วัดxxx นะค่ะ ' //ยื่นผ้าเช็ดหน้าและหนังสือสวดมนต์(เล่มเล็ก)มาให้
คือแบบ..เราไม่ได้เดินไปใกล้ตรงที่พี่เค้ายื่นอยู่เลยนะ รู้สึกตกใจจู่ๆก็ก็มาเดิมตามประจบประแจง คะยั้นยะคอ ยัดของใส่มือเรา
'อ่ะค่ะ ' //หยิบแบงค์ห้าสิบใส่กล่องบริจาคอย่างงงๆ
'น้องค่ะ บริจาคเงินนะค่ะ! ' ขึ่นเสียงใส่ทำหน้าไม่พอใจ
'ค่ะ? อะไรหรอค่ะ' คือก็งงไง เหมือนเค้าจะไม่พอใจที่เราบริจาคเงินแค่50
'บริจาคเงิน 300 ค่ะ น้องรับผ้าเช็ดหน้าไปแล้วพี่ไม่รับคืนนะ ถ้าน้องเอาของคืนนี่ปาบหนาเลยนะค่ะ ตายแบบทุกข์ทรมานมากเลยนะ!' จู่ๆก็แย่งหนังสือสวดมนต์ออกจากมือเรา เหลือให้แค่ผ้าเช็ดหน้า
'คือหนูมีเงินแค่ 100 ค่ะ หนูบริจาคไปแล้ว 50 ส่วนที่เหลือเงินค่ารถกลับบ้านค่ะ '  ในใจก็คิดว่าบริจาคเงินตามกำลังศรัทธาไง
'น้องเอาของไปแล้วนะ!! ทำแบบนี้หน้าไม่อายเลย ' เริ่มโวยวาย ตระโกนเสียงดัง  จู่ๆก็คว้าแขนเรา หมับ! จิดเล็บบลงที่แขนเราค่ะ ความรู้ตอนนั้นคือเจ็บและก็ งง ไปพร้อมๆกัน
'ไม่มีเงินแล้วมาเดินตลาดทำไมว่ะ! ชาวบ้านเอ้ย มาดูกัน วัยรุ่นสมัยนี่ หยิบของบริจาคไปแล้วไม่จ่ายเงิน! '
ตระโกนดังมากเลยอ่ะ เรียกร้องไปชาวบ้านแม่ค้าที่ขายของอยู่มาดูเรา
'หนูเหลือแค่ ค่ารถกลับบ้านนะค่ะ มันดูไม่เหมือนบริจาคเลยนะค่ะ เอาของมายัดใส่มือแล้วมาเรียกเงิน300 หนูว่ามันไม่ใช่แล้วค่ะ ' เราพยายามงัดมือแกออกแล้วรีบเดินออกจากตรงนั้นเลย ตามคาด...ตระโกนด่าเรา แช่งเราว่า ขอให้ไม่ได้ผุดได้เกิด! บริจาคแค่นี้จะบริจาคทำไมว่ะ!!


คือเราผิดหรอ....ยัดของใส่มือแล้วมาเรียกร้องเงิน แถมบอกชื่อวัด ชัดเจนเลย ที่งงมากก็คือตอนแรกยัดหนังสือสวดมนต์และผ้าเช็ดหน้ามาให้ ไปๆมาๆแย่งหนังสือสวดมนต์คืนเหลือให้แค่ผ้าเช็ดหน้า