จูลี่ เป็นคนที่โดนเมนเทอร์ และผู้ร่วมการแข่งขันรุมแซะกันเยอะมาก ไม่มีพัฒนาการ ไม่มีออร่า ไม่มีความโดดเด่น ไม่ดึงดูด จูลี่ดูแย่ขนาดนั้นจริงๆหรือคะ ?

ตอนที่คัดตัว จูลี่เป็นผู้แข่งขันที่เมนเทอร์ 3 คนยกป้ายให้เข้าทีมทั้งหมด สูง สวย หุ่นดี ลุคนางเอก นี่คือตัวเรียกเรตติ้งชัดๆ แต่พอจูลี่เลือกเข้าทีมมาช่า จูลีเป็นคนที่ถูกแซะเรื่องไร้ความสามารถมากที่สุด โดนว่าตลอดว่าไม่มีอินเนอร์ ไม่มีพัฒนาการ ฯ ล ฯ แต่เอาเข้าจริง มันขนาดนั้นจริงๆหรือคะ เพราะถ้าเอาเรื่อง "ทุน" ของผู้เข้าแข่งขันด้วยเรื่องความสวยที่เห็นด้วยตาเป็นหลักเนี่ย ซีซั่นนี้จูลี่เด่นสุดนะ คือไม่ได้เถียงว่าน้องดู "นิ่ง" เกินไปสำหรับงานสายแฟชั่น ลักษณะน้องดูเหมาะกับการเป็นนางเอกละครมากกว่านางแบบ เพราะน้องไม่เซ็กซี่ หรือมีเอนเนอร์จีเท่าไร ถ้าแต่ละแคมเปญเหมือนการสอบ จูลี่เหมือนคนที่สอบได้เกรด B สอบผ่านแต่ไม่น่าประทับใจ แต่ถ้าเทียบกับผู้แข่งขันคนอื่นๆที่แซะจูลี่มั่งไรมั่ง ทุนเรื่องหุ่นและหน้าตาก็ไม่ได้โดดเด่นเท่า ความสามารถก็ไม่ได้เหนืออะไรจูลี่เลยด้วยซ้ำนะคะ

                                       
การแซะจูลี่ว่าไม่มีความสามารถ เหมือนเกมจิตวิทยาสะกดจิตทั้งในกลุ่มผู้แข่งขันเอง และตัวผู้ชมรายการว่า จูลี่อ่อนที่สุดในทีมมาช่า เผลอๆเหมือนจะอ่อนสุดในรายการเลยมั้ง เพราะน้องไม่มีอินเนอร์ แต่เราว่าผู้แข่งขันเบอร์รองๆหลายคนของทีมลูกเกดกับบีดูอ่อนกว่าจูลี่อีกนะ ปีที่แล้ว เราว่าคนที่โดนทำให้ดูไม่เก่งเอาเลยคือ เจสซี่ แพทเทิร์นเดียวกันเลย คือสวยระดับเมนเทอร์ยกป้าย 3 คน แต่พอแข่งจริง ถูกว่าเรื่องเล่นใหญ่ เว่อร์เกิน ฯ ล ฯ ว่าเกินสิ่งที่เป็นจริงๆไปเยอะจนน้องดูไม่เก่งเลยอะไรอย่างนี้ แต่ทั้งเจสซี่ และจูลี่ เนี่ย พวกเจ้าของธุรกิจที่มาตัดสิน หรือผู้ใหญ่หลายคนที่เข้ามาทักหมดว่าคนนี้สวย


มันสะท้อนอะไรกับสังคมในโลกความเป็นจริงมั่ง เราเจอโฆษณาชวนเชื่อ และสินค้าที่แพงเกินจริงกันอยู่ตลอดเวลา เราถูกทำให้เชื่อได้ง่ายแค่ไหน ? ปกติโดยสัญชาตญาณ เรามักจะเชื่อสิ่งที่ฟังครั้งแรกว่าจริงไว้ก่อน แต่ประสบการณ์และความคิดอย่างเป็นเหตุเป็นผลจะเตือนเราว่าอะไรคือจริง หลอก เช่น จู่ๆมีคนเดินมาชี้ไปที่คนๆหนึ่ง บอกเราว่า ดูนั่นสิ คนๆนั้นมีเขางอกด้วย เราหันไปดูทันทีใช่ไหม เพื่อมองว่าเขามีเขาไหม นั่นคือเราเชื่อทันทีที่ถูกบอก เราอาจจะบอกว่า เราไม่เห็นจะมีเขาเลย เขาก็บอกว่า ดูดีๆสิ คราวนี้พอเราดูดีๆว่าไม่มี เราก็รู้ละว่าเขาหลอกเรา เขาพูดไม่จริง แต่ตอนแรกคือเราหันไปดูใช่ไหม เพราะเราเชื่อทันทีที่ได้ยินไงคะ แต่สมองจะกรองทีหลังว่าใช่หรือไม่ใช่  
ปัญหาคือ สติ และประสบการณ์ในการกลั่นกรองความจริง ความเท็จของแต่ละคนมันไม่เท่ากัน หลายครั้ง เราถูกหลอกไปกับคำพูดรอบตัวเยอะมาก จนเชื่อว่านี่คือความจริง เราขี้เกียจที่จะฟังเสียงตัวเองหรือพิจารณา เพราะมันง่ายกว่าที่จะเชื่อเขาง่ายๆ

เราเคยอ่านข่าวจากต่างประเทศหลายครั้งว่าเด็กที่ฆ่าตัวตายเพราะถูกเพื่อนรังแก หลายคนเป็นคนสวย เรียนเก่ง นิสัยดี แต่ถูกเพื่อนรุมรังแก เพราะเชื่อในสิ่งที่คนจำนวนหนึ่งกรอกใส่หูว่าตัวเองไม่ดีพอ ตัวเองไร้ค่า สุดท้ายก็เชื่อตามนั้นเพราะความอ่อนแอ ถ้าเพียงแต่จะเปิดตัวเองในสังคมที่กว้างขึ้น อยู่กับคนหรือสิ่งที่ควรค่ากับตัวเอง เห็นในสิ่งที่เป็นจริงจริงๆ พวกเธอคงไม่ฆ่าตัวตาย

สุดท้ายไม่มีอะไรมากหรอกกับการดูรายการ The Face Thailand หลายอย่างมันเป็นเกม มันเป็นสคริปต์ที่เซ็ตอัพขึ้นมาในโลกมายา ทุกคนที่เข้าไปอยู่ในนั้นคือตัวละครเพื่อความสนุกสนานบันเทิงเป็นหลัก แต่ในชีวิตจริง หากคุณเป็นคนที่ต้องเผชิญกับคำตัดสิน หรือคำพูดของคน จงข้ามผ่านคำพูดที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองไปให้ได้ ไม่มีใครทำให้ทุกคนเราตัวเองได้หมด ต่อให้ดีแสนดีเท่าไร ขนาดเป็นคนสวยก็โดนแซะว่าไร้ความสามารถได้ เป็นคนมีความสามารถก็อาจถูกหาว่าสวยไม่พอ ถ้าหากเราดูตัวเองแล้วว่า สิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เราทำมันไม่ได้ทำร้ายใครหรือตัวเอง จงเป็นตัวของตัวเอง และปิดหูกับเสียงนกเสียงกามันไปเถอะค่ะ คำติชมเพื่อให้นำไปพัฒนาตัวเอง กับคำจิกกัดที่หวังผลในทางลบมันต่างกันมากนะคะ

ปล. ว่าแต่ อีพีหน้าใครจะชนะอะคะ ลุ้น : D