ขอบอกก่อนนะคะตอนนี้ เรากำลังจะขึ้นมอห้า อายุ16ค่ะ
เรื่องยาวหน่อยนะคะ TT
เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ เราได้มีโอกาสได้ไปเรียนที่กรุงเทพสองปี ทำให้เราได้รู้เลยค่ะ "ว่าเรียนที่ไหนไม่เหมือนกัน"
สภาพแวดล้อม สังคม และเพื่อนล้วนมีส่วนทั้งนั้นเลยค่ะ
ตอนนั้นทัศนคติความคิดและสภาพจิตใจเราดีมากเลย ขยันอ่านติวหนังสือกับเพื่อน และมีโอกาสดีๆมากมาย มีเป้าหมาย
ตอนนั้นเรามีความคิดที่จะไปสอบเตรียมอุดมค่ะ อยากเข้าวายศิลป์เราชอบภาษามาก
แต่ตอนจะขึ้นมอสามเราได้ย้ายกลับต่างจังหวัด การสอบการติวเลยถูกพับไว้ก่อน
เราย้ายมารรเอกชน ซึ่งพอย้ายมารู้เลยค่ะว่าสังคมและความคิดของคนที่นี่ต่างกันมากกกกกกก พอจะขึ้นม.4แม่ก็ให้เราต่อรรเอกชนที่เดิมและบังคับเรียนสายวิทย์ ทั้งๆที่เราไม่ชอบเลย
เราอึดอัดค่ะ เข้าใจว่าต่างจังหวัดกับในเมืองไม่เหมือนกัน แต่ที่นี่การเรียนและโอกาสมีน้อยมากค่ะ เราพลาดการสอบเตรียมอุดมจะรอบสองแล้ว
ถ้าเทียบกับเราที่ตั้งความหวังไว้สูงมากคืออักษรจุฬา ในขณะที่คนนี่คิดเพียงแต่ราชภัฎใกล้บ้านเท่านั้น
ที่เคยบังเอิญไปเรียนกรุงเทพในตอนนั้น มันเป็นการเปลี่ยนแปลงทั้งความคิดของเราเลยค่ะ
เราจึงคิดว่าสังคมมันสำคัญมากๆ
มันจะคุ้มค่ามั้ยคะ เราไม่อยากสร้างความหวังให้ตัวเอง
จะอดทนอยู่ต่อ หรือ ฮึดอ่านฮึดติวเพื่อจะไปสอบเตรียม
ส่วนตัวเราไม่ซีเรียสเรื่องเวลาหรืออายุเลยค่ะ
การเข้าไปอยู่สังคมดีๆประสบการณ์ชีวิตๆดี และการเรียนที่ดี
เราจะเสี่ยงตั้งความหวังดีมั้ยคะ ?