เราเพิ่งเปลียนงานใหม่และย้ายมาอยู่หอได้ไม่กีวันคะ วันที่มาทำงานที่ใหม่วันแรก เราอกหักคนที่ชอบบอกจะไม่มายุ่งกับเราอีกให้เราดูแลตัวเองดีๆ เขาบอกเขามีแฟนอยู่แล้ว เสียใจจังคะ เราไม่เคยรู้เลยว่าเขามีแฟนแล้ว ทุกเย็นเราจะกินข้าวด้วยกันตลอด ไปไหนด้วยกัน เวลาไม่สบายเขาก็คอยดูแล กลับบ้านดึกเขาก็คอยไปส่งตลอดแต่ตอนนี้ไม่มีเขาแล้วคะ เรากินข้าวไม่ได้ คิดถึงเขา กลับบ้านดึกแค่ไหนก็เดินกลับคนเดียว นอนก็ไม่หลับร้องให้ทุกคืน ตอนนี้เราอยากลาออกจากที่ทำงานจังเลยคะ เรารู้สึกไม่ไหวแล้ว อยากกลับบ้านที่มีพ่อกับแม่ อยากกอดพ่อกับแม่จัง สิ่งที่เสียใจที่สุดเขาบอกว่า "เขาไม่ได้ชอบเราเลย แค่เป็นห่วงเฉยๆ" น้ำตาไหลเลยคะ ถ้าผู้ชายเข้ามาอ่าน อยากเตือนว่า ถ้าไม่ชอบใคร อย่าไปลูบหัว อย่าไปหยิกแก้ม อย่ากางร่มให้ในวันที่ฝนตก อย่าเอามื้อมาแตะหน้าผากวันที่ไม่สบาย อย่านั่งแท๊กซีมาส่งตอนดึกๆถ้าไม่ใช่ทางผ่านบ้าน   ถ้าไม่ชอบอย่าไปทำกับผู้หญิงคนอื้นอย่างนี้นะคะ เพราะผู้หญิงมักจะคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่าบ้างทีเขาก็คงชอบเราบ้าง

คนที่อกหักผ่านเรื่องนี้ไปยังไงคะ เราทรมารจังคะ นอนไม่ได้ยังต้องไปทำงาน กินข้าวไม่ได้ยังต้องไปทำงาน ผ่านกันไปยังไงคะ