กระทู้นี้สืบเนื่องโดยตรงจากเรื่องของตัวเราเลยค่ะ
คือตอนนี้เราอายุ 19 ปี แต่คือทั้งชีวิตที่ผ่านมา เราไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ
แต่มีคนคุยเป็นปกติ คุยนานบ้างไม่นานบ้าง นานสุดก็ประมาณ1ปี แต่ยังไม่ทันได้ตกลงตกลงเป็นแฟนกัน ความสัมพันธ์ก็จบไป
ในส่วนของรูปร่าง หน้าตา เราคิดว่าตัวเองก็โอเค ไม่ได้แย่อะไร
ส่วนนิสัย เพื่อนๆมักเห็นตรงกันว่าเราอารมณ์ดี เป็นคนตลก เฮฮา พูดเก่ง เรามีเพื่อนทุกประเภทค่ะ
และในส่วนที่เราเห็นว่ามันอาจเป็นปัญหาคือ เราเรียนเก่งค่ะ เกรดไม่เคยต่ำกว่า 3.90 เป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งขัน เข้าค่ายอยู่บ่อยๆ สอบติดคณะที่หลายๆคนอยากเข้า ของมหาลัยที่มีชื่อเสียง ฯลฯ
แต่เราไม่เนิร์ด ไม่หนอนนังสือ ไม่เคร่งเรียน โดดเรียน กินเหล้า เราก็ทำบ้าง
แต่คนคุยส่วนมากจะชอบบอกว่าเราเก่งจัง อะไรประมาณนั้น
แต่คือเราชอบคนที่บุคลิก เพราะฉะนั้นคนคุยส่วนมากจะไม่ใช่เด็กเนิร์ดที่เรียนเก่งๆ ส่วนมากจะเป็นเด็กกิจกรรม เราคิดว่าแบบนี้เราจะสามารถเติมเต็มกันและกันได้ แต่มันก็ไม่เคยรอดอ่ะค่ะ
คือคนคุยส่วนมากจะรู้ตั้งแต่แรกที่คุยกันว่าเราเรียนเก่ง แต่พอคุยๆไปเค้าก็เหมือนจะรู้เรื่องความเก่งของเรามากขึ้น มันทำให้เค้าดูด้อยรึเปล่าคะ เค้าถึงปลีกตัวออกไป  ทั้งๆที่เราก็ไม่เคยไปคุยโอ้อวดกับเค้าว่าเราเก่งแบบนั้นนะแบบนี้นะ

เราต้องแก้ปัญหานี้ยังไงคะ ต้องคบกับคนที่คณะแบบนี้หรอ?

ปล.ขอโทษด้วยที่มันดูเป็นกระทู้ขี้อวด เราแค่ต้องการให้เห็นภาพค่ะ