ยาวหน่อยนะ ♥

        เราเรียนที่มหาวิยาลัยรามคำแหง คณะนิติศาสตร์ แต่เราไม่มีเพื่อนเลย มันทำให้เราไม่ค่อยเอนจอยกับการเรียนเท่าไร
จริงๆแล้ว เราไม่ได้อยากเรียนคณะนิติศาสตร์แต่แรก สอบตรงและแอดมินชั่นติดมหาวิทยาลัย 2 ที่ คณะอื่น แต่ก็สละสิทธิ์หมด
เพราะแม่อยากให้เรียนนิติ เพราะแม่เป็นราชการ และรู้จักกับทนายหรือผู้พิพากษาเยอะ บอกชีวิตเค้าดี และมาทางกฏหมาย
อาจจะหางานได้หลากหลาย เราโอเคกับมันนะ ที่จะเรียนนิติ รู้เรื่องกฎหมายไว้เป็นเรื่องดี มีใครปรึกษา เราได้แนะนำไปให้ถูกทาง
แต่เราแค่เบื่อแและเหงาที่ต้องอยู่คนเดียว

        ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเพื่อนคุยเลยนะ แต่หนีไปเรียนคณะอื่นหมด ติดต่อกันน้อยลง เพื่อนที่ยังเรียนอยู่ ไม่มีใครมาเรียนที่ตึกกับเราเลย ขนาดแค่ลงทะเบียน มันยังให้ไปลงให้เลย ทั้งๆที่รู้ว่าต้องเดินทางไกลเพื่อไปมหาวิทยาลัย แต่เราก็ไปให้ เพราะกลัวไม่มีใครให้คุย อย่างน้อยได้เจอหน้ามันตอนไปให้ ใบทะเบียนก็ดี เพื่อนมัธยมเรา ก็อยู่มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด จึงไม่ค่อยได้เจอ  แทบจะไม่ได้คุย นัดเจอกันครบแก๊งก็ยาก และเวลาเพื่อนนัดกินเลี้ยงในช่วงเทศกาล ว่าจะไปเลี้ยงปีใหม่ หรือไปเล่นน้ำสงกรานต์ เราก็จะไปไม่ได้ เพราะ ต้องเดินทางไปหาพ่อ หาญาติๆที่ตจว. ไม่กล้าขอและไม่กล้าขัดใจ และเราว่าไปหาญาติๆ เป็นเรื่องที่ดี
        
         เรียนเสร็จ แล้วพอกลับบ้านมา ก็สบายดีหรอกนะ แม่กับเราก็เฮฮา พยายามเข้าใจเรา ดูแลกันแบบเพื่อน ประมาณนั้น แต่บางเรื่องเราคุยกับแม่ไม่ได้ เข้าใจใช่ป้ะ เราจะเม้าเรื่องดารา หรือไลฟ์สไตล์ในยุคเรา บางทีแม่ก็ตามไม่ทัน หรือไม่รับฟังเรา พ่อเราก็สนิทนะ แต่ไปทำงานต่างจังหวัด นานๆทีได้เจอกันในวันเทศกาล

        ตัวช่วยที่ทำให้เราหายเหงาได้บ้าง ก็พวกเกม ละคร ซีรี่ย์ บลาๆๆๆ แต่พอดูๆไปแล้วเจอฉากอะไรเกี่ยวกับเพื่อนๆ น้ำตาไหล
ทุกที Sensitive อยู่ๆก็เหงาขึ้นมา คิดถึงมากๆ เราอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเรามั๊ย?? ที่ไม่มีเพื่อนในมหาวิทยาลัยเลย หรือ เราควรทำอย่างไรดี แนะนำได้ ♥

ขอบคุณคะ